¹ خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.

¹(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

² تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛ و مرا به زمین زده‌ای.

²Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

³ به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم. از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

³Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

⁴ چون گناهان من از سرم گذشته و برای من بار سنگینی شده‌اند.

⁴thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

⁵ به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته و متعفّن شده‌اند.

⁵Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

⁶ به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده و سراسر روز ناله می‌کنم.

⁶jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

⁷ کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.

⁷Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

⁸ بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.

⁸jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

⁹ خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.

⁹HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

¹⁰ دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام و نوری در چشمم نمانده است.

¹⁰mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

¹¹ دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.

¹¹For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

¹² دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.

¹²de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

¹³ امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود و همچون لالی که حرف نمی‌زند.

¹³Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

¹⁴ بلی، مانند کرها نه می‌شنوم و نه جواب می‌دهم.

¹⁴som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

¹⁵ امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم. ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.

¹⁵Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

¹⁶ من به درگاه تو دعا می‌کنم. تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.

¹⁶når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

¹⁷ جانم به لب رسیده است و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.

¹⁷Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

¹⁸ من به گناهان خود اعتراف می‌کنم و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.

¹⁸thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

¹⁹ دشمنانم سالم و قوی هستند و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.

¹⁹Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

²⁰ آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

²⁰som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

²¹ خداوندا، مرا ترک مکن! ای خدای من، از من دور مباش! ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!

²¹HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

²² ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!

²²il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!