¹ وقتی خداوند ما را دوباره به اورشلیم آورد، فکر کردیم که خواب می‌بینیم.

¹(Sang til Festrejserne.) Da HERREN hjemførte Zions fanger, var vi som drømmende;

² چقدر خندیدیم و از خوشی سرود خواندیم. ملل دیگر دربارهٔ ما می‌گفتند: «خداوند برای ایشان کارهای عجیبی انجام داده است.»

²da fyldtes vor Mund med Latter, vor Tunge med Frydesang; da hed det blandt Folkene: "HERREN har gjort store Ting imod dem!"

³ در واقع خداوند کارهای عجیبی برای ما کرده است و ما خوشحالیم.

³HERREN har gjort store Ting imod os, og vi blev glade.

⁴ خداوندا، سعادت را به ما بازگردان، همچنان‌که باران رودخانه‏های خشک را دوباره پُر آب می‌سازد.

⁴Vend, o Herre, vort Fangenskab, som Sydlandets Strømme!

⁵ آنانی که با اشكها می‌کارند، با شادمانی درو خواهند نمود! کسانی‌که با گریه برای بذر افشانی بیرون می‌روند، محصول خود را با نوای شادمانی باز خواهند آورد!

⁵De; som sår med Gråd, skal høste med Frydesang;

⁶ کسانی‌که با گریه برای بذر افشانی بیرون می‌روند، محصول خود را با نوای شادمانی باز خواهند آورد!

⁶de går deres Gang med Gråd, når de udstrør Sæden, med Frydesang kommer de hjem, bærende deres Neg.