1
ای مردم اسرائیل، به سوگنامهای که برای شما میخوانم گوش دهید:
1Hear this word, a lamentation, which I take up against you, O house of Israel.
2
باکرهٔ اسرائیل فرو افتاده
و هرگز برنخواهد خاست.
او در زمین خود رها گشته،
و کسی نیست که به او کمک کند تا برخیزد.
2The virgin of Israel is fallen; she shall no more arise: she is cast down upon her land; there is none to raise her up.
3
خداوند متعال میفرماید: «از یک شهر اسرائیل یکهزار نفر به جنگ میروند، امّا تنها یکصد نفر زنده برمیگردند. از شهر دیگری صد نفر فرستاده میشوند، ولی فقط ده نفر زنده میمانند.»
3For thus saith the Lord Jehovah: The city that went forth a thousand shall have a hundred left, and that which went forth a hundred shall have ten left, for the house of Israel.
4
خداوند به مردم اسرائیل میفرماید: «مرا بطلبید تا زنده بمانید.
4For thus saith Jehovah unto the house of Israel: Seek ye me, and ye shall live.
5
به بیتئیل برای عبادت نروید، در جلجال اجتماع نکنید و به شهر بئرشبع داخل نشوید، زیرا مردم جلجال تبعید میگردند و مردم بیتئیل نابود میشوند.»
5And seek not Bethel, neither go to Gilgal, and pass not to Beer-sheba; for Gilgal shall surely go into captivity, and Bethel shall come to nought.
6
در طلب خداوند باشید تا زنده بمانید، وگرنه غضب او مثل آتش شعلهور میشود و قوم اسرائیل را میسوزاند و مردم بیتئیل را از بین میبرد و کسی نمیتواند آن را خاموش سازد.
6Seek Jehovah, and ye shall live; lest he break out like fire in the house of Joseph, and devour [it], and there be none to quench [it] in Bethel.
7
شما محکوم به فنا هستید، زیرا عدالت را پایمال میکنید و مردم را از حقّشان محروم میسازید.
7Ye who turn judgment to wormwood, and cast down righteousness to the earth,
8
کسیکه ستارگان آسمان،
ثریا و جبّار را آفرید،
او که تاریکی را به صبح روشن
و روز را به شب تبدیل میکند،
او که آبهای دریا را جمع کرده
بر زمین میباراند،
نام او خداوند است.
8[seek him] that made the Pleiades and Orion, and turneth the shadow of death into the morning, and maketh the day dark with night; that calleth for the waters of the sea, and poureth them out upon the face of the earth: Jehovah is his name.
9
او نیرومندان را با قلعههایشان نابود میسازد.
9He causeth destruction to break forth suddenly upon the strong, and bringeth destruction upon the fortress.
10
شما از کسانیکه پیرو عدالت و راستگو هستند، نفرت دارید.
10They hate him that reproveth in the gate, and they abhor him that speaketh uprightly.
11
بر مردم مسکین و فقیر ظلم میکنید و غلّههایشان را بزور میگیرید، بنابراین در خانههایی که از سنگهای خوشتراش بنا کردهاید، زندگی نخواهید کرد و از شراب تاکستانهای زیبایی که کاشتهاید نخواهید نوشید،
11Forasmuch, therefore, as ye trample upon the poor, and take from him presents of wheat: ye have built houses of hewn stone, but ye shall not dwell in them; ye have planted pleasant vineyards, and ye shall not drink the wine of them.
12
زیرا من میدانم که گناهان زیاد و خطاهای بزرگی را مرتکب شدهاید. به اشخاص درستکار آزار میرسانید، رشوه میگیرید و عدالت را از مردم مسکین بازمیدارید.
12For I know how manifold are your transgressions and your sins mighty: they afflict the just, they take a bribe, and they turn aside [the right of] the needy in the gate.
13
پس در این زمان بهترین کار سکوت است، زیرا که زمان بدی است.
13Therefore the prudent shall keep silence in this time; for it is an evil time.
14
پس نیکویی کنید و از شرارت دست بکشید تا زنده بمانید. آنگاه خداوند، خدای متعال، چنانکه ادّعا میکنید، همراه شما و مددکار شما خواهد بود.
14Seek good, and not evil, that ye may live; and so Jehovah, the God of hosts, shall be with you, as ye say.
15
از بدی بپرهیزید و خوبی را دوست بدارید و در داوری عدالت را برقرار سازید. شاید خداوند قادر مطلق بر بازماندگان این قوم رحمت کند.
15Hate evil, and love good, and establish judgment in the gate: it may be that Jehovah, the God of hosts, will be gracious unto the remnant of Joseph.
16
خداوند، خدای متعال میفرماید: «از تمام سبزههای شهر صدای ناله و شیون برمیخیزد و حتّی دهقانان دعوت میشوند تا با نوحهخوانان نوحهگری کنند.
16Therefore thus saith Jehovah, the God of hosts, the Lord: Wailing shall be in all broadways; and they shall say in all the streets, Alas! alas! And they shall call the husbandman to mourning, and such as are skilful of lamentation to wailing.
17
در تاکستانها ناله و شیون برپا میشود، زیرا من برای مجازات شما میآیم.»
17And in all vineyards shall be wailing; for I will pass through the midst of thee, saith Jehovah.
18
وای به حال شما که در آرزوی فرا رسیدن روز خداوند هستید. آن روز چه فایدهای برای شما خواهد داشت؟ زیرا در آن روز تاریکی را میبینید، نه روشنی را.
18Woe unto you that desire the day of Jehovah! To what end is the day of Jehovah for you? It shall be darkness and not light:
19
شما مانند کسی میباشید که از شیری فرار کند و با خرسی روبهرو گردد. یا مانند کسیکه به خانهٔ خود داخل شود و دست خود را بر دیوار بگذارد و مار او را بگزد.
19as if a man fled from a lion, and a bear met him; or went into the house and leaned his hand on the wall, and a serpent bit him.
20
روز خداوند، تاریکی را ایجاد میکند و اثری از روشنی نخواهد بود. آن روز یک روز تاریک محض خواهد بود، نور و روشنایی به چشم نمیخورد.
20Shall not the day of Jehovah be darkness, and not light? even very dark, and no brightness in it?
21
خداوند میفرماید: «من از عیدهایتان بیزارم و از محافل مذهبی شما نفرت دارم.
21I hate, I despise your feasts, and I will not smell [a sweet odour] in your solemn assemblies.
22
قربانیهای سوختنی و هدایای آردی شما را نمیپذیرم و به قربانی حیوانات چاقی که جهت شکرگزاری میآورید توجّهی ندارم.
22For if ye offer up unto me burnt-offerings and your oblations, I will not accept [them]; neither will I regard the peace-offerings of your fatted beasts.
23
سرود حمد خود را به گوش من نرسانید. نوای چنگ شما را نمیشنوم.
23Take away from me the noise of thy songs, and I will not hear the melody of thy lutes;
24
به عوض، بگذارید که عدالت مثل آب و انصاف مانند نهری همیشه در جریان باشد.
24but let judgment roll down as waters, and righteousness as an ever-flowing stream.
25
«ای قوم اسرائیل، در مدّت چهل سالی که در بیابان بودید، آیا برای من قربانی و هدیه میآوردید؟
خیر، امّا اکنون به این دلیل که شما پیکرههای سِكوّت، الههٔ پادشاهی و کیوان، خدای ستارهٔ خود را پرستش نمودهاید، بنابراین هنگامی که من شما را به سرزمینی دور دست در آن طرف سرزمین دمشق به تبعید میفرستم، شما آن پیکرهها را با خود حمل خواهید کرد.» خداوند، خدای قادر مطلق چنین میفرماید.
25Did ye bring unto me sacrifices and oblations in the wilderness forty years, O house of Israel?
26
خیر، امّا اکنون به این دلیل که شما پیکرههای سِكوّت، الههٔ پادشاهی و کیوان، خدای ستارهٔ خود را پرستش نمودهاید، بنابراین هنگامی که من شما را به سرزمینی دور دست در آن طرف سرزمین دمشق به تبعید میفرستم، شما آن پیکرهها را با خود حمل خواهید کرد.» خداوند، خدای قادر مطلق چنین میفرماید.
26Yea, ye took up the tabernacle of your Moloch, and Chiun your images, the star of your god, which ye had made to yourselves;
27and I will cause you to go into captivity beyond Damascus, saith Jehovah, whose name is the God of hosts.