¹ اگر اشتباهات شخص عاقل را به او بگویی، خوشحال می‌شود؛ امّا احمق از انتقاد نفرت دارد.

¹Wer Zucht liebt, liebt Erkenntnis; wer aber Zurechtweisung haßt, ist dumm.

² خداوند از مردم خیرخواه خشنود است، امّا کسانی را که نقشه‌های شیطانی می‌کشند، محکوم می‌کند.

²Ein gütiger Mensch erlangt Gunst von dem HERRN; aber einen tückischen verurteilt er.

³ انسان از بدی به جایی نمی‌رسد، امّا مردم درستکار ثابت و استوار خواهند بود.

³Kein Mensch kann bestehen durch Gottlosigkeit; die Wurzel der Gerechten aber wird nicht wanken.

⁴ زن پاکدامن مایهٔ سرافرازی و شادی شوهرش می‌باشد. امّا زنی که موجب شرمندگی شوهرش می‌شود، مانند سرطان استخوان است.

⁴Ein tüchtiges Weib ist ihres Mannes Krone; aber eine Schändliche ist wie ein Fraß in seinen Gebeinen.

⁵ راستگویان، با انصاف با تو برخورد می‌کنند، امّا نیّت شریران این است که تو را گول بزنند.

⁵Die Pläne der Gerechten sind richtig; aber die Ratschläge der Gottlosen sind trügerisch.

⁶ سخنان شخص شریر کشنده است، امّا سخنان شخص نیکو تهدید شدگان را رهایی می‌بخشد.

⁶Die Worte der Gottlosen stiften Blutvergießen an; aber der Mund der Gerechten rettet sie.

⁷ مردم شریر هلاک می‌شوند و نسل آنها باقی نمی‌ماند، ولی نسل مردم نیک پایدار خواهند بود.

⁷Umgestürzt werden die Gottlosen und sind nicht mehr; aber das Haus der Gerechten bleibt stehen!

⁸ شخص عاقل مورد احترام همه است، امّا مردم احمق خوار می‌شوند.

⁸Nach dem Maße seiner Klugheit wird ein Mann gelobt; wer aber verkehrten Herzens ist, fällt der Verachtung anheim.

⁹ اگر انسان یک شخص معمولی باشد و به اندازهٔ احتیاجش داشته باشد، بهتر از این است که خود را آدم بزرگی نشان بدهد ولی نان شب نداشته باشد.

⁹Besser gering sein und sein eigener Knecht, als großtun und nichts zu essen haben!

¹⁰ شخص نیکو برای جان حیوانات خود هم فکر می‌کند، امّا مردم شریر به آنها ظلم می‌کنند.

¹⁰Der Gerechte erbarmt sich seines Viehs; das Herz des Gottlosen aber ist unbarmherzig.

¹¹ زارع پرکار آذوقه فراوان خواهد داشت، امّا کسی‌که وقت خود را بیهوده تلف می‌کند، احمق است.

¹¹Wer seinen Acker bebaut, wird genug zu essen haben; wer aber unnötige Sachen treibt, ist unverständig.

¹² تنها چیزی که مردم شریر می‌خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، امّا کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت.

¹²Den Gottlosen gelüstet nach der Beute der Bösewichte; aber die Wurzel der Gerechten trägt Frucht .

¹³ مردم شریر به وسیلهٔ حرفهای خود گرفتار می‌شوند، امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا می‌کند.

¹³In treulosen Lippen steckt ein böser Fallstrick; ein Gerechter aber entgeht der Gefahr.

¹⁴ اجرت و پاداش هرکس مربوط به حرفهایی است که می‌زند و کارهایی که انجام می‌دهد. هرچه بکاری همان را درو می‌‌کنی.

¹⁴Von der Frucht seines Mundes hat einer viel Gutes zu genießen, und was ein Mensch tut, das wird ihm vergolten.

¹⁵ مردم احمق خیال می‌کنند که همه‌چیز را خوب می‌دانند، امّا مردم عاقل به نصایح دیگران توجّه می‌کنند.

¹⁵Der Weg des Narren ist richtig in seinen Augen; aber ein Weiser horcht auf guten Rat.

¹⁶ احمق خشم خود را فوراً ظاهر می‌کند، امّا مردم عاقل بی‌احترامی و توهین را نادیده می‌گیرند.

¹⁶Ein Narr läßt seinen Ärger sofort merken; der Kluge aber steckt die Beleidigung ein.

¹⁷ وقتی‌که حقیقت را می‌گویید، عدالت انجام می‌شود؛ ولی دروغ، عدالت را زیر پا می‌گذارد.

¹⁷Wer die ganze Wahrheit sagt, legt ein rechtes Zeugnis ab; ein falscher Zeuge aber lügt.

¹⁸ سخنی که از روی نادانی گفته شود مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه‌دار می‌کند، امّا سخنان عاقلان دل را التیام می‌بخشد.

¹⁸Wer unbedacht schwatzt, der verletzt wie ein durchbohrendes Schwert; die Zunge der Weisen aber ist heilsam.

¹⁹ عمر دروغ کوتاه است، امّا راستی تا ابد استوار می‌ماند.

¹⁹Der Mund der Wahrheit besteht ewiglich, die Lügenzunge nur einen Augenblick.

²⁰ کسانی‌که افکار شیطانی دارند، دلشان پر از فریب است، امّا آنانی‌که کارهای نیکو می‌کنند، خوشحال می‌شوند.

²⁰Falschheit wohnt im Herzen derer, welche Böses schmieden; die aber zum Frieden raten, haben Freude.

²¹ برای مردم درستکار واقعهٔ بد رخ نمی‌دهد، امّا شریران همیشه در زحمت هستند.

²¹Dem Gerechten kommt kein Übel von ungefähr; aber die Gottlosen sind voll Unglück.

²² خداوند از دروغگویان متنفّر است، امّا از مردم درستکار خشنود است.

²²Falsche Lippen sind dem HERRN ein Greuel; wer aber die Wahrheit übt, gefällt ihm wohl.

²³ شخص حکیم، دانش خود را آشکار نمی‌کند، امّا احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می‌سازد.

²³Ein kluger Mensch verbirgt sein Wissen; aber das Herz des Narren schreit die Narrheit aus.

²⁴ سعی و کوشش به تو قدرت و توانایی می‌بخشد، امّا تنبلی تو را به بردگی می‌اندازد.

²⁴Fleißige Hand wird herrschen, eine lässige aber muß Zwangsarbeit verrichten.

²⁵ نگرانی، شادی را از بین می‌برد، ولی سخنان خوب دل را شاد می‌سازد.

²⁵Kummer drückt das Herz eines Mannes nieder; aber ein freundliches Wort erfreut es.

²⁶ مردم درستکار، راهنمای دوستان خود هستند، امّا راه شریران گمراه کننده است.

²⁶Der Gerechte zeigt seinem Freund den rechten Weg; aber der Gottlosen Weg führt sie irre.

²⁷ مردم تنبل حتّی شکار خود را هم کباب نمی‌کنند، امّا مردم زرنگ از هر فرصتی استفاده می‌کنند. عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.

²⁷Der Saumselige erjagt kein Wildbret, ein fleißiger Mensch aber wird reich.

²⁸ عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.

²⁸Auf dem Pfade der Gerechtigkeit ist Leben; der Weg des Frevels aber führt zum Tode.