¹ خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

¹ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.

² سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه‌های ما مردم بیگانه زندگی می‌کنند.

²Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.

³ ما یتیم شده‌ایم. پدران ما به دست دشمن کشته شده و مادران ما بیوه شده‌اند.

³Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.

⁴ آبی را که می‌خوریم و هیزمی را که برای آتش به کار می‌بریم، باید بخریم.

⁴Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.

⁵ باری سخت و دشوار بر دوش خود می‌کشیم. خسته و ناتوان شده‌ایم و راحتی نداریم.

⁵Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

⁶ پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

⁶Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

⁷ نیاکان ما گناه کردند امّا آنها از بین رفتند و اینک ما تاوان گناه آنها را پس می‌دهیم.

⁷Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.

⁸ غلامان بر ما حکومت می‌کنند و کسی نیست که ما را از قدرت آنها نجات بدهد.

⁸Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.

⁹ یک لقمه نان را در بیابان با خطر جان به دست می‌آوریم.

⁹Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.

¹⁰ از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

¹⁰Nuestra piel se ennegreció como un horno A causa del ardor del hambre.

¹¹ همسران ما در کوه صهیون مورد تجاوز قرار گرفتند و دختران ما در تمام روستاهای یهودیه مجبور شدند خود را تسلیم کنند.

¹¹Violaron á las mujeres en Sión, A las vírgenes en las ciudades de Judá.

¹² رهبران ما را به دار آویخته‌اند و به ریش‌سفیدان ما بی‌احترامی شده است.

¹²A los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.

¹³ از جوانان ما در آسیاب کار می‌کشند و اطفال ما در زیر بارِ گران هیزم، از پا می‌افتند.

¹³Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.

¹⁴ پیر مردان ما دیگر در کنار دروازهٔ شهر دیده نمی‌شوند و جوانان ما دیگر آواز نمی‌خوانند.

¹⁴Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.

¹⁵ خوشی و سرور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

¹⁵Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.

¹⁶ وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

¹⁶Cayó la corona de nuestra cabeza: ­Ay ahora de nosotros! porque pecamos.

¹⁷ دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

¹⁷Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:

¹⁸ زیرا کوه صهیون، ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

¹⁸Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.

¹⁹ خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بی‌زوال است.

¹⁹Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.

²⁰ چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را برای مدّتی طولانی ترک کردی؟

²⁰¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?

²¹ ای خداوند، ما را دوباره به سوی خود بازگردان و جلال پیشین ما را بازگردان. آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟

²¹Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.

²² آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟

²²Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.