1Huai laitakin nungjuite Jesu kiangah a hongpai ua, Vangamah kua a thupipen dia le? A chi ua.
1EN aquel tiempo se llegaron los discípulos á Jesús, diciendo: ¿Quién es el mayor en el reino de los cielos?
2Huan, aman tuh naupang neu chik a sama; a lak uah a ding saka.
2Y llamando Jesús á un niño, le puso en medio de ellos,
3Chihtaktakin ka honchi ahi, Na lamdan ua, naupang neuchik bang na honghih kei uleh, vangam ah na lut kei hial ding uh.
3Y dijo: De cierto os digo, que si no os volviereis, y fuereis como niños, no entraréis en el reino de los cielos.
4Huchi in, kuapeuh hiai naupang neu chik banga kingainiam, huai mi tuh vangam ah a thupipen ding.
4Así que, cualquiera que se humillare como este niño, éste es el mayor en el reino de los cielos.
5Huan kuapeuh ka min jiaka hichi bang naupang neu chik khat kipahpih tuh keimah honkipahpih ahi ding.
5Y cualquiera que recibiere á un tal niño en mi nombre, á mí recibe.
6Himahleh, hiai hongingta neu chikte laka khar leng hihpuk tuh, a ngawng uah buh gawijanna suang lianpi ok sakin tupi thuk lai ah khe mang le uh amau a dingin a phatuam zo ding.
6Y cualquiera que escandalizare á alguno de estos pequeños que creen en mí, mejor le fuera que se le colgase al cuello una piedra de molino de asno, y que se le anegase en el profundo de la mar.
7Puknate jiak in khovel tung a gik hi; puknate bel hongom ding him ahi a; himahleh pukna omsakpa tung a gik.
7Ay del mundo por los escándalos! porque necesario es que vengan escándalos; mas ay de aquel hombre por el cual viene el escándalo!
8Huan, na khutin hiam, na khein hiam, a honhihpuk leh, tan inla, pai mang in; khut nih hiam khe nih hiam neia khantawn meia paih a om sang in, piangsualin hiam khebaiin hiam hinna a lut nanga ding in a hoihjaw.
8Por tanto, si tu mano ó tu pie te fuere ocasión de caer, córtalo y echaló de ti: mejor te es entrar cojo ó manco en la vida, que teniendo dos manos ó dos pies ser echado en el fuego eterno.
9Huan, mitin a honhihpuk leh khel khia inla, pai mang in; mit lang nih neia Gehenna meia paiha om sangin, mit lang khat neia hinna a lut nanga ding in a hoihjaw.
9Y si tu ojo te fuere ocasión de caer, sácalo y échalo de ti: mejor te es entrar con un solo ojo en la vida, que teniendo dos ojos ser echado en el infierno del fuego.
10Hiai mineute lak a khat leng simmoh lou ding in pilvang un, a angelte un van ah ka Pa van a om mel a mu gige uh chih ka hon hilh ahi.
10Mirad no tengáis en poco á alguno de estos pequeños; porque os digo que sus ángeles en los cielos ven siempre la faz de mi Padre que está en los cielos.
11Mihing Tapa tuh mangthangte zong ding a hongpai ahi ngal a.
11Porque el Hijo del hombre ha venido para salvar lo que se había perdido.
12Bangchi na sa ua? Mi kuapeuh in belam za nei henla, a lak ua khat vak mang taleh, sawmkua leh kuate tuh nusia in, tang a pai in, a mangpen a zongkei dia hia?
12¿Qué os parece? Si tuviese algún hombre cien ovejas, y se descarriase una de ellas, ¿no iría por los montes, dejadas las noventa y nueve, á buscar la que se había descarriado?
13Chihtaktak in ka hon hilh ahi, a muh nawn zenzen in tuh, sawmkua leh kua vak mang loute tungah sang in, a tungah a kipak zo ding.
13Y si aconteciese hallarla, de cierto os digo, que más se goza de aquélla, que de las noventa y nueve que no se descarriaron.
14Huchibang mah in hiai mineute lak a khat manthat leng na Pa uh van a om deihlam a hikei hi.
14Así, no es la voluntad de vuestro Padre que está en los cielos, que se pierda uno de estos pequeños.
15Huan, na unau in na tungah thil ahihkhelh leh, pai inla, amah leh nang kia theih in a khelhna ah hilh in; a hon ngaih khiak leh na unau tuh na zou ahi ding.
15Por tanto, si tu hermano pecare contra ti, ve, y redargúyele entre ti y él solo: si te oyere, has ganado á tu hermano.
16A hon ngaihkhiak kei leh mi dang khat hiam nih hiam na kiang ah na pi dia, huchi in thu chiteng theihpih mi nih hiam thum hiam kam a hihkip a a om theihna ding in.
16Mas si no te oyere, toma aún contigo uno ó dos, para que en boca de dos ó de tres testigos conste toda palabra.
17Huan amau leng a ngaihkhiak nopkei a leh, saptuamte kiang ah tun in; huan, saptuamte leng a ngaihkhiak nopkei leh, amah tuh nang ding in Jentel leh siahkhonmi bang hi heh.
17Y si no oyere á ellos, dilo á la iglesia: y si no oyere á la iglesia, tenle por étnico y publicano.
18Chihtaktakin ka hon hilh ahi, leitung ah bangpeuh na hen uh tuh, van ah hen ahi ding. Huan leitung a na phel peuhmah uh, van ah leng phel ahi ding.
18De cierto os digo que todo lo que ligareis en la tierra, será ligado en el cielo; y todo lo que desatareis en la tierra, será desatado en el cielo.
19Chihtaktak in ka hon hilh nawn ahi. Leitung ah na lak ua mi nih a thil ngetlam ua a kithutuah uleh, ka Pa van a om hihsak in a om ding uh.
19Otra vez os digo, que si dos de vosotros se convinieren en la tierra, de toda cosa que pidieren, les será hecho por mi Padre que está en los cielos.
20Mi nih hiam thum hiam ka min a a kikhopna peuh uah a lak uah ka omzel ngal a, a chi a.
20Porque donde están dos ó tres congregados en mi nombre, allí estoy en medio de ellos.
21Huailai in Peter a hongpai a, a kiang ah, Toupa, ka unau in bangzahvei ahia ka tungah khial leh ka ngaihdam ding? sagihvei tan in ahi diam? A chi a.
21Entonces Pedro, llegándose á él, dijo: Señor, ¿cuántas veces perdonaré á mi hermano que pecare contra mí? ¿hasta siete?
22Jesu'n a kiang ah, Sagihvei tan in ka hon chikei, Sagihvei mun sawmsagih tan in, ka honchi jaw ahi.
22Jesús le dice: No te digo hasta siete, mas aun hasta setenta veces siete.
23Huaijiak in, vangam tuh kumpipa kua hiam a sikhate kiang a a sum thu hihchet tum toh tehpih ahi.
23Por lo cual, el reino de los cielos es semejante á un hombre rey, que quiso hacer cuentas con sus siervos.
24Huchia a hihchet pat tak in, mi khat talent singkhat ba a kiang ah a honpi uh.
24Y comenzando á hacer cuentas, le fué presentado uno que le debía diez mil talentos.
25Huan piak ding a neihlouh jiak in, a pu in amah toh, a ji toh, a tate toh, a neih tengteng toh zuak a dit ding thu a pia a.
25Mas á éste, no pudiendo pagar, mandó su señor venderle, y á su mujer é hijos, con todo lo que tenía, y que se le pagase.
26Huchi in, sikha in tuh, Toupa, ka tungah zahngai tadih inla, a vek in ka hon pe ding, chi in khupboh in chibai a buk a.
26Entonces aquel siervo, postrado, le adoraba, diciendo: Señor, ten paciencia conmigo, y yo te lo pagaré todo.
27Huan, huai sikhapa pun a hehpihta mahmah a, a khah a, a bat a ngaidamta.
27El señor, movido á misericordia de aquel siervo, le soltó y le perdonó la deuda.
28Himahleh, huai sikha tuh a paikhia a, a sikha hihpihte lak a khat a makhai za ba a vamu a; huan, amah a man a, Na bat hon pia in, chi in a gawl a mek a.
28Y saliendo aquel siervo, halló á uno de sus consiervos, que le debía cien denarios; y trabando de él, le ahogaba, diciendo: Págame lo que debes.
29Huchi in a sikha hihpihpan tuh khupboh in, Ka tungah zahngai tadih inla, ka hon pe ding, chi in a ngen ngutngut a.
29Entonces su consiervo, postrándose á sus pies, le rogaba, diciendo: Ten paciencia conmigo, y yo te lo pagaré todo.
30Himahleh a utkei a; a bat a piak zoh masiah suangkulh ah a vakhumta a.
30Mas él no quiso; sino fué, y le echó en la cárcel hasta que pagase la deuda.
31Huchi in, a sikha hihpihte'n a thil hih tuh a muh un, a lungkham mahmah ua. A thil hih tengteng a Toupa uh a vahilhta uh.
31Y viendo sus consiervos lo que pasaba, se entristecieron mucho, y viniendo, declararon á su señor todo lo que había pasado.
32Huaitak in a Toupa'n amah tuh a sam a, a kiang ah, Sikha gilou, non nget ngutngut jiak a, na hon bat tengteng hon ngaidam hi ing a;
32Entonces llamándole su señor, le dice: Siervo malvado, toda aquella deuda te perdoné, porque me rogaste:
33ka hon hehpih bang in nang leng na sikha hihpih na hehpih sam ding hilou hia? A chi a.
33¿No te convenía también á ti tener misericordia de tu consiervo, como también yo tuve misericordia de ti?
34Huan, a Toupa tuh a thangpaita a, a bat tengteng a piak zoh masiah migawtte kiang ah a peta a.Mi chin in na lungtang tak ua na unaute uh na ngaihdam kei uleh ka Pa van a om in leng huchi bangmah in na tunguah a hih sam ding, a chi a.
34Entonces su señor, enojado, le entregó á los verdugos, hasta que pagase todo lo que le debía.
35Mi chin in na lungtang tak ua na unaute uh na ngaihdam kei uleh ka Pa van a om in leng huchi bangmah in na tunguah a hih sam ding, a chi a.
35Así también hará con vosotros mi Padre celestial, si no perdonareis de vuestros corazones cada uno á su hermano sus ofensas.