¹ صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.

¹Og videre sagde Elihu:

² معلومات خود را به کار می‌گیرم تا نشان بدهم که خالق من، خدا عادل است.

²Bi nu lidt, jeg har noget at sige dig, thi end har jeg Ord til Forsvar for Gud.

³ من که در برابر تو ایستاده‌ام دروغ نمی‌گویم و دانش من کامل است.

³Jeg vil hente min Viden langvejsfra og skaffe min Skaber Ret;

⁴ خدا در واقع با عظمت و داناست و کسی را ذلیل و خوار نمی‌شمارد.

⁴thi for vist, mine Ord er ikke Opspind, en Mand med fuldkommen Indsigt har du for dig.

⁵ اشخاص شریر را زنده نمی‌گذارد و به داد مردم مظلوم می‌رسد.

⁵Se, Gud forkaster det stive Sind,

⁶ به مردمان نیک توجّه دارد و آنها را به تخت پادشاهی می‌نشاند و تا به ابد سرفراز می‌سازد.

⁶den gudløse holder han ikke i Live; de arme lader han få deres Ret,

⁷ امّا اگر با زنجیرها بسته شوند و به‌خاطر آنچه که انجام داده‌اند به مصیبتی گرفتار شوند،

⁷fra retfærdige vender han ikke sit Blik, men giver dem Plads for stedse hos Konger på Tronen i Højhed.

⁸ خدا خطاها و گناهشان را که از روی غرور مرتکب شده‌اند، به رخ آنها می‌کشد.

⁸Og hvis de bindes i Lænker, fanges i Nødens Bånd,

⁹ گوشهایشان را باز می‌کند تا دستورات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند.

⁹så viser han dem deres Gerning, deres Synder, at de hovmodede sig,

¹⁰ هرگاه سخنان او را شنیده، از او اطاعت کنند، در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهند شد.

¹⁰åbner deres Øre for Tugt og byder dem vende sig bort fra det onde.

¹¹ امّا اگر نافرمانی کنند، با شمشیر کشته می‌شوند و در نادانی خواهند مرد.

¹¹Hvis de så hører og bøjer sig, da ender de deres Dage i Lykke, i liflig Fryd deres År.

¹² آنانی که بی‌خدا می‌باشند، همیشه خشمگین هستند و حتّی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی‌طلبند.

¹²Men hører de ikke, falder de for Sværd og opgiver Ånden i Uforstand.

¹³ در جوانی می‌میرند و عمرشان با ننگ و رسوایی به پایان می‌رسد.

¹³Men vanhellige Hjerter forbitres; når han binder dem, råber de ikke om Hjælp;

¹⁴ امّا خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می‌دهد و در حقیقت وقتی‌که رنج می‌بینند، گوشهایشان را باز می‌کنند.

¹⁴i Ungdommen dør deres Sjæl, deres Liv får Mandsskøgers Lod.

¹⁵ خدا تو را از رنج و مصیبت می‌رهاند و به جایی می‌آورد که خوشبخت و آرام باشی و سفرهٔ تو را با نعمات خود پُر می‌کند.

¹⁵Den elendige frelser han ved hans Elende og åbner hans Øre ved Trængsel.

¹⁶ امّا اکنون به‌خاطر شرارت خود سزاوار مجازات هستی.

¹⁶Men dig har Medgangen lokket, du var i Fred for Ulykkens Gab; ingen Trængsel indjog dig Skræk, fuldt var dit Bord af fede Retter.

¹⁷ پس احتیاط کن، مبادا کسی تو را با رشوه و ثروت از راه راست منحرف سازد.

¹⁷Den gudløses som kom til fulde over dig, hans retfærdige Dom greb dig fat.

¹⁸ ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی‌توانی از مصیبت رهایی یابی.

¹⁸Lad dig ikke lokke af Vrede til Spot eller Bødens Storhed lede dig vild!

¹⁹ در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، چرا که شب وقت هلاکت ملّتهاست.

¹⁹Kan vel dit Skrig gøre Ende på Nøden, eller det at du opbyder al din Kraft?

²⁰ به راه گناه مرو، زیرا به‌خاطر گناه بود که تو به این مصیبتها گرفتار شدی.

²⁰Ej må du længes efter Natten, som. opskræmmer Folkeslag der, hvor de er;

²¹ به یادآور که قدرت خدا چقدر عظیم است؛ او معلّمی است که همتا ندارد.

²¹var dig og vend dig ikke til Uret, så du foretrækker ondt for at lide.

²² چه کسی می‌تواند به او بگوید که چه کند و یا او را متّهم به بی‌عدالتی نماید؟

²²Se, ophøjet er Gud i sin Vælde, hvo er en Lærer som han?

²³ مردم همیشه کارهای خدا را ستایش کرده‌اند، تو هم باید او را به‌خاطر کارهایش ستایش کنی.

²³Hvo foreskrev ham hans Vej, og hvo turde sige: "Du gjorde Uret!"

²⁴ همهٔ مردم کارهای او را دیده‌اند و از دور مشاهده کرده‌اند.

²⁴Se til at ophøje hans Værk, som Mennesker priser i Sang!

²⁵ ما نمی‌توانیم عظمت خدا را بکلّی درک کنیم و به ازلی بودن او پی ببریم.

²⁵Alle Mennesker ser det med Fryd, skønt dødelige skuer det kun fra det fjerne.

²⁶ او آب را به صورت بخار به هوا می‌فرستد و از آن قطرات باران را می‌سازد.

²⁶Se, Gud er ophøjet, kan ikke ransages, Tal på hans År kan ikke fides.

²⁷ بعد ابرها باران را به فراوانی برای انسان می‌ریزند.

²⁷Thi Dråber drager han ud af Havet, i hans Tåge siver de ned som Regn,

²⁸ کسی نمی‌داند که ابرها چگونه در آسمان حرکت می‌کنند و غرّش رعد از آسمان خدا چگونه برمی‌خیزد!

²⁸og Skyerne lader den strømme og dryppe på mange Folk.

²⁹ می‌بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می‌سازد، امّا اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

²⁹Hvo fatter mon Skyernes Vidder eller hans Boligs Bulder?

³⁰ خدا روزیِ مردم را آماده کرده، به فراوانی به آنها می‌دهد.

³⁰Se, han breder sin Tåge om sig og skjuler Havets Rødder;

³¹ برق را با دستهای خود می‌گیرد و به هدف می‌زند. رعد، فرا رسیدن توفان را اعلام می‌کند و حیوانات هم از آمدن آن باخبر می‌شوند.

³¹Thi dermed nærer han Folkene, giver dem Brød i Overflod;

³² رعد، فرا رسیدن توفان را اعلام می‌کند و حیوانات هم از آمدن آن باخبر می‌شوند.

³²han hyller sine Hænder i Lys og sender det ud imod Målet;

³³hans Torden melder hans Komme, selv Kvæget melder hans Optræk.