¹ خدایا بر ما رحم کن و ما را برکت بده و نور روی خود را بر ما بتابان.

¹(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme. En sang.) Gud være os nådig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os - Sela -

² تا همهٔ مردم راه تو را بشناسند و قدرت نجات‌بخش تو، بر همهٔ ملّتها آشکار گردد.

²for at din Vej må kendes på Jorden, din Frelse blandt alle Folk.

³ تا ای خدا، تمام مردم تو را بپرستند و ستایش کنند.

³Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;

⁴ تا تمام ملّتها شادمان باشند و از خوشی بسرایند، زیرا که تو مردم را با عدالت داوری می‌کنی و آنها را هدایت می‌نمایی.

⁴Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd på Jorden, - Sela.

⁵ تا ای خدا، تمام مردم تو را بپرستند و ستایش کنند.

⁵Folkeslag skal takke dig Gud, alle Folkeslag takke dig!

⁶ زمین محصول خود را به بار آورده است و خدا، خدای ما، ما را برکت داده است. خدا ما را برکت داده است، که همهٔ مردم، در همه‌جا او را احترام نمایند.

⁶Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os,

⁷ خدا ما را برکت داده است، که همهٔ مردم، در همه‌جا او را احترام نمایند.

⁷Gud velsigne os, så den vide Jord må frygte ham!