1
خداوند به من فرمود:
1Y FUÉ á mí palabra de Jehová, diciendo:
2
«ای انسان فانی، علیه رهبران اسرائیل نبوّت کن و به ایشان یعنی به شبانان بگو خداوند متعال میفرماید: ای شبانان اسرائیل که خود را تغذیه میکنید، آیا شبانان نباید گوسفندان را خوراک دهید؟
2Hijo del hombre, profetiza contra los pastores de Israel; profetiza, y diles á los pastores: Así ha dicho el Señor Jehová: Ay de los pastores de Israel, que se apacientan á sí mismos! ¿No apacientan los pastores los rebaños?
3
شیر را مینوشید و پشم را میپوشید و گوسفندان پروار را میکشید، امّا به گوسفندان خوراک نمیدهید.
3Coméis la leche, y os vestís de la lana: la gruesa degolláis, no apacentáis las ovejas.
4
از ضعیفان مراقبت نکردهاید، بیماران را درمان نکردهاید، زخم زخمیشدگان را نبستهاید، آوارگان را بازنگردانیدهاید، به دنبال گمشدگان نرفتهاید، بلکه با زور و خشونت با آنها رفتار کردهاید.
4No corroborasteis las flacas, ni curasteis la enferma: no ligasteis la perniquebrada, ni tornasteis la amontada, ni buscasteis la perdida; sino que os habéis enseñoreado de ellas con dureza y con violencia;
5
پس آنها پراکنده شدند زیرا شبانی نبود و طعمهٔ حیوانات وحشی شدند.
5Y están derramadas por falta de pastor; y fueron para ser comidas de toda bestia del campo, y fueron esparcidas.
6
گوسفندان من پراکنده شدند و در همهٔ کوهها و همهٔ تپّهها سرگردان گشتند. گوسفندان من در سراسر زمین پراکنده شدند و کسی نبود که به جستجوی آنها برود یا آنها را پیدا کند.
6Y anduvieron perdidas mis ovejas por todos los montes, y en todo collado alto: y en toda la haz de la tierra fueron derramadas mis ovejas, y no hubo quien buscase, ni quien requiriese.
7
«بنابراین ای شبانان، کلام خداوند را بشنوید:
7Por tanto, pastores, oid palabra de Jehová:
8
به حیات خودم سوگند، چون گوسفندان من شکار شدهاند و خوراک حیوانات وحشی شدهاند زیرا شبانی نبود و به دلیل اینکه شبانان من به جستجوی گوسفندانم نرفتهاند و خود را خوراک دادهاند، و نه گوسفندان را،
8Vivo yo, ha dicho el Señor Jehová, que por cuanto mi rebaño fué para ser robado, y mis ovejas fueron para ser comidas de toda bestia del campo, sin pastor; ni mis pastores buscaron mis ovejas, sino que los pastores se apacentaron á sí mismos, y no apacent
9
بنابراین ای گوسفندان، کلام خداوند را بشنوید:
9Por tanto, oh pastores, oid palabra de Jehová:
10
من، خداوند متعال چنین میگویم: اینک من علیه شبانان هستم و گوسفندان خود را از دست ایشان خواستارم. خوراک دادن ایشان به گوسفندان را پایان میدهم، دیگر شبانان خود را تغذیه نخواهند کرد. من گوسفندان خود را از دهان شبانان نجات خواهم داد تا برای ایشان خوراک نشوند.
10Así ha dicho el Señor Jehová: He aquí, yo á los pastores; y requeriré mis ovejas de su mano, y haréles dejar de apacentar las ovejas: ni los pastores se apacentarán más á sí mismos; pues yo libraré mis ovejas de sus bocas, y no les serán más por comida.
11
«من خداوند متعال، خودم به جستجوی گوسفندانم میپردازم و از آنها مواظبت خواهم نمود.
11Porque así ha dicho el Señor Jehová: He aquí, yo, yo requeriré mis ovejas, y las reconoceré.
12
همانگونه که شبانان از گوسفندان خودشان مراقبت میکنند و آنها را که پراکنده شدهاند، دوباره دور هم جمع میکنند. من آنها را از تمام مکانهایی که در آن روز مصیبتبار پراکنده شدهاند، به دور هم جمع میکنم.
12Como reconoce su rebaño el pastor el día que está en medio de sus ovejas esparcidas, así reconoceré mis ovejas, y las libraré de todos los lugares en que fueron esparcidas el día del nublado y de la oscuridad.
13
من ایشان را از سرزمین بیگانه بیرون خواهم آورد و گرد هم میآورم و به سرزمین خود بازمیگردانم. من ایشان را به سوی کوهها و جویبارهای اسرائیل رهبری خواهم کرد و در چراگاههای نیکو خواهم چرانید.
13Y yo las sacaré de los pueblos, y las juntaré de las tierras: y las meteré en su tierra, y las apacentaré en los montes de Israel por las riberas, y en todas las habitaciones del país.
14
آنها را در چراگاههای نیکو خواهم چراند و بلندترین کوههای اسرائیل چراگاه ایشان خواهد بود. آنجا در چراگاه نیکو خواهند آرامید و در چراگاه حاصلخیز در کوههای اسرائیل خواهند چرید.
14En buenos pastos las apacentaré, y en los altos montes de Israel será su majada: allí dormirán en buena majada, y en pastos gruesos serán apacentadas sobre los montes de Israel.
15
من خودم شبان گوسفندانم خواهم بود و مکانی برای استراحت آنان پیدا خواهم نمود. من، خداوند متعال چنین گفتهام.
15Yo apacentaré mis ovejas, y yo les haré tener majada, dice el Señor Jehová.
16
«به جستجوی گمشدگان خواهم رفت و آوارگان را باز خواهم آورد، زخمیشدگان را درمان میکنم و ناتوانان را نیرو میبخشم ولی فربهان و زورآوران را نابود خواهم کرد. من ایشان را با عدالت شبانی خواهم کرد.
16Yo buscaré la perdida, y tornaré la amontada, y ligaré la perniquebrada, y corroboraré la enferma: mas á la gruesa y á la fuerte destruiré. Yo las apacentaré en juicio.
17
«امّا من، خداوند متعال، به شما ای گلّهٔ من، چنین میگویم: من در میان گوسفند خوب و بد و در میان قوچها و بُزهای نر داوری خواهم کرد.
17Mas vosotras, ovejas mías, así ha dicho el Señor Jehová: He aquí yo juzgo entre oveja y oveja, entre carneros y machos cabríos.
18
آیا برای شما کافی نیست که در چراگاه نیکو چرا کنید، آیا باید بقیّهٔ چراگاه را با سُمهای خود ویران کنید و هنگامیکه از آب زلال میخورید باید بقیّهٔ آب را با سُمهای خود گل آلود کنید؟
18¿Os es poco que comáis los buenos pastos, sino que holléis con vuestros pies lo que de vuestros pastos queda; y que bebiendo las aguas sentadas, holléis además con vuestros pies las que quedan?
19
آیا باید گوسفندان دیگر من، آنچه را شما لگدمال کردهاید، بخورند و آبی را که گل آلود کردهاید بنوشند؟
19Y mis ovejas comen lo hollado de vuestros pies, y beben lo que con vuestros pies habéis hollado.
20
«بنابراین من، خداوند متعال به آنها چنین میگویم: من خودم بین گوسفندان چاق و لاغر داوری خواهم کرد.
20Por tanto, así les dice el Señor Jehová: He aquí, yo, yo juzgaré entre la oveja gruesa y la oveja flaca,
21
چون شما ناتوانان را کنار زده و از گلّه جدا نمودهاید و ناتوانان را با شاخ خود زدهاید و آنها را پراکنده ساختهاید.
21Por cuanto rempujasteis con el lado y con el hombro, y acorneasteis con vuestros cuernos á todas las flacas, hasta que las esparcisteis fuera.
22
من گلّه خود را نجات خواهم داد تا دیگر مورد ستم قرار نگیرد و من بین گوسفند خوب و بد داوری خواهم کرد.
22Yo salvaré á mis ovejas, y nunca más serán en rapiña; y juzgaré entre oveja y oveja.
23
برای آنها شبانی برمیگزینم، مانند بندهام داوود و او آنها را خواهد چرانید. او آنها را خواهد چرانید و شبان آنها خواهد بود.
23Y despertaré sobre ellas un pastor, y él las apacentará; á mi siervo David: él las apacentará, y él les será por pastor.
24
من خداوند، خدای آنها خواهم بود و شخصی مانند داوود بندهٔ من فرماندهٔ آنها. من، خداوند چنین میگویم.
24Yo Jehová les seré por Dios, y mi siervo David príncipe en medio de ellos. Yo Jehová he hablado.
25
من با آنها پیمان صلح خواهم بست و حیوانات وحشی را از سرزمین ایشان دور خواهم کرد تا با امنیّت در صحرا زیست کنند و در جنگل بخوابند.
25Y estableceré con ellos pacto de paz, y haré cesar de la tierra las malas bestias; y habitarán en el desierto seguramente, y dormirán en los bosques.
26
«من آنها را برکت خواهم داد و اجازه خواهم داد در اطراف کوه مقدّس من زندگی کنند و باران را در موسمش خواهم بارانید و بارشهای برکت خواهد بود.
26Y daré á ellas, y á los alrededores de mi collado, bendición; y haré descender la lluvia en su tiempo, lluvias de bendición serán.
27
درختان کشتزار میوه خواهند داد و زمین محصول فراوان خواهد داد و ایشان در زمین خود در امان خواهند بود. هنگامیکه میلههای یوغ ایشان را بشکنم و از دست کسانیکه ایشان را بَرده کردهاند برهانم، خواهند دانست که من خداوند هستم.
27Y el árbol del campo dará su fruto, y la tierra dará su fruto, y estarán sobre su tierra seguramente; y sabrán que yo soy Jehová, cuando quebrare las coyundas de su yugo, y los librare de mano de los que se sirven de ellos.
28
ایشان دیگر در میان ملّتهای بیگانه به تاراج نخواهند رفت و حیوانات وحشی ایشان را نخواهند خورد. ایشان در امنیّت زندگی خواهند کرد و هیچکس ایشان را نخواهد ترساند.
28Y no serán más presa de las gentes, ni las bestias de la tierra las devorarán; sino que habitarán seguramente, y no habrá quien espante;
29
برای ایشان کشتزارهای حاصلخیز آماده خواهم کرد تا دیگر در آن سرزمین از گرسنگی نابود نشوند و دیگر سایر ملّتها به آنها اهانت نخواهند کرد.
29Y despertaréles una planta por nombre, y no más serán consumidos de hambre en la tierra, ni serán más avergonzados de las gentes.
30
ایشان خواهند دانست که من خداوند، خدایشان با ایشان هستم و ایشان یعنی قوم اسرائیل، قوم من هستند.
خداوند چنین سخن میگوید: «شما گوسفندان چراگاه من هستید و من خدای شما.»
30Y sabrán que yo su Dios Jehová soy con ellos, y ellos son mi pueblo, la casa de Israel, dice el Señor Jehová.
31
خداوند چنین سخن میگوید: «شما گوسفندان چراگاه من هستید و من خدای شما.»
31Y vosotras, ovejas mías, ovejas de mi pasto, hombres sois, y yo vuestro Dios, dice el Señor Jehová.