1
پیمان اول شامل آداب و رسوم مذهبی و عبادتگاه زمینی بود،
1Imela je pač tudi prva zaveza predpise za službo božjo in pozemeljsko svetišče.
2
خیمهای كه از دو قسمت تشكیل شده بود: در قسمت بیرونی آن یعنی در مکان مقدّس، چراغ پایه و میز نان مقدّسی که به خدا تقدیم شده بود، قرار داشت.
2Šator namreč je bil napravljen – prvi [Ali: sprednji.], v katerem so bili svečnik in miza in razpostava kruhov; ta se imenuje Sveto [Ali: svetišče.].
3
در پشت پرده دوم، اتاقی بود كه مقدّسترین مکان نام داشت.
3Za drugim zagrinjalom pa je bil šator, imenovan Najsvetejše,
4
آتشدان زرّین كه برای سوزانیدن بخور بكار میرفت و صندوقچهٔ پیمان كه تماماً از طلا پوشیده شده بود در آنجا بود. آن صندوقچه محتوی ظرف زرّینی با نان مَنّا بود و عصای شكوفه كردهٔ هارون و دو لوح پیمان كه بر آن ده احکام نوشته شده بود، قرار داشت.
4imajoč zlato kadilnico in skrinjo zaveze, od vseh strani z zlatom okovano, v kateri je bil zlati vrč z mano in zeleneča palica Aronova in plošči zaveze,
5
در بالای این صندوقچه فرشتگان نگهبان پرجلال خدا، بر تخت رحمت سایه گسترده بودند. اكنون فرصت آن نیست كه هر چیزی را به تفصیل شرح دهیم.
5nad njo pa keruba slave, obsenčujoča pokrov sprave..., o čemer sedaj ni govoriti podrobno.
6
پس از اینکه همهٔ این چیزها آماده شد، كاهنان هر روز به قسمت بیرونی آن داخل میشوند تا وظایف خود را انجام دهند،
6Ker je torej to tako napravljeno, hodijo v prvi šator vedno duhovniki opravljat službo,
7
امّا فقط كاهن اعظم میتواند به مقدّسترین مکان برود و آن هم سالی یکبار! و با خودش خون میبرد تا بهخاطر خود و بهخاطر گناهانی كه مردم از روی نادانی کردهاند، آن را تقدیم نماید.
7v drugi šator pa enkrat na leto sam veliki duhovnik, a ne brez krvi, ki jo prinaša zase in za grehe nevednosti ljudstva.
8
روحالقدس به این وسیله به ما میآموزد كه تا وقتی خیمهٔ بیرونی هنوز برپاست، راه مقدّسترین مکان به سوی ما باز نشده است.
8S tem sveti Duh kaže, da pot do svetišča ni še razodeta, dokler stoji prvi šator,
9
این امر به زمان حاضر اشاره میکند و نشان میدهد كه هدایا و قربانیهایی كه به پیشگاه خداوند تقدیم میشد، نمیتوانست به عبادتكننده آسودگی خاطر ببخشد.
9ki je podoba za sedanjo dobo; v katerem se darujejo darovi in žrtve, ki ne morejo v vesti popolnoma pomiriti [Dobesedno: popolnega storiti.] tistega, ki opravlja službo,
10
اینها فقط خوردنیها و نوشیدنیها و راههای گوناگون تطهیر و قوانین مربوط به بدن انسان میباشند و تا زمانیکه خدا همهچیز را اصلاح كند، دارای اعتبار هستند.
10ker so samo mesene naredbe (z jedili in pijačami ter z različnim umivanjem vred) naložene do časa poprave.
11
امّا وقتی مسیح به عنوان كاهن اعظم و آورندهٔ بركات سماوی آینده ظهور كرد، به خیمهای بزرگتر و كاملتر كه به دستهای انسان ساخته نشده و به این جهان مخلوق تعلّق ندارد، وارد شد.
11Kristus pa je nastopil kot veliki duhovnik prihodnjih dobrot in je šel skozi večji in popolnejši šator, ki ni z roko narejen, to je, ki ni tega stvarjenja,
12
وقتی عیسی یکبار و برای همیشه وارد مقدّسترین مکان شد، خون بُزها و گوسالهها را با خود نبرد، بلكه با خون خود به آنجا رفت و نجات جاودان را برای ما فراهم ساخت.
12tudi ne po krvi kozlov in telet, ampak po svoji lastni krvi, enkrat za vselej v svetišče, ko je bil pridobil večno rešitev.
13
زیرا اگر خون بُزها و گاوان نر و پاشیدن خاكستر گوسالهٔ ماده میتواند آنانی را كه جسماً ناپاک بودهاند پاک سازد،
13Kajti če bikov in kozlov kri in junice pepel, ki pokropi onečiščene, posvečuje za čistost mesa,
14
چقدر بیشتر خون مسیح انسان را پاک میگرداند! او خود را به عنوان قربانی كامل و بدون نقص به وسیلهٔ روح جاودانی به خدا تقدیم كرد. خون او وجدان ما را از کارهای بیهوده پاک خواهد كرد تا ما بتوانیم خدای زنده را عبادت و خدمت كنیم.
14kolikanj bolj bo kri Kristusa, ki je po Duhu večnem daroval samega sebe brez madeža Bogu, očistila vest vašo mrtvih del, da služite Bogu živemu!
15
به این جهت او واسطهٔ یک پیمان تازه است تا کسانیکه از طرف خدا خوانده شدهاند، بركات جاودانی را كه خدا وعده فرموده است، دریافت كنند. این كار عملی است، زیرا مرگ او وسیلهٔ آزادی و آمرزش از خطاهایی است كه مردم در زمان پیمان اول مرتكب شده بودند.
15In zato je nove zaveze srednik: da dobé, ko se je smrt zgodila za odrešenje prestopkov, storjenih za prve zaveze, obljubo večne dediščine tisti, ki so poklicani.
16
برای اینکه یک وصیّتنامه اعتبار داشته باشد، باید ثابت شود كه وصیّت كننده مرده است.
16Kajti kjer je oporoka [Grška beseda pomeni zavezo in tudi oporoko (testament).], je treba, da nastopi oporočnikova smrt;
17
زیرا وصیّتنامه بعد از مرگ معتبر است و تا زمانیکه وصیّتكننده زنده است، اعتباری ندارد.
17zakaj oporoka je šele pri mrtvih veljavna, ker nikdar nima moči, dokler živi oporočnik.
18
و به این علّت است كه پیمان اول بدون ریختن خون نتوانست اعتبار داشته باشد.
18Zato tudi prva zaveza ni bila posvečena brez krvi.
19
زیرا وقتی موسی همهٔ فرمانهای شریعت را به مردم رسانید، خون بُز و گوساله را گرفته با آب و پشم قرمز و زوفا بر خود كتاب و بر همهٔ مردم پاشید
19Ko je bil namreč Mojzes vsako zapoved po postavi oznanil vsemu ljudstvu, je vzel kri telet in kozlov z vodo in škrlatno volno in z izopom ter je pokropil knjigo samo in vse ljudstvo, govoreč:
20
و گفت: «این خون، پیمانی را كه خدا برای شما مقرّر فرموده است، تأیید میکند.»
20„To je kri zaveze, ki jo je vam Bog zapovedal“.
21
به همان طریق او همچنین بر خیمهٔ مقدّس و بر تمام ظروفی كه برای خدمت خدا به كار میرفت، خون پاشید
21In tudi šator in vse orodje službe božje je enako pokropil s krvjo.
22
و در واقع بر طبق شریعت تقریباً همهچیز با خون پاک میشود و بدون ریختن خون، آمرزش گناهان وجود ندارد.
22In s krvjo se skoraj vse očišča po postavi, in brez prelitja krvi se ne zgodi odpuščenje.
23
پس اگر این چیزها كه نمونههایی از حقایق آسمانی هستند، باید به این طرز پاک شوند، مسلّم است كه واقعیّات آسمانی احتیاج به قربانیهای بهتری دارند.
23Potrebno je torej bilo, da se ‚podobe nebeških stvari‘ očiščajo s takimi, nebeške stvari same pa z boljšimi žrtvami mimo teh.
24
زیرا مسیح به آن عبادتگاهی كه ساختهٔ دستهای انسان و فقط نشانهای از آن عبادتگاه واقعی باشد وارد نشده است، بلكه او به خودِ آسمان وارد شد تا در حال حاضر از جانب ما در پیشگاه خدا حضور داشته باشد.
24Kajti Kristus ni šel v svetišče z roko narejeno, ki je le pravega svetišča podoba, temuč v samo nebo, da se sedaj kaže obličju Božjemu za nas;
25
كاهن اعظم هر سال به مقدّسترین مکان وارد میشود و خون تقدیم میکند، ولی نه خون خودش را، امّا عیسی برای تقدیم خود به عنوان قربانی، فقط یکبار به آنجا وارد شد.
25tudi ni šel samega sebe večkrat darovat, kakor veliki duhovnik prihaja v svetišče vsako leto s tujo krvjo
26
اگر چنان میشد، او میبایست از زمان خلقت عالم تا به امروز بارها متحمّل مرگ شده باشد، ولی چنین نشد؛ زیرا او فقط یکبار و آن هم برای همیشه در زمان آخر ظاهر شد تا با مرگ خود به عنوان قربانی، گناه را از بین ببرد.
26(sicer bi bil moral mnogokrat trpeti od ustanovitve sveta): sedaj pa na konci vekov se je enkrat prikazal v izbrisanje greha po žrtvi svoji.
27
همانطور كه همه باید یکبار بمیرند و بعد از آن برای داوری در حضور خدا قرار گیرند،
مسیح نیز یکبار به عنوان قربانی تقدیم شد تا بار گناهان آدمیان را به دوش گیرد و بار دوم كه ظاهر شود برای كفّارهٔ گناهان نخواهد آمد، بلكه برای نجات آنانی كه چشم به راه او هستند، میآید.
27In kakor je človeku namenjeno enkrat umreti, potem pa sodba,tako se je tudi Kristus enkrat daroval, da bi odvzel mnogih grehe, v drugič pa se prikaže ne zaradi greha, temuč v zveličanje njim, ki ga pričakujejo.
28
مسیح نیز یکبار به عنوان قربانی تقدیم شد تا بار گناهان آدمیان را به دوش گیرد و بار دوم كه ظاهر شود برای كفّارهٔ گناهان نخواهد آمد، بلكه برای نجات آنانی كه چشم به راه او هستند، میآید.
28tako se je tudi Kristus enkrat daroval, da bi odvzel mnogih grehe, v drugič pa se prikaže ne zaradi greha, temuč v zveličanje njim, ki ga pričakujejo.