¹Hualaiin TOUPAN Mosi kiangah, Pharo kiangah va lut inla, TOUPA Hebrute Pathianin, Ka na a sep theihna ding un, ka mite paisak in.

¹Því næst sagði Drottinn við Móse: ,,Gakk fyrir Faraó og seg við hann: ,Svo segir Drottinn, Guð Hebrea: Gef fólki mínu fararleyfi, að þeir megi þjóna mér.

²Amaute paisak na niala, amau na let lailai leh,

²En synjir þú þeim fararleyfis, og haldir þú þeim enn lengur,

³Ngaiin, TOUPA khut loua om na bawnghonte tungah, sakolte tungah, sabengtungte tungah, sangawngsaute tungah, bawngtalte tungah leh belamte tungah a tu ding: hi se mahmah a om ding.

³sjá, þá skal hönd Drottins koma yfir kvikfénað þinn, sem er í haganum, yfir hesta og asna og úlfalda, nautpening og sauðfé, með harla þungum faraldri.

⁴Huan TOUPAN Israelte bawnghon leh Aiguptate bawng hon a sat khen ding; Huchiin Israel suante alam bangmah si a om kei ding, a chi, chiin.

⁴Og Drottinn mun gjöra þann mun á kvikfénaði Ísraelsmanna og kvikfénaði Egypta, að engin skepna skal deyja af öllu því, sem Ísraelsmenn eiga.```

⁵Huchiin TOUPAN hun biseh a septa, Jingchiangin TOUPAN gamsungah hiai a hih ding, chiin.

⁵Og Drottinn tók til ákveðinn tíma og sagði: ,,Á morgun mun Drottinn láta þetta fram fara í landinu.``

⁶Huan a jingin TOUPAN huai thil a hiha, Aigupta bawnghon tengteng a sita ua,; himahleh Israel suante bawnghonte bel khat lel leng a si kei.

⁶Og Drottinn lét þetta fram fara að næsta morgni. Dó þá allur kvikfénaður Egypta, en engin skepna dó af fénaði Ísraelsmanna.

⁷Huchiin Pharoin mi a sawla, ngaiin, Israel bawnghon lakah khat lel leng a si kei hi. Huan Pharo lungtang a khauha, mite a paisakta kei hi.

⁷Þá sendi Faraó menn, og sjá: Engin skepna hafði farist af fénaði Ísraelsmanna. En hjarta Faraós var ósveigjanlegt, og hann gaf fólkinu eigi fararleyfi.

⁸Huan TOUPAN Mosi leh Aron kiangah, Meiphualpi vut na khut dim uh kilak unla, Pharo muhin Mosiin van lam ah theh hen.

⁸Því næst sagði Drottinn við Móse og Aron: ,,Takið handfylli ykkar af ösku úr ofninum, og skal Móse dreifa henni í loft upp að Faraó ásjáandi.

⁹Aigupta gam tengteng ah leivui nen a hongsuak dinga, Aigupta gamsung tengah, mi tung leh, sa tungah, meima bawkin meimatum a honghi ding, a chi a.

⁹Skal hún þá verða að dufti um allt Egyptaland, en af því skal koma bólga, sem brýst út í kýli, bæði á mönnum og fénaði um allt Egyptaland.``

¹⁰Huchiin meiphualpia vut a la ua Pharo maiah a dingta uh: Mosiin van lamah a theh tou a; mi tung leh, sa tungah, meima bawkin meimatum a honghita hi.

¹⁰Þeir tóku þá ösku úr ofninum og gengu fyrir Faraó. Dreifði þá Móse öskunni í loft upp, og kom þá á menn og fénað bólga, sem braust út í kýli.

¹¹Huchiin meimatumte jiakin mitkhialdawitawite Mosi maah a ding theita kei ua; mitkhialdawitawite tung leh, Aiguptate tungah lah meimatum a om ngala.

¹¹En spásagnamennirnir gátu ekki komið á fund Móse sökum bólgunnar, því að bólga kom á spásagnamennina, eins og á alla Egypta.

¹²Huan TOUPAN Pharo lungtang a khauhsaka, amau thu a ngaikhe kei; Mosi kianga TOUPAN a gen bangin.

¹²En Drottinn herti hjarta Faraós, og hann hlýddi þeim ekki, eins og Drottinn hafði sagt Móse.

¹³Huan TOUPAN Mosi kiangah, Jingkhangin thou inla, Pharo maah ding inlan, a kiangah, TOUPA Hebrute Pathianin hichiin a chi, Ka na a sep theihna ding un ka mite paisakin.

¹³Þá mælti Drottinn við Móse: ,,Rís upp árla á morgun, gakk fyrir Faraó og seg við hann: ,Svo segir Drottinn, Guð Hebrea: Gef fólki mínu fararleyfi, að þeir megi þjóna mér.

¹⁴Hiai huna na lungtang tung leh, na sikhate tung leh, na mite tunga ka gawtnate tengteng hontun ding ka hi ngala; lei pumpi ah kei bang kuamah a om kei chih na theihna dingin.

¹⁴Því að í þetta sinn ætla ég að senda allar plágur mínar yfir þig sjálfan, yfir þjóna þína og yfir fólk þitt, svo að þú vitir, að enginn er minn líki á allri jörðinni.

¹⁵Hia nang leh na mite ka hon gawt theihna dingin, tuin lah ka khut zan ding ka hita hi; huchiin lei akipana sat khiakin na om ding:

¹⁵Því að ég hefði þegar getað rétt út hönd mína og slegið þig og fólk þitt með drepsótt, svo að þú yrðir afmáður af jörðinni.

¹⁶Huan chihtaktakin hiai ziakin ahi nang ka hontun ding, nangmaha ka thilhihtheihna ensak dingin; huchia lei pumpia ka min a kigenkhiak theihna dingin.

¹⁶En þess vegna hefi ég þig standa látið, til þess að ég sýndi þér mátt minn og til þess að nafn mitt yrði kunngjört um alla veröld.

¹⁷Amaute pai sak lou dingin, ka mite demin nang leh nang na kiliansak nalai maw?

¹⁷Þú stendur enn í móti fólki mínu með því að vilja ekki gefa þeim fararleyfi.

¹⁸Ngaiin, jingchiang tu hunin a piangtunga kipana tutanna om ngeilou Aigupta gamah, gialpi petmah ka zusak ding hi.

¹⁸Sjá, á morgun í þetta mund vil ég láta dynja yfir svo stórfellt hagl, að aldrei hefir slíkt komið á Egyptalandi, síðan landið varð til og allt til þessa dags.

¹⁹Huaijiakin tuin mi sawl inla, loua na neih tengteng leh, na gantate kai khawmin; michih tung leh sa loua kimu tungah, in lama hongkihawllou tungah, amau tungah gial a honke suk dinga, a si ding uh, a chi, chiin.

¹⁹Fyrir því send nú og tak sem skjótast inn fénað þinn og allt það, er þú átt úti. Allir menn og skepnur, sem úti verða staddar og ekki eru í hús inn látnar og fyrir haglinu verða, munu deyja.```

²⁰Kuapeuh Pharo sikhate laka TOUPA thu lauten a sikhate leh a ganta uh insung ah a hawllut uh:

²⁰Sérhver af þjónum Faraós, sem óttaðist orð Drottins, hýsti inni hjú sín og fénað.

²¹TOUPA thu khawksa louten a sikhate uh leh a gantate uh louah a nusia uhi.

²¹En þeir, sem ekki gáfu gaum að orðum Drottins, létu hjú sín og fénað vera úti.

²²Huchiin TOUPAN Mosi kiangah, Aigupta gam tengtenga, mi tung leh sa tung leh Aigupta gam tengtenga loua haichi tung tenga gial a om theihna dingin, van lamah nakhut zan khiain, a chi a.

²²Þá sagði Drottinn við Móse: ,,Rétt hönd þína til himins og þá skal hagl drífa yfir allt Egyptaland, yfir menn og skepnur, og yfir allan jarðargróða í Egyptalandi.``

²³Huan Mosiin van lamah achiang a zan khiaa: huchiin TOUPAN van ging lehgial a honsawla, mei leitung juiin a taita a; huan TOUPAN Aigupta gam tungah gial a ju sakta hi.

²³Þá lyfti Móse staf sínum til himins, og Drottinn lét þegar koma reiðarþrumur og hagl. Og eldingum laust á jörð niður, og Drottinn lét hagl dynja yfir Egyptaland.

²⁴Huchiin gial a oma, mei gial toh hel, thupi mahmah, nam a hih nung siah Aigupta gam tengtenga, huchibang om lou.

²⁴Og haglið dundi og eldingunum laust í sífellu niður innan um haglið, er var svo geysistórt, að slíkt hafði ekki komið á öllu Egyptalandi síðan það byggðist.

²⁵Huan gialin Aigupta gam tengtenga lou a om tengteng a dengtaa, mi leh sa; loua haichi chih gialin a dengtaa, gama sing chih a kitan sakta hi.

²⁵Og haglið laust til bana allt það, sem úti var í öllu Egyptalandi, bæði menn og skepnur, og haglið lamdi allan jarðargróða og braut hvert tré merkurinnar.

²⁶Israel suante omna, Gosen gamah kia, gial a om kei hi.

²⁶Aðeins í Gósenlandi, þar sem Ísraelsmenn bjuggu, kom ekkert hagl.

²⁷Pharoin mi a sawla, Mosi leh Aron a samsak a, a kiang uah, Tutungin ka khialta: TOUPA a diktat, kei le ka mite ka gilou uh.

²⁷Þá sendi Faraó og lét kalla þá Móse og Aron og sagði við þá: ,,Að þessu sinni hefi ég syndgað. Drottinn er réttlátur, en ég og mitt fólk höfum á röngu að standa.

²⁸TOUPA ngenin (a hunta ngala) van ging thupi leh gial thupi a om nawn louhna dingin; ka honpaisak dinga, na om nawn kei ding uh, a chi a.

²⁸Biðjið til Drottins. Nóg er komið af reiðarþrumum og hagli. Vil ég þá gefa yður fararleyfi, og skuluð þér ekki bíða lengur.``

²⁹Huchiin Mosiin a kiangah, Khopi a kipan ka pawt khiak takin TOUPA lamah ka khutte ka jak biambuam ding; huchiin vanging a daiding, gial lah a om nawn sam kei ding; huchia lei TOUPA a hihdan na theihtheihna dingin.

²⁹Móse svaraði honum: ,,Jafnskjótt sem ég er kominn út úr borginni, skal ég fórna höndum til Drottins, og mun þá reiðarþrumunum linna og hagl ekki framar koma, svo að þú vitir, að jörðin tilheyrir Drottni.

³⁰Ahihhangin nang leh na sikhate a hihleh, TOUPA Pathian na lau nai samkei ding uh chih ka thei hi achi a.

³⁰Og veit ég þó, að þú og þjónar þínir óttast ekki enn Drottin Guð.``

³¹Huan pat leh barli-buh denin a om: barli-buh lah a tuipumtaa, pat a gah takta ngala.

³¹Hör og bygg var niður slegið, því að öx voru komin á byggið og knappar á hörinn.

³²Ahihhangin huitbuh leh buhman jaw denin a om kei; a nou lai jiak un.

³²En hveiti og speldi var ekki niður slegið, því að þau koma seint upp.

³³Huan Pharo akipanin Mosiin khopi a pawtkhiat santaa, TOUPA lamah a khutte a jak biambuam: van ging leh gial a daia, huchiin lei ah vuah buakin a omta kei hi.

³³Því næst gekk Móse burt frá Faraó og út úr borginni og fórnaði höndum til Drottins. Linnti þá reiðarþrumunum og haglinu, og regn streymdi ekki lengur niður á jörðina.

³⁴Huchia Pharoin vuah leh gial leh van ging a tawpta chih a theihin, a khial tam sema, a lungtang a khauh saka, amah leh a sikhaten.Huchiin Pharo lungtang khauh sakin a oma, Israel suante lah a paisak nuam kei; Mosi kama TOUPAN a gen bangin.

³⁴En er Faraó sá, að regninu, haglinu og reiðarþrumunum linnti, hélt hann áfram að syndga og herti hjarta sitt, hann og þjónar hans.Og hjarta Faraós harðnaði, og hann gaf Ísraelsmönnum eigi fararleyfi, eins og Drottinn hafði sagt fyrir munn Móse.

³⁵Huchiin Pharo lungtang khauh sakin a oma, Israel suante lah a paisak nuam kei; Mosi kama TOUPAN a gen bangin.

³⁵Og hjarta Faraós harðnaði, og hann gaf Ísraelsmönnum eigi fararleyfi, eins og Drottinn hafði sagt fyrir munn Móse.