1
خدایا، خاموش مباش،
و آرام و ساکت منشین،
1(En Sang. En Salme af Asaf.) Und dig, o Gud, ikke Ro, vær ej tavs, vær ej stille, o Gud!
2
زیرا دشمنان تو دست به شورش زدهاند،
و کسانیکه از تو نفرت دارند، مغرور و سرکش شدهاند.
2Thi se, dine Fjender larmer, dine Avindsmænd løfter Hovedet,
3
مخفیانه برضد قوم تو نقشه میکشند،
و برای آنهایی که به تو پناه آوردهاند، دسیسه میچینند.
3oplægger lumske Råd mod dit Folk, holder Råd imod dem, du værner:
4
میگویند: «بیایید آنها را از بین ببریم
تا نام اسرائیل از صفحهٔ روزگار محو گردد.»
4"Kom, lad os slette dem ud af Folkenes Tal, ej mer skal man ihukomme Israels Navn!"
5
آنها همه همدست شدهاند
و برضد تو توطئه کرده و با هم پیمان بستهاند.
5Ja, de rådslår i Fællig og slutter Pagt imod dig,
6
اینها اَدومیان، اسماعیلیان،
موآبیان، هاجریان،
6Edoms Telte og Ismaeliterne, Moab sammen med Hagriterne,
7
مردم جَبال، عمونیان، عمالیقیان،
فلسطینیان و ساکنان صور هستند.
7Gebal, Ammon, Amalek, Filister land med Tyrus's Borgere;
8
مردم آشور نیز با آنها متّحد گشته،
بازوی قدرتمندی برای عمونیان و موآبیان که از نسل لوط هستند شدهاند.
8også Assur har sluttet sig til dem, Lots Sønner blev de en Arm. - Sela.
9
همان کاری را که با مدیان کردی، با این مردم هم بکن
و همان بلایی را که بر سر سیسرا و یابین در وادی قیشون آوردی، بر سر اینها نیز بیاور.
9Gør med dem som med Midjan, som med Sisera og Jabin ved Kisjons Bæk,
10
تو آنها را در عیندور هلاک کردی
و اجسادشان در روی خاک پوسید.
10der gik til Grunde ved En-Dor og blev til Gødning på Marken!
11
رهبران آنها را به سرنوشت غراب و ذِئِب گرفتار کن
و حاکمان آنها را مانند ذِبح و صَلمُناع سرکوب بساز،
11Deres Høvdinger gå det som Oreb og Ze'eb, alle deres Fyrster som Zeba og Zalmunna,
12
زیرا که گفتند: «سرزمینی را که متعلّق به خداست
برای خودمان تسخیر میکنیم.»
12fordi de siger: "Guds Vange tager vi til os som Eje."
13
خدایا، آنها را مانند غبار پراکنده کن
و مانند کاه بر باد ده.
13Min Gud, lad dem blive som hvirvlende Løv som Strå, der flyver for Vinden.
14
همچون آتش که جنگل را میسوزاند
و مانند شعلهای که کوهها را به آتش میکشد،
14Ligesom Ild fortærer Krat og Luen afsvider Bjerge,
15
آنها را با تُندبادِ خشم خود بران،
و با توفان غضبت آشفته و پریشان گردان.
15så forfølge du dem med din Storm, forfærde du dem med din Hvirvelvind;
16
خداوندا، چهرهٔ آنها را شرمنده گردان
تا به قدرت تو پی ببرند.
16fyld deres Åsyn med Skam, så de søger dit Navn, o HERRE;
17
برای همیشه رسوا و پریشان گردند
و در خواری و ذلّت هلاک شوند
و بدانند که تو خداوند یکتا و یگانه،
و حکمفرمای مطلق کاینات هستی.
17lad dem blues, forfærdes for stedse, beskæmmes og gå til Grunde
18
و بدانند که تو خداوند یکتا و یگانه،
و حکمفرمای مطلق کاینات هستی.
18Og kende, at du, hvis Navn er HERREN, er ene den Højeste over al Jorden!