¹Ka mite aw, ka dan thu-ah bil nadoh unla: ka kama thute ah na bil uh hondoh un.

¹Pieśó wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłoócież uszów swych do słów ust moich.

²Gentehna thuin ka kamka dinga: nidanglaia thugil gente ka gen khe ding:

²Otworzę w podobieóstwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

³Huaite i bil un i ja ua, i lungsimin leng I thei uhi, a piputen leng a honhilh uhi.

³Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

⁴Huaite tuh a tate uh lakah i im kei ding ua, khangthak hongom ding kiangah TOUPA phatna thu leh, a hatdan leh a thillamdang pipi hih dante I hilh zo ding uhi.

⁴Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

⁵Jakobte laka thutheihsak tuh a hihkipa, Israelte lakah dan a sepa, huaite tuh i pipute kiangah thupiakin a piaa, amau huai thu tuh a tate u kianga a theihsak ding un:

⁵Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

⁶Khangthak hongom ding naupang hongpiang dingten, a theihtheihna ding uh, huaite tuh a thou ua, a thou ua, a tate u kianga a hilh sawn jel ding un:

⁶Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

⁷A lametna uh Pathiana a a koih theih ua, Pathian thilhihte a mangngilh louhna ding ua, a thupiakte a zon jawkna ding un:

⁷Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazaó jego;

⁸Leh, a pipute bang ua, suan genhak tak leh helhat suan lungtang bawl diklou, Pathian laka lungsim ginomlou pua a om louhna ding un.

⁸Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

⁹Ephraim suante galthuama kithuama, thalpeu tawiin, kisual niin a taikek ua:

⁹Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzieó wojny tył podali.

¹⁰Pathian thukhun a jui kei ua, a dana om leng a ut kei ua:

¹⁰Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

¹¹A thilhihte a mangngilh ua, a thil lamdang hih a muhsakte toh.

¹¹Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

¹²A pipute uh mitmuhah thillamdang pipite ahih jela. Aigupta gamah Zoan pawnah.

¹²Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

¹³Tuipi a khen hoka, amau a galkaisaka: tuite tuh bangkhat koih khawm venvon bangin a khawlsak meuhmouh hi.

¹³Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

¹⁴Sun chiangin meiin a pi a, jan khuain mei vakin leng a pipi hi.

¹⁴Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

¹⁵Gamdai ah suangpite a kitam saka, tui thukpi akipan bang maiin dawnding tampi a pia hi.

¹⁵Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

¹⁶Suangpi akipanin luite a pawt khe saka, tuite luipi bangin a luang khe sak hi.

¹⁶Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

¹⁷Huchi pipiin leng a tungah thil a hihkhial lailai ua, gam keu ah Tungnungpen tungah a hel uhi.

¹⁷A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

¹⁸A gongthak uh hihdamna dinga anek ding uh ngenin a lungtang un Pathian a zeet uhi.

¹⁸I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

¹⁹Ahi, Pathian kalhin thu a gen ua; Gamdai ah Pathianin dohkan a bawlkhol thei diam maw?

¹⁹A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

²⁰Ngaiin, suangpi a sat a, tuite khawng a hongkikhoh khiaa, luite tuh a piau ah a dimleta; an leng a pe thei nalai diam maw? A mite adingin sa a bawlkhol diam maw? A chi ua.

²⁰Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

²¹Huchiin TOUPAN a na jaa, a hehta a: Jakobte tungah mei a hongkuang kheta a, Israelte tungah hehna hongsuakta hi;

²¹Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogieó się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

²²Pathian a gingta kei ua, a hotdamna leng a muan louh jiak un.

²²Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

²³Himahleh tunglam van dumte thu a pia a, van kongkhakte a honsaka:

²³Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

²⁴A nek ding un manna a tunguah a zu saka, van buh tuh a kiang uah a pia hi.

²⁴I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

²⁵Mihingten angel ann a ne ua: vahna khopin ann a honpia a.

²⁵Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

²⁶Suahlam huih van ah a nungsaka: a thilhihtheihnain sim huih a nung sak hi.

²⁶Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

²⁷Sa tuh leivui zah khawng tak a tunguah a zusaka, vasa kha nei tuipi-a piaunel zah tak:

²⁷I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

²⁸A giahna mun tak uah a ke saka, a omna buk kim khawng uah.

²⁸Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

²⁹Huchiin a ne ua, a vah ngial ua; a lunggulh uh a kiang uah a pia hi.

²⁹I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

³⁰A gongthakna uh a dai naikei a, a an uh a kam uah a om laia,

³⁰A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

³¹Huchih laitakin Pathian hehna tuh a tunguah a tunga, a mi hoihhoihte uh khenkhat a thata, Israel tangvalte a sat puk helhhulh hi.

³¹Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

³²Huchi piin leng thil a hihkhial lailai ua, thillamdang hihte a gingta tuan kei uh,

³²Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

³³Huaijiakin a damsung nite uh bangmahlou phetin a hihmangsaka, a damsung kumte uh launain a hihmansak lai hi.

³³Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

³⁴Amaute a thah chiangin amah a zong ua: a kik nawn ua, jingsangpiin Pathian a zonguhi.

³⁴Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

³⁵Pathian tuh a suangpi uh ahi chih leh Pathian Tungnungpen a tanpa uh ahi chih a thei khe jel uhi.

³⁵Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

³⁶Himahleh amah a kam un achiamnuih phat ua, a lei un a kiangah juauthu a gen uhi.

³⁶(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

³⁷A lungtang uh amah lakah a dik ngal keia, a thukhun ah lah a ginom sam kei uh.

³⁷A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

³⁸Himahleh, amah bel lainatnaa dim a hih jiakin a thulimlouhna uh a ngaidama, amau a hihmang kei hi. ahi, tamvei pi a hehna a la kika. a thangpaihna a vekin a tokthou nuam kei jel hi.

³⁸On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

³⁹Sa leltak a hih uh a theigige a: huih, kik nawnlou dinga nung mang jel bangin.

³⁹Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

⁴⁰Gamdai ah a tungah hel munin, gam keu ah amah hihlungkham mun hina tel u e!

⁴⁰Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

⁴¹A kihei kik nawn un Pathian a zeet ua, Israelte mi siangthou a hihvui naknak uhi.

⁴¹Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

⁴²A khut a theigige kei ua, melma laka a humbit ni a theigige sam kei uhi.

⁴²Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzieó, w który ich wybawił z utrapienia;

⁴³Huchi-a Aigupta gama achiamtehnate a koiha, Zoan pawnah a thillamdang hihte leng a koiha;

⁴³Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

⁴⁴A luipi uh sisan a suaksaka, a luite uh leng sisan a suaksak hi, huchiin a dawn theita kei uhi.

⁴⁴Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

⁴⁵A lak uah thou tampi a sawla, huaiin amau a ne khina; ukengte leng a sawla, huaiin amau a hihmangta hi.

⁴⁵Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

⁴⁶A thil poute u leng lung kiangah a piaa, a sepgim gah uh khaupe kiangah a pia hi.

⁴⁶I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szaraóczy.

⁴⁷A grep guite uh gialin a hihsia a. a theipi kungte u leng vukin a hihsia hi.

⁴⁷Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

⁴⁸A ganta u leng gial kiangah a pia a, a ganhonte uh kek sa velvol kiangah a pia hi.

⁴⁸I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

⁴⁹A hehna thupi tak a tunguah a khia a, thangpaihna te, lunghihlouhna mahmahte, mangbatna te, gilou angel honte,

⁴⁹Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

⁵⁰A hehna adingin lam a bawlsaka’a hinna uh sihna lakah a humbit keia, a hinna uh hi kiangah a pezota hi.

⁵⁰Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

⁵¹Aigupta gama ta chil om tengteng a hihluma, Ham puanintea a hatna gah masa pente uh.

⁵¹I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

⁵²Himahleh amah mite tuh belam bangin a pi khia a, ganhon bangin gamdai ah a pi hi.

⁵²Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

⁵³Bit takin a pi a, huchiin bangmah a lau kei ua: himahleh tuipiin a melmate uh a khuh khinta hi.

⁵³Wodził ich w bezpieczeóstwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

⁵⁴Huan, a mun siangthou gamgi a pi tunga, hiai tang, a khut taklama a lei.

⁵⁴Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

⁵⁵Nam chih a ma uah a delh khia a, amau khaua tehin gouluah dingin a hawma, a puaninte uah Israel namte a omsakta ahi.

⁵⁵I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

⁵⁶Himahleh, Pathian Tungnungpen tuh a zeet ua, a tungah a hel ua, a thutheihsakte lah a jui ngal kei uhi.

⁵⁶A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

⁵⁷Kihei nawnin, a pipute u bangin lepchiah takin a gamta zota uhi: thalpeu muanhuai lou bangin a pai kawi uhi.

⁵⁷Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

⁵⁸A mun sangte un amah tuh a hihheh ngala, a milim siamte un a mullit sak ahi.

⁵⁸Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

⁵⁹Pathianin huai a najakin a heha, Israelte a kih mahmah hi.

⁵⁹Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

⁶⁰Huchiin Shiloh biakbuk mihing laka apuanin koih, a paisan a:

⁶⁰Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

⁶¹A hatna salah a mansaka, a thupina melma khut ah a mansak nawn hi.

⁶¹Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

⁶²A mite namsau kiangah a piaa; a gouluah ding tungah a hehta hi.

⁶²Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

⁶³Meiin a tangvalte uh a kangmanga, a nungakte un kitenna himhim a neita kei uhi.

⁶³Młodzieóców jego ogieó pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

⁶⁴A siampute uh namsaua hihpukin a om ua; a meithaite uh a kap himhim kei uhi.

⁶⁴Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

⁶⁵Huchih laiin, TOUPA, mi ihmu a khanglou bangin a khangloutaa, mi hat uain jiaka kikou bangin.

⁶⁵Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

⁶⁶Amah melmate tuh a sat kika, khantawn min siatna a lohsakta hi.

⁶⁶I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną haóbę podał ich.

⁶⁷Huailou leng Jospeh puanin a deih keia, Ephraim nam leng a telta kei hi;

⁶⁷Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

⁶⁸Juda nam tuh a tel zota a, a it Zion tang mah.

⁶⁸Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

⁶⁹A in siangthou tuh van sangte bangin a lama, khantawn dinga a hihkip leilung bangin.

⁶⁹I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

⁷⁰A sikha David tuh a tela, belam huang akipante a la khiaa:

⁷⁰I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

⁷¹Belampu nou kaite zuihna akipanin a pi khiaa, a mite Jakobte leh a gouluah ding Israelte vak dingin.Huchiin aman a lungtang uh hoihna bangjelin amaute a vaka; khut siamin a pita hi.

⁷¹Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

⁷²Huchiin aman a lungtang uh hoihna bangjelin amaute a vaka; khut siamin a pita hi.

⁷²Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.