1Huchih laiin a unaute uh Judate dema nakpi taka kikouna mite leh a jite uh akipanin a hongomta a.
1I wszczęło się wielkie wołanie ludu i żon ich przeciw Żydom, braciom swym.
2Kou, ka tapate leh ka tanute uh, tampi ka hi ua: ka nek ua ka hin theihna ding un, buhlehbal honpia un, chi lah a om ngal ua.
2Albowiem niektórzy mówili: Wiele nas, co synów naszych i córki nasze zastawiamy, abyśmy nabywszy zboża, jeść i żyć mogli.
3Ka loute uh, ka grephuante uh, ka inte uh ka juak uhi: kial jiakin, buhlehbal honpia un, chi kuate hiam leng a om uhi.
3Inni zaś mówili: Role nasze, i winnice nasze, i domy nasze zastawiać musimy, abyśmy nabyli zboża w tym głodzie.
4Ka loute uh leh ka grephuante ua dit dingin kumpipa siah dingin sum ka leitawi uh, chi mi khenkhatte leng a om ua.
4Inni zaś mówili: Napożyczaliśmy pieniędzy, żebyśmy dali podatek królowi, zastawiwszy role nasze i winnice nasze.
5Hinapiin ka sa uh ka unaute uh sa bang ahi a, ka tate uh lah amau tate bang: huan, ngai un, ka tapate uh leh ka tanute uh sikhate hi dingin tanna ah ka pi ua, ka tanute uh laka a khente tannaa piin a omkhin manhial uhi: panpih theihna ka nei het kei ua; mi dangten lah ka loute uh leh ka grephuante uh a nei ngal ua, chiin.
5Choć oto ciało nasze jest jako ciało braci naszych, a synowie nasi są jako synowie ich: wszakże oto my musimy dawać synów naszych i córki nasze w niewolę, i niektóre z córek naszych są już w niewolę podane, a nie mamy przemożenia w rękach naszych, abyśmy je wykupili, gdyż role nasze i winnice nasze inni trzymają.
6Huchia a kikouna uleh hiai thute ka jakin ka heh mahmah hi.
6Przetoż rozgniewałem się bardzo, gdym usłyszał wołanie ich, i słowa takowe.
7Huchih laiin ka kingaihtuaha, miliante leh vaihawmmite ka kiselpiha, a kiang uah, Mi chihin a unau lakah a pung na phut uh, ka chi a. Huchiin amaute demna kikhawmpi thupi ka nei a.
7I umyśliłem w sercu swem, abym sfukał przedniejszych i przełożonych, mówiąc do nich: Wy jesteście, którzy obciążacie każdy brata swego; i zebrałem przeciwko nim zgromadzenie wielkie;
8huchiin a kiang uah, Khovelmite kianga juaka omsa, i unau Judate i theih bang un i tanta ua; huan nou na unaute uh juak un, i lak ua khota om ding uh ahi maw? Ka chi a. Huan amau a dai dide ua, thu khat leng a neikei uh.
8I rzekłem do nich: Myśmy odkupili braci naszych, Żydów, którzy byli zaprzedani poganom, podług przemożenia naszego; a jeszczeż wy sprzedawać będziecie braci waszych, a tak jakoby nam ich sprzedawać będziecie? I umilknęli, i nie znaleźli, coby odpo wiedzieć.
9Na thilhih uh a hoih kei: i melmate khovelmiten hon simmohna jiak un, i Pathian laudansiama na om ding uh hi lou hia? Ka chi behlapa.
9Nadtom rzekł: Nie dobra to rzecz, którą wy czynicie; azaż nie w bojaźni Boga naszego chodzić macie raczej niż w haóbie poganów, nieprzyjaciół naszych?
10Huchibangmahin, ka unaute leh ka sikhate leh ken amau kiangah sum leh buhlehbal ka leitawi sak uhi. Ka honngen ahi, hiai pung om sak kei ni.
10I jać też z braćmi moimi, i z sługami moimi, pożyczyliśmy im pieniędzy, i zboża; odpuśćmyż im proszę ten ciężar.
11Pe nawn un, ka honngen ahi, a kiang uah, tuni mahmahin a loute uh, a grephuante, a oliv huante u leh a inte uh, a sum uh a seh jana leng, buhlehbal, uain, leh sathau amau akipan na phut khiak uh.
11Wróćcież im dziś proszę role ich, winnice ich, oliwnice ich, i domy ich, i setną część pieniędzy i zboża, wina, i oliwy, którą wy od nich wyciągacie.
12Huan amau, Ka pe nawn ding ua, amau akipan bangmah ka ngiat kei ding uh; huchibangin ka hih ding ua, na chih bang mamahin, a chi ua. Huan ken siampute ka sama, a kichiamna uh ka laa, huchia hiai thuchiam banga a hihna ding un.
12Tedy odpowiedzieli: Wrócimy, a nie będziemy się od nich tego upominać; tak uczynimy, jakoś ty powiedział. Wezwałem też i kapłanów, a poprzysiągłem ich, aby także uczynili.
13Ken leng ka pheipi ka vuanga, Hiai thuchiam bawl lou peuhmah, a in akipan, a nasepna akipan Pathianin hichibangin vuang hen; hichibang taka vuan khiak ahi dinga, a hawm ding, ka chi a. Huan khawmpite tengtengin, Amen, TOUPA phatin om hen, a chi uh. Huchiin miten hiai thuchiam dungjuiin a hihta uhi.
13Potemem wytrząsnął zanadrza moje, i rzekłem: Niech tak wytrząśnie Bóg każdego męża z domu jego i z pracy jego, któryby nie uczynił dosyć temu słowu; a niech tak będzie wytrząśniony i wypróżniony. I rzekło wszystko zgromadzenie: Amen. I chwalili Pana, a lud uczynił jako było rzeczono.
14Huailouin Juda gama a ukpipa ding ua seha ka om laia kipan, kumpipa Artaksarsi kum sawmnih akipan kum sawmthum leh nih chiang, huai bel kum sawm leh nih ahia, kei leh ka unauten ukpipa tanghou ka ne nai kei uh.
14Owszem ode dnia, którego mi przykazał król, abym był książęciem ich w ziemi Judzkiej, od roku dwudziestego aż do roku trzydziestego i wtórego Artakserksesa króla, przez dwanaście lat, ja i bracia moi obrokuśmy książęcego nie jedli.
15Himahleh kei maa ukpipa masate mite tunga mohsak theih ahi ua, amau akipanin tanghou leh uain a la uh, dangka sekel sawmli sim louin; ahi, a sikhate uh nangawnin mite tungah vai a hawm uhi: himahleh ken huchibangin ka hih keia, Pathian kihtakna jiakin.
15Choć książęta pierwsi, którzy byli przedemną, obciążali lud, biorąc od nich chleb i wino, mimo srebra syklów czterdzieści; także i słudzy ich używali okrucieóstwa nad ludem; alem ja tak nie czynił dla bojaźni Bożej.
16A hi, Huailou leng hiai kulhbang nasepna ah ka pang nilouhlouha, gam himhim leng i lei keiuh: huan ka sikhate tengteng huailamah nasepna ah kaihkhawmin a om uh.
16Owszem i około poprawy tego muru pracowałem, a przecięśmy roli nie kupili; więc i wszyscy słudzy moi byli tam zgromadzeni dla roboty.
17Huaibanah ka dohkan ah Judate leh vaihawmmite laka mi ja leh sawmnga, i kim i vel ua om khovelmite lak akipana i kiang ua hongpaite chih louh, a om uh.
17Nadto z Żydów i przełożonych sto i pięćdziesiąt mężów, i którzy do nas przychodzili z pogan okolicznych, jadali u stołu mego.
18Huan ni khat adinga bawlkholhsa bawngtal khat leh belam hoihhoih guk ahi ua; vasate leng kei adia bawlkhawlsain a om ua, huan ni sawm sunga khatvei uain chi chih akipan koih hoih: hinapiin hiai mite tunga tanna a gik jiakin, ukpipa tanghou hiaite tengteng jiakin ka phut kei hi.Aw ka Pathian, hoihna dingin, kei lam hontheigigein, hiai mite adia ka hih tengteng.
18Przetoż gotowano na każdy dzieó wołu jednego, owiec sześć wybornych, i ptaki gotowano dla mnie, a każdego dziesiątego dnia rozmaitego wina hojnie dawano; wszakżem się obroku książęcego nie upominał; albowiem ciężka była niewola na ten lud.
19Aw ka Pathian, hoihna dingin, kei lam hontheigigein, hiai mite adia ka hih tengteng.
19Wspomnijże na mię, Boże mój! ku dobremu według wszystkiego, com czynił ludowi twemu.