¹ اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:

¹Worte des Königs Lemuel; die Lehre, die seine Mutter ihm gab:

² ای پسر من، ای پسری که تو را با نذر و نیاز به دنیا آورده‌ام.

²Was soll ich dir raten, mein Sohn, du Sohn meines Leibes, du Sohn meiner Gelübde?

³ نیروی جوانی‌ات را صرف زنان مکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.

³Opfere nicht den Weibern deine Kraft, noch deine Zeit denen, welche die Könige entnerven!

⁴ ای لموئیل، برای پادشاهان شایسته نیست که شرابخوار باشند،

⁴Es ziemt sich für Könige nicht, Lemuel, es ziemt sich für Könige nicht, Wein zu trinken, noch für Fürsten der Hang zu berauschendem Getränk!

⁵ زیرا ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.

⁵Sie könnten über dem Trinken das Gesetz vergessen und ein falsches Urteil fällen all dem unglücklichen Volk.

⁶ شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند،

⁶Gebt starkes Getränk denen, die untergehen, und Wein den betrübten Seelen!

⁷ تا بنوشند و بدبختی و ناکامی خود را فراموش کنند.

⁷So können sie über dem Trinken ihre Armut vergessen und brauchen nicht mehr an ihr Leid zu denken.

⁸ دهان بگشا و از حق کسانی‌که بی‌زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.

⁸Tue deinen Mund auf für den Stummen, für das Recht aller Verlassenen!

⁹ دهان خود را بازکن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.

⁹Tue deinen Mund auf, richte recht und verteidige den Elenden und Armen!

¹⁰ زن لایق را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.

¹⁰Ein wackeres Weib (wer findet es?) ist weit mehr wert als köstliche Perlen!

¹¹ او مورد اعتماد شوهر خود می‌باشد و نمی‌گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.

¹¹Auf sie verläßt sich ihres Mannes Herz, und an Gewinn mangelt es ihm nicht.

¹² سراسر عمرش به شوهر خود خوبی می‌کند نه بدی.

¹²Sie erweist ihm Gutes und nichts Böses ihr ganzes Leben lang.

¹³ پشم و کتان را می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.

¹³Sie zieht Wolle und Flachs und verarbeitet es mit willigen Händen.

¹⁴ او برای تهیهٔ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می‌رود.

¹⁴Wie die Handelsschiffe bringt sie ihr Brot aus der Ferne herbei.

¹⁵ پیش از آن که هوا روشن شود از خواب برمی‌خیزد و برای خانوادهٔ خود خوراک آماده می‌کند و دستورات لازم را به کنیزان خود می‌دهد.

¹⁵Bevor der Morgen graut, ist sie schon auf und gibt Speise heraus für ihr Haus und befiehlt ihren Mägden.

¹⁶ مزرعه‌ای را انتخاب می‌کند و بعد از فکر و بررسی آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستانی را آباد می‌کند.

¹⁶Sie trachtet nach einem Acker und erwirbt ihn auch; mit dem Ertrag ihrer Hände pflanzt sie einen Weinberg an.

¹⁷ او نیرومند و پرکار است.

¹⁷Sie gürtet ihre Lenden mit Kraft und stählt ihre Arme.

¹⁸ ارزش چیزهایی را که درست می‌کند، می‌داند و شبها تا دیر وقت کار می‌کند.

¹⁸Sie sieht, daß ihre Arbeit gedeiht; ihr Licht geht auch des Nachts nicht aus.

¹⁹ با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.

¹⁹Sie greift nach dem Spinnrocken, und ihre Hände fassen die Spindel.

²⁰ از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می‌کند.

²⁰Sie tut ihre Hand dem Unglücklichen auf und reicht ihre Hände dem Armen.

²¹ از برف و سرما نمی‌ترسد، زیرا برای اهل خانهٔ خود لباس گرم دوخته است.

²¹Vor dem Schnee ist ihr nicht bange für ihr Haus, denn ihr ganzes Haus ist in Scharlach gekleidet.

²² برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های کتان ارغوانی می‌دوزد.

²²Sie macht sich selbst Decken; Linnen und Purpur ist ihr Gewand.

²³ شوهرش از مردان با نفوذ و محترم شهر است.

²³Ihr Mann ist wohlbekannt in den Toren, wenn er unter den Ältesten des Landes sitzt.

²⁴ او لباس و کمربند تهیّه می‌کند و به تاجران می‌فروشد.

²⁴Sie macht Hemden und verkauft sie und liefert dem Händler Gürtel.

²⁵ او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.

²⁵Kraft und Würde ist ihr Gewand, und sie lacht des künftigen Tages.

²⁶ تمام سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبّت‌آمیز است.

²⁶Ihren Mund öffnet sie mit Weisheit, und freundliche Unterweisung ist auf ihrer Zunge.

²⁷ تنبلی نمی‌کند و احتیاجات خانوادهٔ خود را فراهم می‌نماید.

²⁷Sie behält ihre Haushaltung im Auge und ißt nie das Brot der Faulheit.

²⁸ فرزندانش از او راضی هستند و شوهرش او را ستایش می‌کند و می‌گوید:

²⁸Ihre Söhne wachsen heran und preisen sie glücklich; ihr Mann rühmt sie ebenfalls:

²⁹ «تو بر همهٔ زنان خوب و صالح برتری داری.»

²⁹«Viele Töchter sind wackere Frauen geworden; aber du übertriffst sie alle!»

³⁰ جمال و زیبایی فریبنده و ناپایدار است، امّا زنی که از خداوند می‌‌ترسد، قابل تحسین است. پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.

³⁰Anmut besticht und Schönheit vergeht; ein Weib, das den HERRN fürchtet, soll man loben.

³¹ پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.

³¹Gebt ihr von den Früchten ihres Wirkens, und ihre Werke werden sie loben in den Toren!