¹Late la, Solomon-a.

¹Pieśó najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.

²Na kam tawpnatein hontawp lechin aw! na itna lah uain sangin a hoihzo ngala.

²Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.

³Na kinuhten gimlim hoihtak a neia; na min kinuh butkhiak bang ahia; huaijiakin nungaksiangthouten nang honit uh.

³Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.

⁴Honkaiin; nang kon deih ding uh: kumpipan a dantante sungah a hongpitaa: nang ah ka kipak un nuam ka sa ding uh, uain sangin na itna ka genkhe mun zo ding ua: diktakin nang a honit uh.

⁴Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.

⁵Ka voma, himahleh ka mel a hoih, Aw nou Jerusalem tanute, Kedar puaninte bang, Solomon puankhaite bang.

⁵Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.

⁶Ka vomjiakin hon en ken, niin a honhai jiakin. Ka nu tapate ka tungah a thangpai ua, grephuante kemin a honbawl ua; himahleh kei mah grephuan leng ka kem kei.

⁶Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce.Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.

⁷Hon hilh ve, Aw nang ka khain a it, na gan honvakna mun, sunlaia na khawlsakna mun: bang dinga na kithuahpihte laka ganhon kianga maituam banga kei om ding ka hia?

⁷Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?

⁸Na theih kei leh, Aw nang numeite laka kilawmpen, ganhonte khapte juiin kuan khia inla, belamchingte puanin kiangah na kelnoute vakin.

⁸Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.

⁹Aw ka it, Pharo kangtalaite laka sakol toh ka honteha.

⁹Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.

¹⁰Na biangte samphekte toh a kilawm a, na ngawng suangmantam khite toh.

¹⁰Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łaócuchami.

¹¹Dangkaeng samphekte dangka siatte toh ka honbawl sak ding uh.

¹¹Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.

¹²Kumpipa a dohkana a tut laiin, ka spiknardi gimlimin a namtuina a sawl khia.

¹²Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.

¹³Ka ngaihnou kei dingin murra gimlim bang ahia, ka nawite kikal a om.

¹³Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.

¹⁴Ka ngaihnou kei dingin En-gedi grephuante a henna-pak hom bang ahi.

¹⁴Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.

¹⁵Ngaiin, na kilawm, ka it; ngaiin, na kilawm; na mitte vahui bang ahi uh.

¹⁵O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.

¹⁶Ngaiin, na kilawm ka ngaihnou, ahi, a nuam: i tutnanem leng a hing.I in inkamte sidar ahia, i insunte meilah ahi.

¹⁶O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.

¹⁷I in inkamte sidar ahia, i insunte meilah ahi.

¹⁷Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.