1Huan, buaina daih khit nungin, Paulain nungjuite a samsaka, a hasuana, kamphain a khaha, Masidonia gama hoh dingin a pawtta a.
1Y DESPUÉS que cesó el alboroto, llamando Pablo á los discípulos habiéndoles exhortado y abrazado, se despidió, y partió para ir á Macedonia.
2Huan, thu tampia nungjuite hasuan jelin huai gam tuh a tawn suaka, Grik gam a tungta hi.
2Y andado que hubo aquellas partes, y exhortádoles con abundancia de palabra, vino á Grecia.
3Huan, huaiah kha thum a tam nungin Siria gamlam ah longin a hoh deka, Judaten amah a sawm jiak un Masidonia gamah paisuak a tum nawn zota hi.
3Y después de haber estado allí tres meses, y habiendo de navegar á Siria, le fueron puestas asechanzas por los Judíos; y así tomó consejo de volverse por Macedonia.
4Huan, Pirha tapa Sopater Beria khuate, Thessalonia khuate Aristarkha leh Sekunda te, Darba khua te Gaia, Timothi te, Asia gama Tikika leh Trophima te a kiangah Asia gam phain a hoh uhi.
4Y le acompañaron hasta Asia Sopater Bereense, y los Tesalonicenses, Aristarco y Segundo; y Gayo de Derbe, y Timoteo; y de Asia, Tychîco y Trófimo.
5Huaiten ka ma uh a kai ua, Troasi khua ah a honna ngak uh.
5Estos yendo delante, nos esperaron en Troas.
6Kou bel tanghou silngou sohlouh ni tengteng khitin Philippi khua akipan longin ka pawt ua, ni nga nungin Troasi khua ah a kiang uah ka tung ua; huaiah ni sagih ka tam uhi.
6Y nosotros, pasados los días de los panes sin levadura, navegamos de Filipos y vinimos á ellos á Troas en cinco días, donde estuvimos siete días.
7Huan, ni sagih ni masa penin, tanghou balkham dinga ka kikhop lai un, Paulain ajinga pai a tup jiakin a kiang uah chihtaktakin thu a gen a; jan lai tanin thu a gen jel uhi.
7Y el día primero de la semana, juntos los discípulos á partir el pan, Pablo les enseñaba, habiendo de partir al día siguiente: y alargó el discurso hasta la media noche.
8Huan, indan tungnung ka omkhawmna uah khawnvak tampi a om a.
8Y había muchas lámparas en el aposento alto donde estaban juntos.
9Huan, a min Iutika tangval khat tohlet ah a tu a, a na lusu, a na lusa a. Huan, Paulain thu a gen sawttak jiakin aman a ihmut suak a thuakzouta keia, inchial thumna akipanin a keta a, a sisain a tawm uhi.
9Y un mancebo llamado Eutichô que estaba sentado en la ventana, tomado de un sueño profundo, como Pablo disputaba largamente, postrado del sueño cayó del tercer piso abajo, y fué alzado muerto.
10Himahleh, Paula a kumsuka, a tungah a bohkhuma, a poma, lunglau kei un, a laitat kei lai hi, a chi a.
10Entonces descendió Pablo, y derribóse sobre él, y abrazándole, dijo: No os alborotéis, que su alma está en él.
11Huan, Paula a kahtou nawna, tanghou a balkhama, an a ne a, sawtpi, khovak pha hialin, a kiang uah thukhotang a gena, huai nungin a paita hi.
11Después subiendo, y partiendo el pan, y gustando, habló largamente hasta el alba, y así partió.
12Huan, valnoupa tuh damin a pi ua, khamuan petmahin a khamuangta uhi.
12Y llevaron al mozo vivo, y fueron consolados no poco.
13Huan, kou bel, long ah ka napaita ua, Asso khua juan dingin longin ka napawt masa ua, huaiah Paula tuansak ding ka tum ua; aman khea hong a tup jiakin huchi bangin aman a chi him ahia.
13Y nosotros subiendo en el navío, navegamos á Assón, para recibir de allí á Pablo; pues así había determinado que debía él ir por tierra.
14Huan, Asso khua a a hontuah chiangin, ka tuangsakta ua, Mitilini khua ka tung ua.
14Y como se juntó con nosotros en Assón, tomándole vinimos á Mitilene.
15Huan, huai akipanin longin ka pain awn ua, a jingin Kio tuikulh jawn ka tung ua; huan, a jing nawnin Samo tuikulh ka tawn ua, huan, a jing nawn in Milita khua ka tung nawn uh.
15Y navegamos de allí, al día siguiente llegamos delante de Chîo, y al otro día tomamos puerto en Samo: y habiendo reposado en Trogilio, al día siguiente llegamos á Mileto.
16Huan, Paulain Asia gam a om sawt a ut louh jiakin, Ephesa khua longin khen a tupsa him ahia, a theih leh Jerusalem khua ah Pentikost ni huam a tuma, a kin pai ahi.
16Porque Pablo se había propuesto pasar adelante de Efeso, por no deternerse en Asia: porque se apresuraba por hacer el día de Pentecostés, si le fuese posible, en Jerusalem.
17Huan, Milita khua akipanin Ephesa khua ah mi a sawla, saptuam upate a kiangah a samsaka.
17Y enviando desde Mileto á Efeso, hizo llamar á los ancianos de la iglesia.
18Huan, a kiang a hongtun un, aman, a kiang uah, Asia gam ka tot chil ni akipan na kiang ua ka om sung tengin ka omdan na thei ua;
18Y cuando vinieron á él, les dijo: Vosotros sabéis cómo, desde el primer día que entré en Asia, he estado con vosotros por todo el tiempo,
19thunuailut pen kawm leh, Judaten hon sawm jiak ua khitui kai leh, thil haksa ka tunga tungte thuak kawmin,
19Sirviendo al Señor con toda humildad, y con muchas lágrimas, y tentaciones que me han venido por las asechanzas de los Judíos:
20Toupa na ka sem hi; huchibangin a phatuam ding thu na kiang uah bangmah im ka neikeia, vantang lakah bang, in tengah bang thu kon hilh jel,
20Cómo nada que fuese útil he rehuído de anunciaros y enseñaros, públicamente y por las casas,
21Judate leh Grikte kiangah leng Pathian lama lungsim ngat thu leh, i Toupa Jesu Kris lama ginna thu ka theisak jel ahi.
21Testificando á los Judíos y á los Gentiles arrepentimiento para con Dios, y la fe en nuestro Señor Jesucristo.
22Huan, thei un, tuin, lungsima hoh lou theiloua ka kitheih jiakin, Jerusalem khua a hoh dia kisa ka hi, huaiah ka tunga thil hongtung ding khawng ka theikei;
22Y ahora, he aquí, ligado yo en espíritu, voy á Jerusalem, sin saber lo que allá me ha de acontecer:
23Kha Siangthouin, Henna leh haksatnain nang hondawn hi, chiin, kho tengah a honhilh jel hi, tuate kia ka theih ahi.
23Mas que el Espíritu Santo por todas las ciudades me da testimonio, diciendo que prisiones y tribulaciones me esperan.
24Himahleh, ka kitaitehna lam ka maban tun ding leh, Toupa Jesu kianga huai nasepna ka muh, sem khin phot leng, ka hinna leng khiaklah tuakin ka sep kei hi.
24Mas de ninguna cosa hago caso, ni estimo mi vida preciosa para mí mismo; solamente que acabe mi carrera con gozo, y el ministerio que recibí del Señor Jesús, para dar testimonio del evangelio de la gracia de Dios.
25Huan, thei un, nou tengteng, Pathian gam thu tangkoupih jela ka vakvaknaten ka mel na mu nawnta kei ding uh chih ka thei hi.
25Y ahora, he aquí, yo sé que ninguno de todos vosotros, por quien he pasado predicando el reino de Dios, verá más mi rostro.
26Huaijiakin, mi tengteng sisan ah ka hula hi chih tuniin ka hontheisak hi.
26Por tanto, yo os protesto el día de hoy, que yo soy limpio de la sangre de todos:
27Pathian vaihawm tengteng avekin na kiang uah im ka nei hi.
27Porque no he rehuído de anunciaros todo el consejo de Dios.
28Pathian saptuamte, amah sisana a leite, vak dingin, noumau leh na heute uh tengteng tungah pilvang un, Kha Siangthouin a tunguah nou heutuin a honbawl hi.
28Por tanto mirad por vosotros y por todo el rebaño en que el Espíritu Santo os ha puesto por obispos, para apacentar la iglesia del Señor, la cual ganó por su sangre.
29Ka pai nungin nge hangte na lak uah a honglut ding ua, pawlte a hawi kei ding uh chih ka thei hi.
29Porque yo sé que después de mi partida entrarán en medio de vosotros lobos rapaces, que no perdonarán al ganado;
30Noumau laka mi nangawn, nungjui pawlte amau lama kai mang dingin thu tuam gen na hongom ding uhi.
30Y de vosotros mismos se levantarán hombres que hablen cosas perversas, para llevar discípulos tras sí.
31Huaijiakin limsak unla; kum thum hilhial, khitui ke kawma, sun leh jana mi chih taihilh ka tawp louhdan, thei gige un.
31Por tanto, velad, acordándoos que por tres años de noche y de día, no he cesado de amonestar con lágrimas á cada uno.
32Tunah Pathian leh a hehpihna thu kiangah nou ka honkemsak hi, huaiin nou a honbawllian theia, mi lungsim siangthoute lakah goutan a honneisak thei lai hi.
32Y ahora, hermanos, os encomiendo á Dios, y á la palabra de su gracia: el cual es poderoso para sobreedificar, y daros heredad con todos los santificados.
33Kuamah dangkate, dangkaengte, puansilhte ka eng ngeikei hi.
33La plata, ó el oro, ó el vestido de nadie he codiciado.
34Hiai khutten keimah leh ka lawmte taksap a khoihkhiak jel dan, noumau ngeiin na thei uhi.
34Antes vosotros sabéis que para lo que me ha sido necesario, y á los que están conmigo, estas manos me han servido.
35Bangkim ka hih peuhmah na chinding ua ka hih ahi, huchibanga sem gim leh, Toupa Jesu thu theigige kawmin mi hatloute na panpih ding uh ahi; amah mahin, Bangkhat lak sangin, piakin lukhawng a nei jaw, a chih, a chi a.
35En todo os he enseñado que, trabajando así, es necesario sobrellevar á los enfermos, y tener presente las palabras del Señor Jesús, el cual dijo: Más bienaventurada cosa es dar que recibir.
36Huan, huchibang thu a gen khitin, a khukdina, a vek un a thumpih ua.
36Y como hubo dicho estas cosas, se puso de rodillas, y oró con todos ellos.
37Huan, a vek un a kap huphup ua, Paula ngawng ah kunin amah a tawp ua,a mel a muh nawn tak louh ding uh, thu a gen tuh a lungkhamna pen uh ahi. Huan, long phain amah a vakhata uhi.
37Entonces hubo un gran lloro de todos: y echándose en el cuello de Pablo, le besaban,
38a mel a muh nawn tak louh ding uh, thu a gen tuh a lungkhamna pen uh ahi. Huan, long phain amah a vakhata uhi.
38Doliéndose en gran manera por la palabra que dijo, que no habían de ver más su rostro. Y le acompañaron al navío.