1Pathian aw, nidang laia a damlai ua na thilhihte ka pipute un honhilh uh ka bil un ka ja ua.
1(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.)
2Namte na khutin na hawlkhiaa, amau na phuta; miten a sugima, na paikhia.
2Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
3Gam luah dinga amau namsaua a lak uh ahi kei a, amau bana kihumbit leng ahi kei uhi; a tung ua na kipah jiakin na khut taklam leh, na ban leh, na mel vakin ahi jaw.
3Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
4Pathian aw, nang ka Kumpipa na hi: Jakob humbitna dingin thu pia in.
4Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
5Nangmah jiakin ka melmate uh ka si pai ding ua; na min jiakin honsualte ka chil ekek ding uhi.
5Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
6Ka thalpeu ka muang kei dinga, ka namsauin honhondam sam kei ding.
6Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
7Hondoute lak ah nang non hondam zota hi, honhote na zaklaksak behlap hi.
7Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
8Nitumin Pathian ka suang ding ua, na min khantawn in ka phat ding uhi. Selah.
8Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
9Tun jaw nang non khah khia a, non hihzum a; ka sepaih honte u lakah lah na pawtkhe ngeikei hi.
9Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzieó, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.
10Melmate lakah non taijak saka: honhoten sum a deihdeih uh a lauhi.
10Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
11Nang nek ding a seh belam bang in non pia a; namchih lakah non hihdalh behlap hi.
11Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
12Na mite bangmahlou in na khawngta a, a man uh lah a tam het kei hi.
12Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
13Nang ka kim ua mite gensiatin non omsaka, ka kiangnai ua mite muhsit leh nuihsan in non omsak.
13Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
14Nang namchih lakah a selam gentehna in non omsaka, michih laka mite lu sinsanin non omsak hi.
14Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
15Ka zumna nitum in ka maah a om gige a, ka zahlaknain hon tuam zouta hi.
15Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
16Genthangmi leh gense mi aw jiak leh, melma leh phulami jiakin.
16Na każdy dzieó wstyd mój jest przedemną, a haóba twarzy mojej okrywa mię.
17Huai tengteng ka tunguah a tunga; himahleh kon mangngilh ngeikei ua, na thukhun ah juauin ka hih ngeikei uhi.
17Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
18Ka lungtang uh a kihei nawn kei a, ka kalsuante un na lampi a paisan ngeisam kei hi.
18To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
19Nang sehalte omna ah non bawl ek a, sihna lima non tuamna ding in.
19Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
20I Pathian min i mangngilh hiam, gamdang Pathian lamah i khutte i jak hiam.
20Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
21Pathian in huai tuh a zong khe kei dia hia! Lungtang thugukte a thei gige ngala.
21Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
22Ahi, nangmah jiakin nitumin thah in ka om gige ua; belam goh dingte banga seh ka hi uhi.
22Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
23Toupa aw, halh tanla, bangachia ihmu! hak inla, khantawnin hon khah khe ken.
23Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzieó; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
24Bangjiakin ahia na mai na sela, ka haksatdan u leh nuaisiah ka thuakdan uh na mangngilh nak.
24Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
25Ka hinna uh leivui siin a kun a; ka gilpi uh lah leiah a belh bikbek ngala.Honpanpih dingin thou inla, na chitna jiakin hon tan in.
25Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
26Honpanpih dingin thou inla, na chitna jiakin hon tan in.
26Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
27Powstaóże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.