¹ ایشان صندوق پیمان خداوند را آوردند و در داخل خیمه‌ای که داوود برافراشته بود، قرار دادند. و قربانی‌های سوختنی و سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند.

¹Und als sie die Lade Gottes hineinbrachten, setzten sie dieselbe mitten in das Zelt, welches David für sie aufgerichtet hatte; und sie opferten Brandopfer und Dankopfer vor Gott.

² پس از اینکه داوود قربانی سوختنی و سلامتی را گذراند، مردم را به نام خدا برکت داد.

²Und nachdem David die Brandopfer und Dankopfer vollbracht hatte, segnete er das Volk im Namen des HERRN

³ داوود به تمام مردها و زنهای قوم اسرائیل یک قرص نان، یک قسمت از گوشت و یک نان کشمشی داد.

³und teilte aus an jedermann in Israel, an Männer und Weiber, je einen Laib Brot, einen Trauben kuchen und einen Rosinenkuchen.

⁴ او گروهی از لاویان را برای خدمت در برابر صندوق پیمان گماشت تا خداوند خدای اسرائیل را نیایش و ستایش کنند.

⁴Und er bestellte etliche Leviten zu Dienern vor der Lade des HERRN und daß sie preiseten, dankten und den HERRN, den Gott Israels, lobten:

⁵ آساف رهبر بود و بعد از او زکریا، یعیئیل، شمیراموت، یحیئیل، متتیا، الیاب، بنایاهو و عوبید اَدوم بودند. یعیئیل نوازندهٔ چنگ و بربط بود و آساف سنج می‌نواخت.

⁵nämlich Asaph als ersten, Sacharja als zweiten; nach ihm Jehiel, Semiramot, Jechiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom und Jehiel, mit Psaltern und Harfen; Asaph aber, um mit Zimbeln laut zu spielen,

⁶ بنایاهو و یحزیئیل کاهنانی بودند که در برابر صندوق پیمان خدا به طور مرتب شیپور می‌نواختند.

⁶die Priester Benaja und Jehasiel aber mit Trompeten allezeit vor der Lade des Bundes Gottes.

⁷ در آن روز بود که داوود برای اولین بار مسئولیّت سرودهای ستایشی برای خداوند را به آساف و لاویان دیگر داد.

⁷Zu derselben Zeit ließ David vor allem dem HERRN danken durch Asaph und seine Brüder:

⁸ خداوند را شکر کنید و عظمت او را بیان نمایید. کارهایی را که انجام داده است به جهانیان اعلام نمایید.

⁸Danket dem HERRN, ruft seinen Namen an, tut seine Taten kund unter den Völkern!

⁹ برای او سرود حمد بسرایید. و کارهای عظیم او را به مردم بگویید.

⁹Singet ihm, lobsinget ihm, redet von allen seinen Wundern!

¹⁰ جلال بر نام مقدّس او باد! شادمان باد، دلهای کسانی‌که خداوند را می‌جویند!

¹⁰Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen.

¹¹ از خدا کمک بطلبید و همیشه او را بپرستید.

¹¹Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Angesicht allezeit.

¹² ای فرزندان بندهٔ او ابراهیم، و ای فرزندان یعقوب، برگزیدهٔ او، معجزات و داوریهای خدا را به یاد آورید.

¹²Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunderzeichen und der Urteilssprüche seines Mundes!

¹³ او خداوند خدای ماست. او همهٔ زمین را داوری می‌کند.

¹³Ihr, der Same Israels, seines Dieners, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!

¹⁴ پیمان او را همیشه به یاد آور، کلامی را که فرمان داد، برای هزار نسل.

¹⁴Er, der HERR, ist unser Gott; seine Rechte gelten im ganzen Land.

¹⁵ پیمانی را که با ابراهیم بست، و سوگندی را که با اسحاق یاد کرد حفظ خواهد نمود،

¹⁵Gedenket ewig an seinen Bund, an das Wort, welches er geboten hat auf tausend Geschlechter hin;

¹⁶ عهدی با یعقوب بست پیمانی جاودانه با اسرائیل.

¹⁶an den Bund, den er gemacht hat mit Abraham, und an seinen Eid mit Isaak.

¹⁷ خداوند فرمود: «سرزمین کنعان را به عنوان ملکیّت به شما می‌بخشم.»

¹⁷Und er stellte ihn Jakob zur Satzung, Israel zum ewigen Bund und sprach:

¹⁸ وقتی تعداد آنها کم بود و در سرزمین کنعان غریب

¹⁸Ich will dir das Land Kanaan geben, das Los eures Erbteils,

¹⁹ و در کشورها و سلطنت‌ها سرگردان بودند،

¹⁹da ihr noch zu zählen waret, gar wenige und Fremdlinge darin.

²⁰ خداوند به هیچ‌کس اجازه نداد که به آنها آزاری برساند و برای پشتیبانی آنها به‌ پادشاهان هشدار داد.

²⁰Und sie zogen von einer Nation zur andern und von einem Königreich zum andern Volk.

²¹ و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید، و به انبیای من ضرر نرسانید»

²¹Er erlaubte keinem Menschen, sie zu beleidigen, und strafte Könige um ihretwillen:

²² ای مردم زمین، خداوند را بسرایید. از نجات او هر روز سخن بگویید.

²²Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!

²³ جلال او را به ملّتها اعلام نمایید. کارهای شگفت او را در میان همهٔ مردم بگویید.

²³Singet dem HERRN, alle Lande; verkündigt Tag für Tag sein Heil!

²⁴ خداوند بزرگ است، او را بسیار ستایش کنید او از همهٔ خدایان شگفت‌انگیزتر است.

²⁴Erzählet seine Herrlichkeit unter den Heiden und seine Wunderwerke unter allen Völkern!

²⁵ زیرا همهٔ خدایان مردم بُتها هستند، امّا خداوند آسمانها را آفرید.

²⁵Denn groß ist der HERR und hochgelobt, furchtbar ist er über alle Götter!

²⁶ شکوه و جلال در حضور اوست، و نیرو و شادمانی در معبد بزرگ او.

²⁶Denn alle Götter der Völker sind Götzen; aber der HERR hat den Himmel gemacht.

²⁷ ای تمامی مردم روی زمین، خداوند را سپاس گویید. جلال و توان او را سپاس گویید.

²⁷Glanz und Pracht sind vor ihm, Macht und Freude ist an seinem Ort.

²⁸ نام با شکوه خداوند را بستایید، به معبد بزرگ او بیایید و هدیه بیاورید.

²⁸Gebet dem HERRN, ihr Geschlechter der Völker, gebet dem HERRN Ehre und Macht!

²⁹ به لرزه درآیید، همهٔ زمینیان، جهان استوار و پایدار گشته و هرگز نخواهد جُنبید.

²⁹Gebet dem HERRN die Ehre seines Namens, bringet Gaben und kommt vor ihn! Betet an den HERRN in heiligem Schmuck!

³⁰ ای زمین و آسمان شاد باشید، به ملّتها بگویید خداوند پادشاهی می‌کند.

³⁰Erzittert vor ihm, alle Lande! Hat er doch den Erdkreis gefestigt, daß er nicht wankt!

³¹ دریا و آنچه در آن است به خروش آیید و کشتزارها و هرچه در آنهاست شادمان گردند.

³¹Es freuen sich die Himmel, und die Erde juble, und unter den Nationen soll man sagen: der HERR herrscht!

³² آنگاه درختان جنگل از شادمانی در حضور خداوند بخوانند زیرا او برای داوری زمین می‌آید،

³²Es brause das Meer und was es erfüllt! Es frohlocke das Feld und alles, was darauf ist!

³³ خداوند را سپاس گویید زیرا او نیکوست، و محبّت پایدار او جاودانه است.

³³Alsdann sollen alle Bäume des Waldes jauchzen vor dem Angesichte des HERRN, wenn er kommt, die Erde zu richten!

³⁴ به او بگویید: «ای خدای نجات‌دهنده، ما را رهایی بخش، ما را گردهم آور و از ملّتها رها کن، تا بتوانیم سپاسگزار باشیم و نام مقدّس تو را ستایش کنیم.»

³⁴Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, denn seine Gnade währet ewiglich!

³⁵ سپاس بر خداوند خدای اسرائیل! او را از اکنون تا ابد سپاس گویید. آنگاه همهٔ مردم آمین گفتند و خداوند را ستایش کردند.

³⁵Und sprechet: Hilf uns, o Gott unsres Heils, und sammle uns und errette uns von den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken und deines Lobes uns rühmen!

³⁶ داوود آساف و نزدیکانشان را برای خدمت نزد صندوق پیمان گماشت تا کارهای روزمرهٔ آن را انجام دهند.

³⁶Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sagte: Amen! Und: Lob sei dem HERRN!

³⁷ او همچنین به عوبید اَدوم پسر یدیتون و شصت و هشت نفر از دستیاران او امر کرد که با آنها کمک کنند. عوبید اَدوم و حوسه وظیفهٔ دروازه‌بانی را داشتند.

³⁷Also ließ er Asaph und seine Brüder daselbst vor der Lade des Bundes des HERRN, um allezeit vor der Lade zu dienen, Tag für Tag;

³⁸ صادوق کاهن و سایر کاهنان را هم برای خدمت در خیمهٔ خداوند بالای تپّه در جبعون تعیین کرد

³⁸und Obed-Edom und seine achtundsechzig Brüder, Obed-Edom, den Sohn Jedutuns, und Chosa, als Torhüter;

³⁹ تا مطابق قوانین نوشته شدهٔ خداوند به قوم اسرائیل، به طور منظّم برای خداوند قربانی‌های سوختنی در قربانگاه هر صبح و عصر تقدیم کنند.

³⁹aber den Priester Zadok und seine Brüder, die Priester, ließ er vor der Wohnung des HERRN auf der Höhe zu Gibeon,

⁴⁰ با ایشان هیمان، یدوتون و سایر برگزیدگان ویژه، برای خواندن سرودهای نیایشی برای خداوند و محبّت پایدار او انتخاب شدند.

⁴⁰damit sie dem HERRN täglich Brandopfer darbrächten auf dem Brandopferaltar, morgens und abends, und zwar nach allem, was geschrieben steht im Gesetz des HERRN, was er Israel geboten hat;

⁴¹ هیمان و یدوتون همچنین مسئولیّت شیپور و سنج وسازهای دیگر هنگامی که سرودهای پرستشی سراییده می‌شد، به عهده داشتند. آنگاه همهٔ مردم به خانه‌های خود رفتند و داوود به خانهٔ خود بازگشت تا خانوادهٔ خود را برکت دهد.

⁴¹und mit ihnen Heman und Jedutun und die übrigen Auserlesenen, welche mit Namen bezeichnet wurden, dem HERRN zu danken, daß seine Güte ewig währt.

⁴² آنگاه همهٔ مردم به خانه‌های خود رفتند و داوود به خانهٔ خود بازگشت تا خانوادهٔ خود را برکت دهد.

⁴²Und mit ihnen, mit Heman und Jedutun, Trompeten und Zimbeln für die, welche laut spielten, und Instrumente für die Lieder Gottes; aber die Söhne Jedutuns waren für das Tor bestimmt .

⁴³Da ging alles Volk hin, ein jeder in sein Haus; und auch David wandte sich, sein Haus zu segnen.