¹Huan, Hiai tatleek thoihdan ding ahi: thil siangthou tak ahi.

¹Þessi eru ákvæðin um sektarfórnina: Hún er háheilög.

²Haltum thillat a goh zelna ua tatleek kithoihna leng goh ding ahi: huan, a sisan a maitam theh kimvel ding ahi.

²Þar sem brennifórninni er slátrað, skal og sektarfórninni slátrað, og skal stökkva blóði hennar allt í kring utan á altarið.

³Huan, a thau tengteng a lat ding ahi: a mei thau takte, a sungkua thaute,

³Og öllum mörnum úr henni skal fórna: rófunni, netjunni, sem hylur iðrin,

⁴A kal nihte leh a boh thau, a phuk kiang a thau leh a sin tuam lap, a kalte nangawn in a suahkhe ding a:

⁴báðum nýrunum, nýrnamörnum, sem liggur innan á mölunum, og stærra lifrarblaðinu. Við nýrun skal taka það frá.

⁵Huan, siampu in TOUPA ding a mei a thillat ding in maitam tungah a hal ding ahi: huaibel tatleek thoihna ahi.

⁵Og presturinn skal brenna þetta á altarinu sem eldfórn Drottni til handa. Er það sektarfórn.

⁶Pasal siampu tengteng in a ne ding ua: mun siangthou a nek ding ahi: huaibel thil siangthou tak ahi.

⁶Allt karlkyn meðal prestanna má eta hana; á helgum stað skal hún etin; hún er háheilög.

⁷Tatleek thoihna pen khelh thoihna bangmah ahi a, dan khat ahi: huai a kilepna bawltu siampu in, huai a tan ding ahi.

⁷Skal með sektarfórn farið á sama hátt og syndafórn; eru sömu ákvæði um báðar: Presturinn, sem með þeim friðþægir, skal fá þær.

⁸Siampu, kuapeuh haltum thillat latsaktu siampu ngei in haltum thillat dia a lat vun a pumtan ding ahi.

⁸Presturinn, sem fram ber brennifórn einhvers manns, skal fá skinnið af brennifórninni, sem hann fram ber.

⁹Huan, a kanna a kan tangbuang thillat peuhmah, sikbel a kan leh kuang a kan tengteng a lantu siampu a tuam ding ahi.

⁹Og sérhverja matfórn, sem í ofni er bökuð eða tilreidd í suðupönnu eða á steikarpönnu, fái presturinn, sem fram ber hana.

¹⁰Tangbuang thillat tengteng sathau a mek leng, a gaw leng a dang bang mah in Aron tapate tengteng in a kihawm dialdial ding uh ahi.

¹⁰En sérhver matfórn, olíublönduð eða þurr, skal tilheyra öllum sonum Arons, svo einum sem öðrum.

¹¹Huan, hiai pen mi'n TOUPA kiang a a lat ding, lepna thillat kithoih dan ding ahi.

¹¹Þessi eru ákvæðin um heillafórnina, sem Drottni er færð:

¹²Kipahthu genna dia a lat leh kipahthu genna kithoihna ding in sathau a zut silngou hel louh tanghou leh sathau a zut silngou hel louh tanghoupa didekte leh sathau a mek tangbuang nel mahmah kidiah suak a lat tel ding ahi.

¹²Ef einhver fram ber hana til þakkargjörðar, þá skal hann auk þakkarfórnarinnar fram bera ósýrðar kökur olíublandaðar og ósýrð flatbrauð olíusmurð og olíublandaðar kökur, hrærðar úr fínu mjöli.

¹³Kipahthu genna ding a a lemna thillat kithoihna ah tanghou silngou hel a lat tel ding ahi.

¹³Ásamt kökum úr sýrðu deigi skal hann fram bera þessa fórnargáfu sína, auk heilla-þakkarfórnarinnar.

¹⁴Huan, huai a thillat teng a TOUPA a dia vei thillat a ding in khat chiat a lan ding a; lemna thillat sisan a thehtu siampu a tuam ding ahi.

¹⁴Og hann skal af henni fram bera eina köku af hverri tegund fórnargáfunnar sem fórnargjöf Drottni til handa. Skal presturinn, er stökkvir blóði heillafórnarinnar, fá hana.

¹⁵Huan, kipahthu genna dia a lepna thillat kithoihna sa pen thillat a lat ni mah a nekgaih ding ahi a; a zingchiang tan a bangmah sit ding ahi kei hi.

¹⁵En kjötið af heilla-þakkarfórninni skal etið sama dag sem fórnin er fram borin. Eigi skal geyma neitt af því til morguns.

¹⁶Ahihhang in a thillat kithoihna pen thuchiam hiam, amah ut thu a thillat hiam ahih leh a kithoihna a lat ni mah a nek ding ahi: huan, nek bang a zingchia nek ding ahi:

¹⁶Sé sláturfórn hans heitfórn eða sjálfviljug fórn, þá skal hún etin sama dag sem hann fram ber sláturfórn sína. Þó má eta það, sem af gengur, daginn eftir.

¹⁷Ahihhang in kithoihna sa a ni thum ni tan a om lailai bel hal ding ahi.

¹⁷En það, sem verður eftir af kjöti sláturfórnarinnar á þriðja degi, skal brenna í eldi.

¹⁸A lenna thillat kithoihna sa ni thum ni tan a a nek uleh, pomsak ahi kei ding a, a lantu leng a lan a sim ahi sam kei ding: thil kihhuai ahi ding a, kuapeuh a ne in a thulimlouhna moh uh a po ding uh.

¹⁸En sé á þriðja degi nokkuð etið af kjöti heillafórnarinnar, þá mun það eigi verða velþóknanlegt, það skal eigi tilreiknast þeim, er fram bar það. Það skal talið skemmt kjöt. Á hverjum þeim, er etur af því, skal misgjörð hvíla.

¹⁹Huan, sa, thil siangthoulou himhim toh kisukha nek ding ahi kei a, hal ding ahi.

¹⁹Og það kjöt, sem komið hefir við eitthvað óhreint, skal eigi eta, heldur skal brenna það í eldi. Hvað kjötið að öðru leyti snertir, þá má hver, sem hreinn er, kjöt eta.

²⁰Huan, sa a siangthou peuhmahte'n a ne ding ua, lemna thillat kithoihna sa, TOUPA a tuam, siangthoulou pi a netu bel, huai mi zaw a chipihte lak a kipan tuamkoih ding ahi

²⁰En hver sá, sem etur kjöt af heillafórn, sem Drottni er færð, á meðan hann er óhreinn, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni.

²¹Huan, kuapeuh in thil siangthoulou himhim, mi siangthoulou hiam, gan siangthoulou hiam, thil kihhuai siangthoulou hiam himhim a khoih a, lemna thillat kithoihna sa, TOUPA a tuam a nek leh huai mi a chipihte lak a kipan tuamkoih a om ding ahi, chi in Aron leh a tapate houpih in, chi in.

²¹Og hver sem snertir nokkuð óhreint, hvort heldur það er óhreinn maður eða óhrein skepna, eða hvaða óhrein viðurstyggð sem er, og etur þó af heillafórnarkjöti, sem Drottni er fært, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni.``

²²Huan, TOUPA'N Mosi a houpih a,

²²Drottinn talaði við Móse og sagði:

²³Bawng hiam, belam hiam, kel hiam thau na ne ding uh ahi kei.

²³,,Tala þú til Ísraelsmanna og seg: Engan mör úr nautum, sauðum eða geitum megið þér eta.

²⁴Amah sih a si thau leh sa keih thau thil dang bang ding hiam a zat theih ahi ding: nek bel na ne himhim ding uh ahi kei.

²⁴En mör úr sjálfdauðum skepnum eða dýrrifnum má nota til hvers sem vera skal, en með engu móti megið þér eta hann.

²⁵Kuapeuh, TOUPA a dia min mei a thillat a lat uh sathau ne zaw, huai mi a netu a chipihte lak a kipan a tuamkoih ding ahi hi.

²⁵Því að hver sá, sem etur mör úr þeirri skepnu, sem Drottni er færð eldfórn af, sá sem etur hann skal upprættur verða úr þjóð sinni.

²⁶Na omna peuh uah sisan himhim, vasa hiam, gamsa hiam sisan na ne ding uh ahi kei.

²⁶Eigi skuluð þér heldur nokkurs blóðs neyta í neinum af bústöðum yðar, hvorki úr fuglum né fénaði.

²⁷Kuapeuh hita leh, sisan ne himhim zaw, huai mi zaw a chipihte lak a kipan a tuamkoih ding ahi, chi in Israel suante houpih in, chi in.

²⁷Hver sá, er nokkurs blóðs neytir, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni.``

²⁸Huan, TOUPA'N Mosi a houpih a,

²⁸Drottinn talaði við Móse og sagði:

²⁹TOUPA kiang a lemna thillat kithoihna lan peuhmah in, TOUPA a ding a a thillat a lemna thillat kithoihna a kipan a hong lat ding ahi.

²⁹,,Tala til Ísraelsmanna og seg: Sá sem færir Drottni heillafórn skal sjálfur fram bera fórnargjöf sína fyrir Drottin af heillafórninni.

³⁰TOUPA a ding a mei a thillat amah khut mahmah in a hon tawi ding a; a thau a awm toh a hon la ding ahi, a awm pen TOUPA ma a vei thillat ding a vei a hih theihna ding in.

³⁰Með sínum eigin höndum skal hann fram bera eldfórnir Drottins: Mörinn ásamt bringunni skal hann fram bera, bringuna til þess að veifa henni sem veififórn frammi fyrir Drottni,

³¹Huan, siampu in maitam ah a thau a hal ding a: a awm bel Aron leh a tapate a tuam ding ahi.

³¹og skal presturinn brenna mörinn á altarinu, en bringuna skal Aron og synir hans fá.

³²A liang tak lam pen kilepna thillat kithoihna a kipan vei thillat ding in siampu na piak ding uh ahi.

³²Og af heillafórnum yðar skuluð þér gefa prestinum hægra lærið að fórnargjöf.

³³Aron tapate lak a lemna thillat sisan leh thau lantu kuapeuh in a tantuan ding in a liang tak lam a tan ding ahi.

³³Sá af sonum Arons, er fram ber blóðið úr heillafórninni og mörinn, skal fá hægra lærið í sinn hluta.

³⁴A awm leh a liang a vei zel uh pen Israel suante a lemna thillat kithoihna a kipan ka la tuam a, Israel suante khantawn silbawl dan ding in siampu Aron leh a tapate ka pia ahi, chi in Israel suante kiang ah gen in chi in.

³⁴Því að bringuna, sem veifa skal, og lærið, sem fórna skal, hefi ég tekið af Ísraelsmönnum, af heillafórnum þeirra, og gefið það Aroni presti og sonum hans. Er það ævinleg skyldugreiðsla, sem á Ísraelsmönnum hvílir.

³⁵Hiai ahi siampu nna sem a TOUPA nnasem ding a a lat ni nungsiah a TOUPA ding a mei a thillat a kipan Aron tantuan leh a tapate tantuan ding;

³⁵Þetta er hluti Arons og hluti sona hans af eldfórnum Drottins, á þeim degi, sem hann leiddi þá fram til þess að þjóna Drottni í prestsembætti,

³⁶Amau sathau a nilh ni a Israel suante'n a piak ding ua TOUPA'N thu a piak. Hiai hi khantawn a a suante zel tan a a hih dan ding uh ahi.

³⁶sem Drottinn bauð að Ísraelsmenn skyldu greiða þeim, á þeim degi, sem hann smurði þá. Er það ævinleg skyldugreiðsla hjá þeim frá kyni til kyns.``

³⁷Hiai hi haltum thillat, tangbuang thillat, khelh thoihna, tatleek kithoihna dan;Sinai gamdai a Israel suante'n thillat TOUPA kiang a lat ding a thu a piak ni a Sinai tang a TOUPA'N Mosi thu a piak khum.

³⁷Þetta eru ákvæðin um brennifórnir, matfórnir, syndafórnir, sektarfórnir, vígslufórnir og heillafórnir,sem Drottinn setti Móse á Sínaífjalli, þá er hann bauð Ísraelsmönnum, að þeir skyldu færa Drottni fórnargjafir sínar í Sínaí-eyðimörk.

³⁸Sinai gamdai a Israel suante'n thillat TOUPA kiang a lat ding a thu a piak ni a Sinai tang a TOUPA'N Mosi thu a piak khum.

³⁸sem Drottinn setti Móse á Sínaífjalli, þá er hann bauð Ísraelsmönnum, að þeir skyldu færa Drottni fórnargjafir sínar í Sínaí-eyðimörk.