¹Hoihlou taka thupukna bawlt leh dikou taka gelhmite tung a gik hi!

¹Biada tym, którzy stanowią prawa niesprawiedliwe! i pisarzom, którzy ucisk na innych spisują!

²Meithaite a gallak bang ua, a om theihna ding uleh, pa neiloute a thil uh lak sak banga a bawl theihna ding un, neizouloute vaihawmna diktat tangsak lou ding leh, ka mite laka gentheite muh ding mawngmawng laksak tum.

²Aby odpychali ubogiego od sądu, a wydzierali sprawiedliwość ubogich ludu mego; aby wdowy były korzyścią ich, a sierotki łupem ich.

³Huchiin, gawtna ni a hongtun chiang leh gamla pi-a a kipan huihpi a hongtun chiangin, bang na hih ding ua oi? panpihna ngen dingin kua kiang ah na taita ding ua leh? na thupina uh koiah na nuseta ding ua oi?

³Cóż uczynicie w dzieó nawiedzenia, i spustoszenia, które z daleka przyjdzie? do kogoż się ucieczecie o wspomożenie? a gdzie zostawicie sławę waszę?

⁴Hentate lakah a kun ding ua, thahte lakah a puk ding uh, hiaite lel a tan uh a hita ding hi. Huchi lawmlawma a hih inleng, a hehna lah a dai keia, a khut a lik lailai hi.

⁴Aby się nie miała między więźniami uniżyć, i między pobitymi upaść. A wszakże w tem wszystkiem nie odwróci się zapalczywość jego; ale jeszcze ręką jego będzie wyciągniona.

⁵Kisain Assuria mi, ka hehna khetbuk, ka lungkimlouhna chiang tawi!

⁵Biada Assurowi, rózdze gniewu mego! chociaż kij rozgniewania mego jest w ręku jego.

⁶Gallak la ding leh, thil lak sak la ding leh, kongzing buannawi banga ngap dingin amah jaw Pathian zahlou nam dou dingin ka sawl dinga, ka hehna mite sual dingin thu ka pe ding hi.

⁶Na naród obłudny poślę go, a o ludu zapalczywości mojej przykażę mu, aby brał łup i wydzierał korzyści a położył go na podeptanie, jako błoto na ulicach.

⁷Himahleh aman huchibang a tup ahi keia, huchibang jaw a lungsimin leng a ngaihtuah sam kei; nam tam petmaha tam hihsiat leh hihmanthat ahi, lungsima a neih jawk.

⁷Lecz on nie tak będzie mniemał, i serce jego nie tak będzie myślało, ponieważ w sercu swem ułożył, aby wytracił i wykorzenił niemało narodów.

⁸Ka mi liante tengteng kumpipa ahi vek kei ua hia?

⁸Albowiem rzecze: Izali książęta moi nie są też i królmi?

⁹Kalno khua Karkemis khua bang hita lou ahi maw? Hamath khua Arpad khua bang hita lou ahi maw? Samari khua Damaska khua bang hita lou ahi maw?

⁹Izali Chalmo nie jest jako Karchemis? Izali Arfat nie jest jako Emat? Izali Samaryja nie jest jako Damaszek?

¹⁰Ka khutin milimte gam, Jerusalem khua leh Samari khua ate, sanga milim bawltawm hoih jaw neite leng, a zongkhe ta ngala.

¹⁰Jako ręka moja znalazła królestwa bałwaóskie, chociaż bałwany ich większe były, niż w Jeruzalemie i w Samaryi.

¹¹Samari leh a milimte tunga ka hihtak bangin Jerusalem leh a milimte tungah ka hih kei dia hia?

¹¹Izali Jeruzalemowi i bałwanom jego tak nie uczynię, jakom uczynił Samaryi i bałwanom jej?

¹²Huchi a hih jiakin hichi ahi dinga; TOUPAN Zion tang leh Jerusalem kho sunga a nasep ding tengteng a sep khit hun chiangin Asuria kumpipa lungsim kiotsakna gah leh a mit kisathei thupina ka gawt sin hi.

¹²I stanie się, gdy Pan wykona wszystkę sprawę swoję na górze Syoóskiej i w Jeruzalemie, że nawiedzę owoc wyniosłego serca króla Assyryjskiego, i pychę wysokich oczów jego;

¹³Aman, Ka khut hatnain ka hiht hi, ka pilna tohin; ka kizen ngala; chih chih gamgite khawng lah ka suana, a vaihawmna uh lah ka suta, laltutphaha tute lah mi hangsan hih bangin ka kai khia hi.

¹³Bo rzecze: W mocy ręki mojej uczyniłem to, i w mądrości mojej; bom był mądry, i odjąłem granice narodów, a skarby ich zabrałem, i wytraciłem obywateli jako mocarz.

¹⁴Ka khutin chi chih hausaknate lah vasa bu bangin a zong khiaa; min vasa tuia pi loihsansa a la uh bangin lei tengteng ka la khinvekta hi; ka jap hiam, kam ka hiam ham hiamhim hiam leng a om kei uhi, a chi vial ngala.

¹⁴Owszem ręka moja znalazła majętność narodów jako gniazdo; a jako zbierają jajka, które są opuszczone, takiem ja wszystkę ziemię zebrał, a nie był ktoby skrzydłem ruszył, albo otworzył usta, i coby mruczał.

¹⁵Heipiin thil ehna dinga a zangmi a kisaktheihsan dia hia? Singatnain a atmi a nuaisiah dia hia? Khetbukin a dommite a lik zosop diam aw, chiangin sing lah hi lou a lik zomah bang phet ahi.

¹⁵Izali się będzie przechwalała siekiera przeciw temu, który nią rąbie? Izali się będzie wynosiła piła przeciw temu, który nią trze? jakożby się wynosiła rózga przeciw temu, który ją podniósł? jakożby się przechwalał kij, że nie jest drewnem?

¹⁶Huaijiakin TOUPA, Sepaihte, TOUPAN, a mi thaute lakah gawnna a sawl dinga; a thupina nuaiah mei kuang lai lel bangin mei tohin a om ding.

¹⁶Przetoż Pan, Pan zastępów, pośle na tłustych jego suchoty, a pod sławą jego z prędka się zapali, jako gwałtowny ogieó;

¹⁷Huan, Israelte vakna mei a honghi dinga, a Mi Siangthou mah uleng meikuang ahi ding; huaiin ni khat thuin loulingneite leh khaulingneite a kangsakin a hihmangthang ding.

¹⁷Bo Światłość Izraelowa będzie ogniem, a Święty jego płomieniem, który spali i pożre ciernie jego i oset jego dnia jednego.

¹⁸A gammang leh a lei hoih mun thupina leng, kha leh sa nasanin, a hihmang ding; huchiin, chiamtehna tawipen kia hun lai bang ahi ding.

¹⁸Także wspaniałość lasu jego i urodzajnych pól jego, od duszy aż do ciała zniszczy, i stanie się jako chorąży od strachu uciekający.

¹⁹A gammanga sing om sek laite naupang gelh tham pheta tawm a hita ding.

¹⁹A pozostałych drzew lasu jego mała liczba będzie, tak, że je i dziecię będzie popisać mogło.

²⁰Huan, huainiin hichi ahi dinga, Israelte omzek laite leh Jakob inkuanpihte laka a damlaiten amaute thatpa a muang nawnta kei ding ua; TOUPA Israelte Mi Singthou, chihtaktakin a muang zota ding uhi.

²⁰I stanie się dnia onego, że ostatki Izraelskie, i ci, którzy zostali z domu Jakóbowego, nie będą więcej spolegać na tym, co ich bije; ale prawdziwie spolegać będą na Panu, Świętym Izraelskim.

²¹A om zek lai. Jakob om zeklaite, Pathian hattak kiang ah a kik nawn ding uh.

²¹Ostatek nawróci się, ostatek Jakóbowy do Boga mocnego.

²²Na mi Israelte tuipi piaunel zahin om mah le uh, a om zek laite kia a kik nawn sin ngal ua; diktatna luan letna suksiatna lah tung dinga vaihawmpuk ahi.

²²Bo choćby lud twój, o Izraelu! był jako piasek morski, ostatek tylko z niego nawróci się. Wytracenie naznaczone sprawi, że ziemia będzie opływała sprawiedliwością.

²³TOUPA, Sepaihte TOUPAN, tawpna, tawpna tung ngei dinga vaihawmpuk lah, lei tengteng laizangah a bawl sin ngala.

²³Wytracenie mówię naznaczone uczyni Pan, Pan zastępów, w pośrodku tej wszystkiej ziemi.

²⁴Huaijiakin, TOUPA, Sepaihte TOUPAN, hichiin a chi, Ziona om ka mite aw, Aigupta gama a hih bang un khetbuk a nou honvuain achiang na tunguah lik mah leh, Asuria mi jaw kihta kei un.

²⁴Przetoż tak mówi Pan, Pan zastępów: Nie bój się Assyryjczyka, ludu mój! który mieszkasz w Syonie; rózgą ubije cię, a laskę swą podniesie na cię, jako na drodze Egipskiej.

²⁵Sawtlou chik nungin ka lungkimlouhna hongbei dia, ka hehna leng amaute hihmanthatna dia heiin a omta ding hi.

²⁵Albowiem po maluczkim czasie skoóczy się gniew mój przeciwko tobie, a na wygładzenie ich zapalczywość moja powstanie.

²⁶Ireb suangpia Midiante a thah lai bang un sepaihte tOUPAN amah sual dingin jepna a pei dinga; achiang lah tuipi tung lamah a om dinga Aigupta gama a pei bangin a pei ding hi.

²⁶Gdyż bicz naó wzbudzi Pan zastępów, jako porażkę Madyjaóczyków na skale Horeb; a jako podniósł rózgę swoję na morze na drodze Egipskiej tak ją naó podniesie.

²⁷Huai niin hi chi ahi dinga, puakgik na liangjanga kipana lakmangin a om dinga, a hakkol leng na ngawngnga kipana lakmangin a om lai ding hi; thau nilh jiakin hakkol lah hihsiatin a omta dinga, chiin.

²⁷A dnia onego zdjęte będzie brzemię jego z ramienia twego, i jarzmo jego z szyi twojej; owszem, skażone będzie jarzmo od przytomności pomazanego.

²⁸Rimon akipan Aiath khua a tungta Migron khuaah a pai suakta; Mikmas khuaah a van a koihta.

²⁸Przyciągnie do Ajat, przejdzie przez Migron, w Machmas złoży oręż swój.

²⁹Kuam ah a tumta uh; Geba khuaah a giakta uh; Ramah khuate a lingling ua; Saula, Gibeah khote a taimangta uhi.

²⁹Przejdą bród, w Gieba jako w gospodzie nocować będą; ulęknie się Rama, Gabaa Saulowe uciecze.

³⁰Gallim kho tanu aw! na awin ngaihtakin kikou in; Laishah khua aw! ngaikhiain; Anathoth aw, hehpihhuai na lawmlawm chia!

³⁰Podnieś głos twój, córko Gallim! niech słyszą w Lais, o ubogie Anatot!

³¹Madmenah khote taimangin a omta uh; Gebim khuaa omte taimang tumin a kidelh luailuai uh.

³¹Ustąpi Madmena; obywatele Gabim zbiorą się do uciekania.

³²tuni mahmahin Nob khuaah a tam sin; Zion tanu tang, Jerusalem mual pawng a khut a sin khum hi.

³²Jeszcze przez dzieó zastanowiwszy się w Nobie, pogrozi ręką swą górze córki Syoóskiej, i pagórkowi Jeruzalemskiemu.

³³Ngai dih, TOUPA, sepahte TOUPAN, thil mulkimhuaitakin ahiangte a sat khe dinga, sang pipite lah phuk in a om dinga, a dawk tuamte leng gawi niamin a om ding.Sikin gamnuai sing sahte a phuk dinga, LEbanon sidar singte mi thupi pukin a puk juajua ding uh.

³³Oto Pan, Pan zastępów, okrzesze wszystkę siłę latorośli, a te, którzy są wysokiego wzrostu, podetnie; i będą wysocy poniżeni.

³⁴Sikin gamnuai sing sahte a phuk dinga, LEbanon sidar singte mi thupi pukin a puk juajua ding uh.

³⁴Gęstwiny także lasów siekiera wytnie, a Liban od wielmożnego upadnie.