1Gam vaihawmmi adingin belam noute Sela khua gamdai lama om akipanin Zion tanu tang ah khak un.
1Poślijcie baranki Panującemu nad ziemią, od skały aż do pustyni, do góry córki Syoóskiej.
2Huchiin, Moab tanute vasa a bu akipan dalha lengleng bangin Arnon lui kaite ah a om ding uhi.
2Bo inaczej Moab będzie jako ptak tułający się, i z gniazda wypłoszony; tak będą córki Moabskie przy brodach Arnon.
3Thu honhilh inla, vai hon hawmsak in: na lim sun laiin jan bangin bawl inla; delhkhiakte bu sakin; taimang mansak ken.
3Wnijdź w radę, uczyó sąd, wystaw cieó swój w pośród południa jako noc, skryj wygnaóców, a tułającego się nie wydawaj.
4Moab laka mi delhkhiaka omte na kiang ah om uhen; amau adingin hihsemi mela kipan bukna mun hi hen: lepgumi lah bangmahlou-a- bawlin a omta ngala, hihsiatna a daitaa, nuaisiahnate gama kipana hihmanthatin a omta uh.
4Niech mieszkają u ciebie wygnaócy moi. O Moabie! bądź ich ochroną przed pustoszycielem; albowiem ustanie gwałtownik, ustanie pustoszyciel, a wygładzony będzie z ziemi ten, który innych depcze.
5Huchiin laltutphah hehpihnaa hihkipin a om dinga, huai tungah, David puanin ah, mi khat, vaihawmin, vaihawmna diktat zongin, thil diktat kin taka hih pahin, chih taktakin a tu ding hi.
5I będzie zgotowana stolica w miłosierdziu, a usiądzie na niej w prawdzie w przybytku Dawidowym ten, któryby sądził i szukał sądu, a czynił prędką sprawiedliwość.
6Moabte kisaktheihna thu, a kisathei mahmah uh chih, ka naja ua: a suahngal dan uleh, a kisaktheih dan ulah, a hehdan thu uh; a kiotsaknate uh bangmah ahi kei hi.
6Lecz słyszeliśmy o pysze Moabowej, że bardzo pyszny jest, o hardości, i wyniosłości jego, i o zapalczywości jego; wszakże nie przyjdą do skutku zamysły jego.
7Huaijiakin Moabte tuh Moabte tungah a mau tuaituai ding ua, mi chih a mau tuaituai ding uh: Kirhareseth grep beu khase tuntunin na kah ding uhi.
7Przetoż narzekać będzie Moabczyk przed Moabczykiem, wszyscy kwilić będą; nad gruntami miasta Kirchareset wzdychać będą, mówiąc: Jużci są skażone.
8Hesbon loute lah a tul khinta ngala, Sibmah grep gui toh: nam chih kumpipaten a kung hoih tata akitansak phengphung ua: Jazer kho tantanin a jam ua, gamdai ah a jam lut ua; ahiangte a jam dalh sengsunga, tuipi ah a jam galkah ta.
8Owszem i pola Heseboóskie spustoszone są, i winna macica Sabama. Panowie narodów potarli najwyborniejsze macice jego, które aż do Jazer sięgały, a szerzyły się po puszczy; latorośli jego rozłożyły się, i przesięgły morze.
9Huaijiakin Sibmah grep gui tuh Jazer kahin ka kah dinga: Heshbon leh Elealeh aw, ka khituiin ka honbuak ding: na nipi gahte tung leh na buh tungah kisual kikou husa a keta ngala.
9Przetoż płaczę dla płaczu Jazerczyków, i dla winnicy Sabama oblewam się łzami mojemi, o Hesebonie, i Eleale! bo na letni owoc twój, i na żniwo twoje przypadł okrzyk wojenny.
10Kipahna laksakin a omta, lou hoih taka kipanin leng nopna laksakin a omta a; grep huanah lasak himhim a omta kei dinga, husa noptuak himhim leng a om nawn sam kei ding: grep sukna khukte ah chila sukmi mi himhimin uain a chilkhe ta kei ding uh; grep laa kikou ka daisak ta.
10I ustało wesele i radość nad polem urodzajnem; na winnicach nie śpiewają ani wykrzykają; wina w prasach nie tłoczy ten, który je tłoczył; i jać wykrzykania poprzestaję.
11Huaijiakin ka gilte lah Moab hehpihnain pekging bangin a ginga, ka gilsung lah Kir-heres hehpihnain pekging bangin a ging lai hi.
11Dlatego brzmią wnętrzności moje nad Moabem jako lutnia, a trzewa moje nad Kircharesem.
12Huan, hichi ahi dinga, Moab a kilat chiangin mun sanga kihihgima, thum dinga a mun siangthou a a hongpai chiangin a vuaksuak ding hi.
12I stanie się, gdy się pokaże, że się spracował Moab nad wyżynami, tedy wnijdzie do świątnicy swojej, aby się modlił, ale nic nie sprawi.
13Huaite Moab tungthu TOUPAN tuma a gen ahi.Tuin bel TOUPAN, Kilohmi kum sima kum thum sungin Moab, thu pina, a mipi thupitakte nasanin, muhsithuaia omsakin a om dinga; a om sunt tawm chik mahmah, gen tham louh ahi ding uh, chiin a genta.
13Toć jest słowo, które Pan z dawna powiedział o Moabie.
14Tuin bel TOUPAN, Kilohmi kum sima kum thum sungin Moab, thu pina, a mipi thupitakte nasanin, muhsithuaia omsakin a om dinga; a om sunt tawm chik mahmah, gen tham louh ahi ding uh, chiin a genta.
14Ale teraz powiedział Pan, mówiąc: Po trzech latach, jakie są lata najemnicze, sława Moabowa zelżona będzie ze wszystką zgrają jego wielką, a ostatek jego lichy, maluczki i mdły będzie.