¹ در هفتمین ماه همان سال، اسماعیل پسر نتنیا و نوهٔ الیشمع، که یکی از اعضای خانوادهٔ سلطنتی و یکی از افسران ارشد پادشاه بود، به همراه ده نفر به مصفه رفت تا با جدلیای فرماندار دیدار کند. وقتی آنها با هم مشغول صرف غذا بودند،

¹Zgodi se pa sedmi mesec, da pride Izmael, sin Netanija, sina Elisamovega, iz kraljevega zaroda in iz kraljevih glavarjev, in deset mož ž njim h Gedaliju, sinu Ahikamovemu, v Micpo; in jedli so skupaj jed tam v Micpi.

² اسماعیل و ده مرد همراه او شمشیرهای خود را کشیدند و جدلیا را کشتند؛ زیرا پادشاه بابل او را به فرمانداری یهودا برگزیده بود.

²Vstane pa Izmael, sin Netanijev, in deseteri možje, ki so bili ž njim, in so udarili Gedalija, sina Ahikama, sinu Safanovega, z mečem in so usmrtili njega, ki ga je bil kralj babilonski postavil nad deželo.

³ اسماعیل همچنین تمام یهودیانی را که با جدلیا در مصفه بودند و سربازان بابلی را که هنوز در آنجا حضور داشتند، همه را کشت.

³In vse Jude, ki so bili ž njim, z Gedalijem, v Micpi, je pobil Izmael, in tudi Kaldejce, vojščake, tam pričujoče.

⁴ روز بعد، قبل از آنکه کسی از قتل جدلیا باخبر شود،

⁴Zgodi se pa drugi dan, odkar je usmrtil Gedalija, ko ni še nihče vedel,

⁵ هشتاد نفر از شکیم، سیلو و سامره آمدند. آنها ریشهای خود را تراشیده بودند، لباسهایشان پاره و بدنهایشان را زخمی کرده بودند. آنها غلاّت و بُخور برای هدیه به معبد بزرگ می‌بردند.

⁵da pridejo možje iz Sihema, iz Sila in iz Samarije, osemdeset mož, z obrito brado in raztrgano obleko in razpraskani, z jedilnim darom in kadilom v roki, da ga prineso v hišo GOSPODOVO.

⁶ پس اسماعیل با گریه از مصفه برای دیدار آنها بیرون رفت. وقتی به آنها رسید، گفت: «خواهش می‌کنم بیایید و جدلیا را ببینید.»

⁶In šel je Izmael, sin Netanijev, ven iz Micpe njim naproti, in gredoč je neprestano jokal, in ko jih je srečal, jim reče: Pridite h Gedaliju, sinu Ahikamovemu!

⁷ به محض اینکه آنها وارد شهر شدند، اسماعیل و مردانی که با او بودند، همهٔ آنها را کشتند و بدنهای آنها را در یک چاه انداختند.

⁷Ali ko so prišli sredi mesta, jih umori Izmael, sin Netanijev, in jih vrže v jamo, on in možje, ki so bili ž njim.

⁸ امّا ده نفر از آن گروه به اسماعیل گفتند: «خواهش می‌کنیم ما را نکُش! ما گندم، جو، روغن زیتون و عسل خود را در مزارع پنهان کرده‌ایم.» پس او از کشتن آنها منصرف شد.

⁸Desetero mož pa je bilo med njimi, ki so rekli Izmaelu: Ne usmrti nas! kajti skrite zaklade imamo na polju, pšenice in ječmena in olja in medu. Torej je odnehal in jih ni usmrtil ž njih brati vred.

⁹ چاهی که اسماعیل اجساد را در آن می‌انداخت، همان چاه بزرگی بود که آسای پادشاه برای دفاع در برابر بعشا، پادشاه اسرائیل حفر کرده بود. اسماعیل آن چاه را از اجساد مقتولان پُر کرد.

⁹Jama pa, ki je vanjo vrgel vsa trupla mož, ki jih je bil pobil, poleg Gedalija, je bila tista, ki jo je naredil Asa v strahu pred Baasom, kraljem Izraelovim; njo je napolnil s pobitimi Izmael, sin Netanijev.

¹⁰ سپس، او دختران پادشاه و سایر مردم مصفه یعنی کسانی را که نبوزرادان -‌فرماندهٔ سپاه- حفاظت از آنها را به عهدهٔ جدلیا سپرده بود، دستگیر کرد. اسماعیل آنها را به اسیری به طرف سرزمین آمون برد.

¹⁰In Izmael je odpeljal v ujetništvo ves ostanek ljudstva, ki je bilo v Micpi: hčere kraljeve in vse ljudstvo, kar ga je preostalo v Micpi in ki ga je izročil Nebuzaradan, glavar telesne straže, Gedaliju, sinu Ahikamovemu; nje je ujete odpeljal Izmael, sin Netanijev, ter odrinil, da bi prešel k sinom Amonovim.

¹¹ یوحانان و فرماندهان ارتش که همراه او بودند، از جنایتی که اسماعیل مرتکب شده بود، باخبر شدند.

¹¹In ko je slišal Johanan, sin Kareahov, in vsi vojaški poveljniki, ki so bili ž njim, vse tisto zlo, ki ga je napravil Izmael, sin Netanijev,

¹² پس آنها به دنبال او و پیروانش رفتند و در نزدیکی استخر بزرگ جبعون به او رسیدند.

¹²skličejo vse može in odrinejo bojevat se zoper Izmaela, sina Netanijevega, ter ga zalotijo pri veliki vodi, ki je ob Gibeonu.

¹³ وقتی اسیرانی که با اسماعیل بودند، یوحانان و فرماندهان ارتش را دیدند خوشحال شدند

¹³In ko vidi vse ljudstvo, ki je bilo z Izmaelom, Johanana, sina Kareahovega, in vse vojaške poveljnike ž njim, se razveseli.

¹⁴ و برگشته به طرف آنها دویدند.

¹⁴Vse ljudstvo torej, ki ga je peljal Izmael ujeto iz Micpe, se izpremisli in se obrne in gre k Johananu, sinu Kareahovemu.

¹⁵ امّا اسماعیل به اتّفاق هشت نفر از مردان خود موفّق به فرار شد و همه به طرف سرزمین آمون رفتند.

¹⁵Izmael pa, sin Netanijev, je zbežal z osmimi možmi izpred Johanana ter odšel k sinom Amonovim.

¹⁶ پس از آن یوحانان و فرماندهان ارتش مسئولیّت نگهداری از کسانی‌ را که اسماعیل بعد از کشتن جدلیا به اسارت گرفته بود -‌یعنی سربازان، زنان، کودکان و خواجه سرایان- به عهده گرفتند. آنها از بابلی‌ها می‌ترسیدند چون اسماعیل جدلیا را که پادشاه بابل به عنوان فرماندار گماشته بود، کشته بود. پس آنها به طرف مصر رفتند تا از بابلی‌ها دور شوند. در سر راهشان در کمهام، نزدیک بیت‌لحم توقّف کردند.

¹⁶Tedaj vzame Johanan, sin Kareahov, in vsi vojaški poveljniki, ki so bili ž njim, ves ostanek ljudstva, ki ga je nazaj dobil od Izmaela, sina Netanijevega, iz Micpe, – potem ko je bil ubil Gedalija, sina Ahikamovega, – in peljali so može, vojščake, in žene in otroke in komornike nazaj iz Gibeona;

¹⁷ آنها از بابلی‌ها می‌ترسیدند چون اسماعیل جدلیا را که پادشاه بابل به عنوان فرماندار گماشته بود، کشته بود. پس آنها به طرف مصر رفتند تا از بابلی‌ها دور شوند. در سر راهشان در کمهام، نزدیک بیت‌لحم توقّف کردند.

¹⁷in so šli ter se ustavili v prenočišču Kimhamovem, ki je blizu Betlehema, da bi se napotili in odšli v Egiptzavoljo Kaldejcev, ker so se jih bali, zato ker je Izmael, sin Netanijev, umoril Gedalija, sina Ahikamovega, ki ga je bil kralj babilonski postavil nad deželo.

¹⁸zavoljo Kaldejcev, ker so se jih bali, zato ker je Izmael, sin Netanijev, umoril Gedalija, sina Ahikamovega, ki ga je bil kralj babilonski postavil nad deželo.