¹mi diktat a mang jel ua, kuamahin a lungsim un a ngaihtuah kei nak uh, Pathian limsakmite leng lak mangin a om jel ua, mi diktat thil hoihlou hongtung ding akipan lak mang ahi nak uh chih kuamahin a ngaihtuah sam kei uhi.

¹Sprawiedliwy ginie, a nikt tego do serca nieprzypuszcza; i mężowie pobożni schodzą, a nikt tego nie uważa, że przed przyjściem złego sprawiedliwy zebrany bywa;

²Lungmuannaah a lut jel ua; a lupna uahte a lum tawldam jel uh, diktaka pai peuhmahte.

²Że wschodzi do pokoju, a odpoczywa na łożu swojem, ktokolwiek chodzi w uprzejmości.

³Ahihhangin nou bumsiamnu tapa, angkawm leh kijuak suante aw, hiaiah honnaih un.

³Ale wy sami przystąpcie, synowie czarownicy, nasienie cudzołożnika i wszetecznicy!

⁴Nuihza bawlna dia na zat jel uh kua eita? kua na maiphen khum ua, na leikhat khum ua? Tatlekna ta, juautheihna suante na hi kei u maw?

⁴Nad kimże się cieszycie? przeciwko komuż rozdzieracie gębę, i wywieszacie język? Izali nie jesteście synowie nierządu, nasienie kłamliwe?

⁵Nou tosaw laka, singbuk nuai tenga milimte toh kithoha suangpi kawllak nuaia guam sung khawnga naupang that jelte.

⁵Którzy nierząd płodzicie w gajach pod każdem drzewem zielonem zabijając synów swych przy potokach, pod wysokiemi skałami.

⁶Lui guam suang mam lakah na tantuan a oma; huaite, huaite ngei ngei na tantuan ahi: huaite adingin dawn thillat na sunga, thil piak na lan hi. Huai thilah hihlungkimin ka om ding hia?

⁶Między gładkim kamieniem potokowym jest dział twój. Cić są, ci losem twoim, na które też wylewasz ofiarę mokrą, a ofiarujesz ofiarę śniedną, i w temże bym się Ja kochał?

⁷Tang sang zou mahmah tungah na lupna na koiha: huailai mahmah kithoihna lam dingin na hohtou jel.

⁷Na górze wysokiej i wyniosłej postawiłeś łoże twoje, a tam wstępujesz ku sprawowaniu ofiar.

⁸Huan, kongkhakte leh kong biang liahte ah na theihgigena na tunga: kei din hi louin midang din na kisuaha, na hoh tou ngala; na lupna na keka, a kiang uah thu na khunga; a lupna uh lah na muhnaah na it hi.

⁸A za drzwiami i za podwojem położyłaś pamiątkę twoję, gdyż odemnie odchodząc odkrywasz się, a wstąpiwszy rozszerzasz łoże swe, czyniąc je przestworniejsze, niżeli poganie; umiłowałaś łoże ich, gdziekolwiek miejsce upatrzysz.

⁹Huan, sathau toh kumpipa kiangah na hoha, na gimlimte lah na bawl thupi diakdiaka, na palaite gamlapiah na sawla, sheol pha hialin na niamsak hi.

⁹Chodzisz i do króla, z olejkiem i z rozmaitemi wonnemi maściami twemi; posyłasz bowiem posłów swych daleko, a poniżasz się aż do grobu.

¹⁰Na paina lampi sau jiakin na gima; ahihhangin, Lametna himhim a om kei, na chi ngal keia: na hatna halhsakna na mu-a: huaijiakin na bahta kei hi.

¹⁰Mnóstwem dróg swoich spracowałaś się, a nie mówisz: Daremnać to. Znalazłaś pomoc ręce swojej, dlategoś nie zemdlała.

¹¹Kua na kihtain na lau, juau na gen naka, kei non theih tak louha, na lungsima na ngaihtuah tak louh mai? Sawtpi ka dai dide kei maw? Kihtak leng non kihtak louh.

¹¹Kogożeś się obawiała i lękała, iżeś kłamała? Na mięś nie pomniała, aniś tego przypuściła do serca swego: dlategoż to, żem Ja milczał, a to z dawna, nie boisz się mnie?

¹²Na diktatna leh na thilhihte ka gen ding; bangmah lah na lohtak kei dia.

¹²Ja opowiem sprawiedliwość twoję i sprawy twoje, któreć nic nie pomogą.

¹³Na kikou chiangin na lak khawmten honhumbit uheh; ahihhangin huihin amau a la dinga, huin a mut vek ding: kei honmuangin bel gam a nei dinga, ka tang siangthou a luah ding.

¹³Gdy zawołasz, niech cię wybawi zgraja twoja; ale wszystkie one rozniesie wiatr, i pochwyci marność. Lecz ten, co we mnie ufa, odziedziczy ziemię, a posiądzie górę świętą moję.

¹⁴Huan, aman, Sung vum un, sung vum un, lampi bawl un, ka mite lampi bawl un, ka mite lampi akipan pukna ding pai un, a chi ding.

¹⁴Bo rzeką: Wyrównajcie, wyrównajcie, zgotujcie drogę, uprzątnijcie zawady z drogi ludu mojego.

¹⁵Mi tungnung, tawisang, khantawna om, a min Siangthouin hichiin a chi ngala: Kei mun tungnung leh siangthou-ah ka oma, mi thunuailutte lungsim hihhalh ding leh kisik tuntunte lungtang hihhalh dingin mi lungsima kisik tuntuna thunuailut tak kiangah leng ka om hi.

¹⁵Bo tak mówi on najdostojniejszy i najwyższy, który mieszka w wieczności, a święte jest imię jego: Ja, który mieszkam na wysokości na miejscu świętem, mieszkam i z tym, który jest skruszonego i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych, ożywiając serce skruszonych.

¹⁶Khantawnin ka dou sin ngal keia, ka heh gige sin sam kei hi: huchikeileh mi lungsim ka maah a bah dinga, hinna ka bawlte leng a bah ding uh.

¹⁶Nie będę się zaiste na wieki wadził, ani się wiecznie gniewał; boćby duch przed obliczem mojem zemdlał, i dusze, którem Ja uczynił.

¹⁷A huaihama a thulimlouhna jiakin ka heha, ka sata, ka mai ka huma, ka heh ahi: amah lah a lungtang omdan ngeingeiin paupeng takin a om jel hi.

¹⁷Dla nieprawości łakomstwa jego rozgniewałem się, a uderzyłem go; ukryłem się, a rozgniewałem się, przeto, że odpornym będąc, poszedł drogą serca swego.

¹⁸A omdante ka mu-a, amah ka damsak ding: ka pi dinga, amah leh a sunpihmite kiangah lungmuanna ka pe nawn ding.

¹⁸Widzę drogi jego, wszakże uzdrowię go; doprowadzę go; i przywrócę mu pociechy, i tym, którzy z nim płaczą.

¹⁹Ken muk gah ka bawl; Lemna, lemna, gamla pi-a om kiangah leh nai chika om kiangah om hen, Toupan a chi, amah ka damsak ding.

¹⁹Stworzę owoc warg, pokój dalekiemu i bliskiemu, mówi Pan; a tak uzdrowię go.

²⁰Mi thulimloute bel tuipi kihawt gige bang ahi uh; a om kinken thei ngel keia, a tuiten lah nin leh buannawi a vik khe jel, chiin.Ka Pathianin, Mi thulimloute adingin muanna himhim a om kei, a chi.

²⁰Lecz niepobożni będą jako morze wzburzone, gdy się uspokoić nie może, a którego wody wymiatają kał i błoto.

²¹Ka Pathianin, Mi thulimloute adingin muanna himhim a om kei, a chi.

²¹Niemasz pokoju niepobożnym, mówi Bóg mój.