¹Hichiin Jerusalem miten a tapa naupang pen Ahazia a sikin kumpipa dingin a bawl ua; a ta upate tengteng lah sepaih hon, Araba mite toh a pan mun ua hongpai miten athat khin vek ngal ua. Hichiin Juda kumpipa Jehoram tapa Ahazia a lalta hi.

¹A siódmego roku zmocniwszy się Jojada, zaciągnął rotmistrzów, Azaryjasza, syna Jerohamowego, i Ismaela, syna Johananowego, i Azaryjasza, syna Obedowego, i Maasajasza, syna Adajaszowego, i Elizafata, syna Zychry, z sobą w przymierze.

²Ahazia, bel a lal pattungin kum sawmli leh kum niha upa ahia, Jerusalem ah kum khat a lala, a nu min Athalia, Omri tanu ahi a.

²Którzy obchodząc Judzką ziemię zebrali Lewitów ze wszystkich miast Judzkich, i przedniejszych z domów ojcowskich w Izraelu, a przyszli do Jeruzalemu.

³Aman leng Ahab inkote lampi tot a tawn sama; a nu bel thil gilou taka mapinu ahi hi.

³I uczyniło wszystko zgromadzenie przymierze w domu Bożym z królem; bo im był rzekł Jojada: Oto syn królewski będzie królował, jako powiedział Pan o synach Dawidowych.

⁴Ahab inkote hih bangmahin TOUPA mitmuhin thil hoih lou a hiha, a pa sih nungin a siatna dinga mipite ahi.

⁴Toć jest co uczynicie: Trzecia część z was, którzy przychodzicie w sabat z kapłanów i z Lewitów, będzie odźwiernymi w bramach.

⁵Amah leng a makaih un a oma, Ramoth-gilead ah suria kumpipa Hazel dou dingin Israel kumpipa Ahab tapa Jehoram kiangah a hoh a, huchiin Suriaten jehoram a nasuliam uhi.

⁵A trzecia część będzie w domu królewskim, a trzecia część w bramie fundamentu; ale wszystek lud zostanie w sieniach domu Paóskiego.

⁶Suria kumpipa Hazael a vasualnaa Ramaa a nasukliam uh hihdam dingin Jezreel ah a hoh a, Hichiin Juda kumpipa jehoram tapa Azaria bel Ahab tapa Jehoram a dam louh jiakin a veh dingin Jezreel ah a kuan hi.

⁶A niechaj nikt nie wchodzi w dom Paóski, tylko kapłani, a usługujący Lewitowie; ci niechaj wchodzą, albowiem są poświęceni; ale wszystek inny lud niech trzyma straż Paóską.

⁷Huchiin Ahazia jehoram kiangah a hoha, a manthatna pathian hih ahi a; Nimsi tapa jehu sual dingin Jehoram kianga ahoh jiakin. Huai mi bel Ahab inkote hihmamg dinga TOUPA seh ahi ngala.

⁷I obstąpią Lewitowie króla zewsząd, mając każdy broó swą w ręce swej; a ktobykolwiek wszedł w dom, niech będzie zabity; a bądźcie przy królu, gdy będzie wchodził, i gdy będzie wychodził.

⁸Huan, hichi ahia, Ahab inkote hihse dinga a sual laiin Judate intekte leh Ahazia unau tapaten Ahazia na a sep lai uh a mua, a thak vek a,

⁸I uczynili Lewitowie, i wszystek lud Judzki, według wszystkiego, co był rozkazał Jojada kapłan; i wziął każdy mężów swych, którzy przychodzili w sabat i którzy odchodzili w sabat, bo był nie rozpuścił Jojada kapłan pocztów ich.

⁹Ahazia a zong ua, a man ua, (Samari ah a bu a hi) Jehu kiangah a honpi ua, a that ua; huan, a lungtang tengtenga TOUPA zong sek Jehosaphat tapa ahi ngala, a chi ua, a vuiin a vui thoh uhi. Huchiin Ahazia inkoten a gam uah thuneihna a neita kei uh.

⁹I rozdał Jojada kapłan rotmistrzom włócznie, i tarcze, i puklerze, które były króla Dawida, które były w domu Bożym.

¹⁰Huan, Ahazia nu Athaliain a tapa asi chih a najakin a thou a, Juda kumpipa tengteng a that vek mawka.

¹⁰Postawił też wszystek lud; a każdy miał broó w ręce swej, od prawej strony domu, aż do lewej strony domu przeciwko ołtarzowi, i domowi, około króla zewsząd.

¹¹Ahazia tapa Joas bel kumpipa tanu Jehosabeathin kumpipa tapa a thahte uh lak akipan a pi manga, donmi toh lupna dantan ah a selgu geih a. Huchiin kumpipa Jehoram tanu Jehosabeath, siampu Jehoiadajiin (Ahazia sanggamnu ahi a) Athalia muh theih louh dingin a selgua, huchiin a that ta kei uh.Huan, a kiang ua tengin pathian inah kum guk a gukin a oma; huchiin Athalia a gam uah a lalta hi.

¹¹Zatem wywiedli syna królewskiego, i włożyli naó koronę i świadectwo, a postanowili go królem; i pomazali go Jojada i synowie jego, i mówili: Niech żyje król!

¹²Huan, a kiang ua tengin pathian inah kum guk a gukin a oma; huchiin Athalia a gam uah a lalta hi.

¹²Wtem usłyszawszy Atalija krzyk zbiegającego się ludu, i chwalącego króla, weszła do ludu do domu Paóskiego.

¹³A gdy ujrzała, że król stał na majestacie swoich w wejściu, i książęta i trąby około króla, i wszystek lud onej ziemi weselący się, i trąbiący w trąby, i śpiewaki z instrumentami muzycznemi, i tych, którzy zaczynali śpiewanie, tedy rozdarła Atalij a szaty swoje, mówiąc: Sprzysiężenie! sprzysiężenie!

¹⁴Przetoż rozkazał wynijść Jojada kapłan rotmistrzom i hetmanom wojska, i rzekł do nich: Wywiedźcie ją z zagrodzenia kościoła, a ktoby za nią szedł, niech będzie zabity mieczem; bo był kapłan rzekł: Nie zabijajcie jej w domu Paóskim.

¹⁵I uczynili jej plac. A gdy przyszła ku wejściu bramy, którą wodzono konie do domu królewskiego, tamże ją zabili.

¹⁶Tedy uczynił Jojada przymierze między Panem, i między wszystkim ludem, i między królem, aby byli ludem Paóskim.

¹⁷Potem wszedł wszystek lud do domu Baalowego, i zburzyli go, i ołtarze jego, i bałwany jego połamali, Matana także kapłana Baalowego zabili przed ołtarzami.

¹⁸I postanowił znowu Jojada przełożonych nad domem Paóskim pod rządem kapłanów i Lewitów, których był rozrządził Dawid w domu Paóskim, aby ofiarowali całopalenia Panu, jako napisano w zakonie Mojżeszowym, z weselem, i z pieśniami, według rozrządzenia Dawidowego.

¹⁹Postawił też odźwiernych u bram domu Paóskiego, aby tam nie wchodził nieczysty dla jakiejkolwiek rzeczy.

²⁰Potem wziąwszy rotmistrzów i przedniejszych, i tych, którzy panowali nad ludem, i wszystek lud onej ziemi, prowadzili króla z domu Paóskiego; i przyszli bramą wyższą do domu królewskiego, a posadzili króla na stolicy królestwa.

²¹I weselił się wszystek lud onej ziemi, i uspokoiło się miasto, gdy Ataliję zabili mieczem.