¹Huan TOUPA thu ka kiangah a hongtunga, hichiin a chi:

¹I stało się słowo Paóskie do mnie, mówiąc:

²Kuan inla, Jerusalem bil a jakin kikou in, TOUPAN hichiin a chi: Na tuailaia na migitdan te, kikham laia na honitdante ka theigige hi; gamdai a khohlouh gam a na honzuih dan bang.

²Idź, a wołaj w uszy Jeruzalemskie, mówiąc: Tak mówi Pan: Wspomniałem na cię dla miłosierdzia młodości twojej pokazanego, i dla miłości ślubin twoich; gdyś chodziła za mną na puszczy, w ziemi, w której nie osiewają.

³Israel bel TOUPA adia hihsiangthou, a gah pung masa ahi, amah ne gaimi peuhmah a moh dinga, a tunguah siatna a hongtung ding, chih TOUPA thupawt ahi.

³Kiedy Izrael był świątobliwością Panu, i pierwocinami urodzajów jego; wszyscy, którzy go pożerali, winni byli, złe rzeczy przyszły na nich, mówi Pan.

⁴Aw Jakob inkote leh Israel inko tengteng aw, TOUPA thu ngaikhia un;

⁴Słuchajcie słowa Paóskiego, domie Jakóbowy, i wszystkie rodzaje domu Izraelowego!

⁵TOUPAN hichiin a chi: Na pipute un kei ah diktatlouhna bang ahia a muh uh, kei akipan gamlapi ah a vakmang ua, bangmahlou phet a delh ua, a nakiotsak uh?

⁵Tak mówi Pan: Jakąż nieprawość znaleźli ojcowie wasi przy mnie, iż się oddalili odemnie, a chodząc za marnością marnymi się stali?

⁶TOUPA, Aigupta gam a kipan honpi khiaa, gamdai, gam keu, kokhuk mun, sihna limliap leh gam keu mun, kuamah paisuak ngeilouhna, kuamah omlouhna muna, honpi paisuakpa koihah? a chi sam kei uh.

⁶Tak iż ani rzekli: Gdzież jest Pan, który was wywiódł z ziemi Egipskiej? który nas wodził po puszczy, po ziemi pustej i strasznej, po ziemi suchej i cieniu śmierci, po ziemi, po której nikt nie chodził, a gdzie żaden człowiek nie mieszkał?

⁷Gam hoihtak ah, a gah leh hoihna ne dingin, ka honpilut a, himahleh na lut uleh ka gam na hihnin ua, ka goutan thil kihhuaiin na bawl uh.

⁷Owszem, gdym was wprowadził do ziemi obfitej, abyście pożywali owoców jej, i dóbr jej, wszedłszy tam splugawiliście ziemię moję, a dziedzictwo moje uczyniliście obrzydliwością.

⁸Siamputen leng, TOUPA koiah? a chi kei ua, Dan zangmiten lah a honthei sam kei uh, vaihawmmite ka tungah a hel ua, jawlneiten Baal minin thu a gen ua, thil phatuamlou dingte a delh uh.

⁸Kapłani nie rzekli: Gdzież jest Pan? ani ci, którzy się obierają uczeni w zakonie, poznali mię, i pasterze odstąpili odemnie, i prorocy prorokowali przez Baala, i za rzeczami nie użytecznemi chodzili.

⁹Huchiin ka honglang dinga, na tate uh ta nawnte leng ka lang lailai ding, chih TOUPA thu pawt ahi.

⁹Przeczże się wżdy wadzę z wami, mówi Pan, a z synami synów waszych śpierać się muszę?

¹⁰Kittim tuikulh ah vahoh unla, en un, kedarah mi sawl unla, chik takin ngaihtuah un, hichibang thil a om ngeina hiam theihna dingin.

¹⁰Przejdźcie przynajmniej wyspy Cytym, a obaczcie; i do Kedar poślijcie a uważajcie pilnie, i przypatrzcie się, jeźli się stało co takowego;

¹¹Namten a pathian uh a kheng u hia, pathian tak hilou pi leng? Ka miten bel a thupina uh, thil phatuamlou takin a khekzo ta uh.

¹¹Jeźli odmienił który naród bogów swoich, chociaż oni nie są bogami; ale lud mój odmienił sławę swoję w rzecz niepożyteczną.

¹²Aw vante, lamdang sa unla, honmulkim sak henla, mau tuaituai un, chih TOUPA thu pawt ahi.

¹²Zdumiejcie się niebiosa nad tem, a ulęknijcie się, a zatrwożcie się bardzo, mówi Pan;

¹³Ka miten thil nih a hihkhial ngal ua, kei, hinna tuikhuk a honpai san ua, tuivungte a tou khia ua, tuiching, theilou ding.

¹³Bo dwojaką złość popełnił lud mój: mnie opuścili, źródło wód żywych, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą.

¹⁴Israel sikha ahi hia? Sikha mawnga piang hia? Bangdia nuaisiaha omta ahia oi?

¹⁴Izali Izrael jest niewolnikiem albo wychowaócem w domu spłodzonym? Czemuż jest podany na łup?

¹⁵Humpinelkai lunlaiten humham khumin, a tungah aw a suah ua, a gam a hihgawp khinta uh, a khopite leng luahmi neilouin a kang siang khin.

¹⁵Ryczą naó lwięta, i wydawają głos swój, a obracają ziemię jego w pustynię; miasta jego spalone są, tak, że niemasz i jednego obywatela.

¹⁶Nophmi leh Tahphanes miten leng, na lujang a giausak khinta uh.

¹⁶Synowie też Nof i Tachpanes wierzch głowy twojej zetrą.

¹⁷TOUPA na Pathianin lampia a honpi laia, na taimangsan jiakin, huai tuh na tunga na tunsak ahi kei maw?

¹⁷Zaż tego sam sobie nie sprawujesz? opuszczając Pana, Boga swego, wtenczas, kiedy cię prowadzi drogą swą.

¹⁸Nile tuite dawn dinga Aigupta lampi na zuih, nang dinga banga hia phatuam sin? Luipi tui dawn dinga Assuria lampi na zuih leng, nang dinga bang ahia phatuam sin?

¹⁸A teraz co za sprawę masz na drogach Egipskich, iż pijesz wodę z Nilu? albo co masz za sprawę na drogach Assyryjczyków, iż pijesz wodę z rzeki ich?

¹⁹Na thulimlouhnain a honthuak sak dinga, na nungkin naknain nang a honsal ding hi; honlauna neiloua TOUPA na Pathian na paisan, thil gilou tak leh kha mahmah ahi na hih, na theikhia inla, mu telta in, chih Toupa, Sepaihte TOUPA thu pawt ahi.

¹⁹Skarze cię złość twoja a odwrócenie twoje sfuka cię. Wiedzże tedy i obacz, iż jest rzecz zła i gorzka, iżeś opuścił Pana, Boga twego, a niemasz bojaźni mojej w tobie, mówi Pan, Pan zastępów.

²⁰Nidanglai akipanin na hakkol hihtanin, na khaute leng na hihtatta ngala, Na na ka sem nawn kei ding, na chi a, tang sang chih ahte, singbawk nuai peuh ahte, kunin na hiha.

²⁰Gdym dawno połamał jarzmo twoje, i rozerwałem związki twoje mówiłaś: Nie będę służyła bałwanom; a przecie na każdym pagórku wysokim, i pod każdem drzewem gałęzistem tułasz się, o nierządnico!

²¹Chi dik mahmah zangin grep hoih mahmah ka honphuta, bangchidana kikhenga, kei dia grep taklou hongsuakta na hia oi?

²¹A Jam cię był nasadził winną macicą wyborną, którejby wszystko nasienie było prawdziwe; jakożeś mi się tedy odmieniła w płonne gałęzie obcej macicy?

²²Tangalin kisilin sahbon tampi zang mahlechin, na thulimlouhna ka mitmuhin a dawk teitei ahi, chih Toupa Pathian thu pawt ahi.

²²Bo choćbyś się umywała i saletrą, i mydłem się jako najbardziej tarła, przecież znaczna zostanie nieprawość twoja przedemną, mówi panujący Pan.

²³Ka kihihnin sama, Baalte leng ka delh sama, bangchia chi thei na hia, guam kuaka na om dante en inla, na thilhih sate thei in; sangawngsau la huk lai ngongngong na hi vele.

²³Jakoż mówisz: Nie jestem splugawiona, za Baalami nie chodziłam? Spojrzyj na drogę twoję w tej dolinie, obacz, coś czyniła, o wielbłądzico prędka, która wiklesz drogi swoje?

²⁴Gam sa bengtung gamdaia om sek, a huk laia dak uau uaua dik vuvut bang; a utna kuan ahia dal sou ding? A zongmi kihihgim nuam dah leh, a hunin a mu na ding uh.

²⁴Oślicaś dzika, przywykłaś na puszczy, która według żądzy duszy swej wiatr łapie, gdy się jej przyczyna da; któż ją odwróci? Wszyscy którzy jej szukają, nie strudzą się, i w miesiącu jej znajdą ją.

²⁵Na khe ah khedap bun louin om ken la, na dang leng hul kei heh; nang bel, lamet a beita, pautuam mite ka ngaia, amau ka delh ding, na chi a.

²⁵Rzekęlić: Zawściągnij nogi twojej, aby bosa nie była, i gardło twe od pragnienia, tedy mówisz: Już to próżno, nie uczynię; bom się rozmiłowała w cudzych, i za nimi pójdę.

²⁶Guta a phawk ua a zum bangin, Israel inkote a zumta uh, amau, a kumpipate uh, a heutute uh, a siampute uh, a jawlneite u leng.

²⁶Jako wstyd złodzieja, kiedy go zastaną, tak się zawstydzi dom Izraelski, sami królowie ich, książęta ich, i kapłani ich, i prorocy ich,

²⁷Sing bul kiangah, Ka pa na hi, chi a, suang bul kianga, Kei hongsuang na hi, chimite: masuan louin a dekkhuk sah uh a honsuan jaw ua, a mangbat hun un bel, Thou inla, honhondam tanla, a chi ding uh, na pathian, huai na bawlte koia om a hita ua?

²⁷Którzy mówią drewnu: Tyś jest ojciec mój, a kamieniowi: Tyś mię spłodził. Bo się do mnie obrócili tyłem, a nie twarzą; ale czasu utrapienia swego mawiają: Wstaó a wybaw nas.

²⁸Amau thou jaw uhenla, na mangbat laiin a honhondam kha thei moh ding uhia; aw Juda, na pathiante bel na khopite zah phial ahi ve ua oi.

²⁸I gdzież są bogowie twoi, którycheś sobie naczynił? Niech wstaną, jeźli cię mogą wybawić czasu utrapienia twego, ponieważ ile masz miast swoich, tyle masz bogów swoich, o Judo!

²⁹Bangdia ka tunga vui nak? Na vek un ka tungah lah thil na hihkhial ngal ua, chih TOUPA thu pawt ahi.

²⁹Czemuż się zemną spierać chcecie? Wyście wszyscy odstąpili odemnie, mówi Pan.

³⁰Na tate uh ka khena, a phatuam kei, a hoih loh tuan sam kei uh; humpinelkai duhgawl bang maiin, noumau namsauin na jawlneite uh a ne khin.

³⁰Próżnom bił synów waszych, karania nie przyjęli; miecz wasz pożarł przecie proroków waszych, jako lew tracący.

³¹Aw khangthakte aw, TOUPA thu thei un, Israel ading gamdai gam bang ka hi maw? Mial sah meuhmouh gam ka hi maw? Ka miten bangdia, Ka pawt kichianta ua, na kiangah ka kik nawnkei ding uh, chi uh ahi ua?

³¹O narodzie! wy rozsądźcie słowa Paóskie. Izalim był pustynią Izraelowi? Izali ziemią ciemną? Przeczże mówi lud mój: Panujemy, nie pójdziemy więcej do ciebie?

³²Nungakin a kizephoihnate a mangngilh theiin, mou thakin a kivatna a mangngilh thei ding maw? Ka miten bel ni simsenglouh sungin a honna mangngilhta uh.

³²Izali zapomina panna ubioru swego, i oblubienica klejnotów swoich? Ale lud mój zapomniał mię przez dni niezliczone.

³³Deihtakmi muh theihna dingin na omdan ngentel na chia! Numei gilou kiangahte leng na omdan na sinsakta ve.

³³Przecz dobrą być twierdzisz drogę twoję, szukając tego, w czem się kochasz? Przecz i innych nierządnic uczysz złośliwych dróg twoich?

³⁴Na nikte ah leng mi genthei poikhoihloute hinna sisan a lang a: mi in a loh lai uh khutmat leng lah ahi ngal kei a.

³⁴Nadto i na podołkach twoich znajduje się krew dusz ubogich i niewinnych; nie z pracą znalazłem to, bo to widzieć na wszystkich podołkach twoich.

³⁵Ka moh kei a, kei a kipan a hehna lak mang ahi, na chi nawn ngala, ngai in, Ka gilou kei hi, na chih jiakin, na tungthu ka ngaihtuah ding.

³⁵A przecież mówisz: Ponieważem niewinną, pewnie odwrócona jest zapalczywość jego odemnie. Oto Ja w sąd wnijdę z tobą, przeto, że mówisz: Nie zgrzeszyłam.

³⁶Na omdan kheng mengmenga, bangdia vialvak vak na hia? Assuria na zumpih bang mahin, Aigupta leng na zumpih lai ding hi.Na khutte lukhukin a kiang uakipan na pawt khe nawn dia, TOUPAN lah na muannate a paikheta ngala, amau ah na lamzang kei ding hi.

³⁶Przeczże tak biegasz, odmieniając drogi swe? Tak będziesz pohaóbiona od Egipczanów, jakoś pohaóbiona była od Assyryjczyków.

³⁷Na khutte lukhukin a kiang uakipan na pawt khe nawn dia, TOUPAN lah na muannate a paikheta ngala, amau ah na lamzang kei ding hi.

³⁷I stamtąd wyjdziesz, mając ręce swe nad głową swą: bo Pan odrzuca ufności twoje, a nie poszczęścić się w nich.