¹Toupa ka ngakngaka: huchiin aman a ngeingaiha, ka kikou tuh a zata hi.

¹(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)

²Manthatna kokhuk a kipan, buannawi diadua a kipan a honkhai khetou a: huan, ka khe tuh suangpi tungah a nga a, ka kalsuante a hihkip hi.

²Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;

³La thak ka kam ah koiha, i Pathian phatna: mi tampi in huai tuh a mu ding ua, a lau ding ua, Toupa a muang ding uh.

³I wyciągnął miecz z dołu szumiącego i z błota lgnącego, a postawił na skale nogi moje, i utwierdził kroki moje;

⁴Toupa a muana nei a, ki sathei te leh thujuau a kipana kihemkhiate tuh a hampha hi.

⁴A włożył w usta moje pieśó nową, chwałę należącą Bogu naszemu, co gdy wiele ich ogląda, ulękną się, a będą mieć nadzieję w Panu.

⁵Toupa ka Pathian aw, nang thillamdang na hihte leh koumau lam non ngiahtuahnate a tam mahmaha, huaite na maa hihlat zoh vual ahi kei ding.

⁵Błogosławiony człowiek, który pokłada w Panu nadzieję swoję, a nie ogląda się na hardych, ani na tych, którzy się unoszą za kłamstwem.

⁶Kithoihna leh thillat tungah kipahna himhim na neikeia; ka bilte non honsakta a; halmanga thillat leh khelhna dinga thillat na phut kei hi.

⁶Wieleś uczynił, Panie, Boże mój! cudów twoich, a myśli twoich o nas nikt porządnie wyliczyć nie może przed tobą; chciałlibym je wypowiedzieć i wymówić, daleko ich więcej, niżby wypowiedziane być mogły.

⁷Huaitakin, ken, Ngaiin, ka hongpai hi; laibu jial ah ka thu gelh ahi.

⁷Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi przekłół uszy; całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś.

⁸Ka Pathian aw, na deihlam hih ka kipahlam tak ahi; ahi, na dan thu ka lungtang ah a om gige hi, ka chi a.

⁸Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;

⁹Kikhopna thupitak ah diktatna thu hoih ka tangkoupiha; Toupa aw, ngaiin, ka kam ka it kei ding chih na thei hi.

⁹Abym czynił wolę twoję, Boże mój! pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.

¹⁰Na diktatna ka lungtang sungah ka im keia; na ginomna leh na hotdamna thu ka tangkoupih zo ding; Na chitna leh na takna kikhopna thupi taka mite lakah ka selkei ding hi.

¹⁰Opowiadałem sprawiedliwość twoję w zgromadzeniu wielkiem; oto warg moich nie zawściągnąłem, ty wiesz, Panie!

¹¹Toupa aw, na lainatnate ka lakah it kenla; na chitna leh na takna in honhumbit gige in.

¹¹Sprawiedliwości twojej nie ukryłem w pośród serca mego, prawdę twoję i zbawienie twoje opowiadałem; nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej w zgromadzeniu wielkiem.

¹²Thil hoihlou sim zohlouh in hon umsuak ngala, ka thulimlouhnaten hon delhphaa, huchiin ka dak theita keia; huaite tuh ka samzang te sangin a tamjaw a, ka lungtang a tawlta hi.

¹²Przetoż ty, Panie! nie zawściągaj odemnie litości twoich; miłosierdzie twoje i prawda twoja niech mię zawżdy strzegą.

¹³Toupa aw, hehpihtak in honhumbit inla; Toupa aw, honpanpih ding in kin in.

¹³Albowiem ogarnęły mię nieszczęścia, którym niemasz liczby; doścignęły mię nieprawości moje, tak, że przejrzeć nie mogę; rozmnożyły się nad włosy głowy mojej, a serce moje opuściło mię.

¹⁴Ka hinna hihmang tuma zongte zahlak leh zum takin om chiat uhen; ka siatna tunga kipakte kik nawn in hih zuminom uhen.

¹⁴Raczże mię, Panie! wyrwać; o Panie! na ratunek mój pospiesz.

¹⁵Awihang, awihang! Honchite a zahlak jiak un mangbang takin om uhen.

¹⁵Niech będą pohaóbieni, (a niech się zawstydzą wszyscy,)którzy szukają duszy mojej, aby ją zatracili; niechajże się na wstecz cofną, a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.

¹⁶Nang hon zongte tengteng nangmah ah nuamtak leh kipak takin om uhenla; na hotdamna itten, Toupa pahtawiin om hen, chi gige uhen.Kei jaw genthei leh jawngsan ka hi a, himahleh Toupan honngaihtuah jela; nang hon panpihpa leh hon humbitpa na hia; ka Pathian aw, sawt hal mahmah ken.

¹⁶Niech będą spustoszeni za to, ze mię shaóbić usiłują, mówiąc mi: Ehej! ehej!

¹⁷Kei jaw genthei leh jawngsan ka hi a, himahleh Toupan honngaihtuah jela; nang hon panpihpa leh hon humbitpa na hia; ka Pathian aw, sawt hal mahmah ken.

¹⁷Ale niech się rozradują i rozweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i miłują zbawienie twoje; niech mówią zawżdy: Niechaj będzie Pan uwielbiony.

¹⁸Jamci wprawdzie ubogi i nędzny; aleć Pan myśli o mnie. Tyś jest pomocnikiem moim i wybawicielem moim; Boże mój! nie omieszkujże.