¹ خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.

¹Lobet den HERRN! Denn es ist gut, unserm Gott zu singen: es ist lieblich, es ziemt sich der Lobgesang.

² خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.

²Der HERR baut Jerusalem, die Verjagten Israels wird er sammeln.

³ او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.

³Er heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und lindert ihre Schmerzen;

⁴ او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.

⁴er zählt die Zahl der Sterne und nennt sie alle mit Namen.

⁵ خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.

⁵Groß ist unser Herr und reich an Macht; sein Verstand ist unermeßlich.

⁶ خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.

⁶Der HERR richtet die Gedemütigten wieder auf, er erniedrigt die Gottlosen bis zur Erde.

⁷ برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.

⁷Stimmt dem HERRN ein Danklied an, spielt unserm Gott auf der Harfe,

⁸ او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.

⁸der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde und auf den Bergen Gras wachsen läßt;

⁹ به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.

⁹der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen!

¹⁰ به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،

¹⁰Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Schenkeln des Mannes;

¹¹ بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.

¹¹der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade hoffen.

¹² خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!

¹²Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe, Zion, deinen Gott!

¹³ او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.

¹³Denn er hat die Riegel deiner Tore befestigt, deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

¹⁴ او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.

¹⁴er gibt deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen.

¹⁵ او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.

¹⁵Er sendet seine Rede auf Erden; gar schnell läuft sein Wort;

¹⁶ زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.

¹⁶er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche;

¹⁷ تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.

¹⁷er wirft sein Eis wie Brocken; wer kann bestehen vor seinem Frost?

¹⁸ به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.

¹⁸Er sendet sein Wort, so zerschmelzen sie; er läßt seinen Wind wehen, so tauen sie auf.

¹⁹ کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد. با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!

¹⁹Er läßt Jakob sein Wort verkündigen, Israel seine Satzungen und Rechte.

²⁰ با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!

²⁰So hat er keinem Volk getan, noch läßt er sie wissen seine Rechte. Hallelujah!