¹ ای فرزندم، هرچه می‌گویم به‌خاطر بسپار و هرگز فراموش نکن

¹บุตรชายของเราเอ๋ย จงรักษาถ้อยคำของเรา จงสะสมบัญญัติของเราไว้กับเจ้า

² هرچه می‌گویم انجام بده تا زنده بمانی. تعالیم مرا مانند چشم خودت محافظت کن.

²จงรักษาบัญญัติของเรา และดำรงชีวิตอยู่ จงรักษากฎเกณฑ์ของเราอย่างกับแก้วตาของเจ้า

³ آنها را حفظ کن و بر قلبت بنویس.

³มัดมันไว้ที่นิ้วมือของเจ้า เขียนมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งใจของเจ้า

⁴ حکمت را خواهر خود محسوب کن و بینش را مانند نزدیکترین دوست خود بدان.

⁴จงพูดกับปัญญาว่า "เธอเป็นพี่สาวของฉัน" และจงเรียกความเข้าใจว่า "ญาติผู้หญิง"

⁵ آنها تو را از زن شوهردار و از سخنان تملّق‌آمیز آنها دور می‌کنند.

⁵เพื่อปัญญานี้จะพิทักษ์เจ้าไว้ให้พ้นจากหญิงชั่ว จากหญิงสัญจรที่พูดจาพะเน้าพะนอ

⁶ یک روز از پنجرهٔ اتاقم به بیرون نگاه می‌کردم.

⁶เพราะที่หน้าต่างบ้านของเรา เราได้มองออกไปตามบานเกล็ด

⁷ در بین جوانان بی‌تجربه، جوان احمقی را دیدم که در موقع تاریک شدن هوا، در کوچه‌ای به طرف خانهٔ زنی می‌رفت.

⁷เราเห็นว่าท่ามกลางคนเขลาและท่ามกลางคนหนุ่มๆที่เราพิเคราะห์ดูนั้น ก็มีหนุ่มคนหนึ่งไร้ความเข้าใจ

⁸ آن زن به طرف او آمد. لباس زنان هرزه را پوشیده بود و نقشه‌های پلیدی در سر داشت.

⁸ผ่านไปตามถนนใกล้ทางแยกไปบ้านของนาง เดินตามถนนซึ่งไปบ้านนาง

⁹ زنِ گستاخ و بی‌حیایی بود، از آن زنهایی که همیشه در خیابانها گردش می‌کنند و یا در گوشهٔ خیابانها و کوچه و بازارها می‌ایستند.

⁹ในเวลาโพล้เพล้ ในเวลาเย็น เวลาค่ำคืนและความมืด

¹⁰ دستهایش را به گردن آن جوان انداخت او را بوسید و با نگاهی شرم آور گفت:

¹⁰และดูเถิด หญิงคนหนึ่งมาพบเขาแต่งตัวอย่างหญิงแพศยาหัวใจเจ้าเล่ห์

¹¹ «امروز نذر خود را ادا کرده، قربانی نموده‌ام و از گوشت آن غذا پخته‌ام.

¹¹(นางจัดจ้านและดื้อดึง เท้าของนางไม่อยู่กับบ้าน

¹² پس بیرون آمده دنبال تو می‌گشتم. خواستم تو را پیدا کنم و حالا پیدایت کردم.

¹²ประเดี๋ยวอยู่ถนน ประเดี๋ยวอยู่ตามถนน และนางหมอบคอยอยู่ทุกมุม)

¹³ رختخواب خود را با پارچه‌های ابریشمی رنگارنگ مصری پوشانیده‌ام

¹³นางฉวยเขาได้และจุบเขา นางพูดกับเขาอย่างไม่มียางอายว่า

¹⁴ و با بهترین عطرهای خوشبو آن را معطّر کرده‌ام.

¹⁴"ฉันจำต้องถวายเครื่องสักการบูชา และวันนี้ฉันได้ทำตามคำปฏิญาณแล้ว

¹⁵ بیا برویم تا صبح عشق‌بازی کنیم و در آغوش هم لذّت ببریم،

¹⁵ฉันจึงออกมาหาเธอ เสาะหาหน้าเธอ และฉันพบเธอแล้ว

¹⁶ شوهرم در خانه نیست و به سفر درازی رفته‌است.

¹⁶ฉันได้ประดับเตียงของฉันด้วยผ้าคลุม เป็นผ้าลินินอียิปต์สีต่างๆ

¹⁷ پول زیادی با خود برده و تا دو هفته دیگر برنمی‌گردد.»

¹⁷ฉันได้อบที่นอนของฉันด้วยมดยอบ กฤษณา และอบเชย

¹⁸ سرانجام با زبان چرب و نرم و با چاپلوسی او را فریب داد.

¹⁸มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้า ให้เราทำตัวของเราให้ปีติยินดีด้วยความรัก

¹⁹ ناگهان او مثل گاوی که به کشتارگاه می‌رود

¹⁹เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้าน เขาไปทางไกล

²⁰ و مانند آهویی که خرامان به سوی تله پیش می‌رود تا تیری به قلبش زده شود و مانند پرنده‌ای که به طرف دام می‌رود، به دنبال آن زن به راه افتاد و نمی‌دانست که زندگی او در خطر است.

²⁰เขาเอาเงินไปถุงหนึ่ง พอวันเพ็ญเขาจึงกลับมา"

²¹ پس ای پسران من توجّه کنید و به سخنان من گوش بدهید:

²¹นางหว่านล้อมด้วยวาจาโอ้โลม นางบังคับเขาด้วยริมฝีปากที่พูดพะเน้าพะนอ

²² نگذارید چنین زنی قلب شما را اسیر کند. به دنبال او نروید.

²²เขาก็ติดตามนางไปทันทีอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่า หรืออย่างคนเขลาที่ไปรับโทษที่ขื่อ

²³ او مردان زیادی را بیچاره کرده و عدّهٔ بی‌شماری را به مرگ کشانده است. اگر به خانهٔ چنین زنانی بروی در راه دنیای مردگان هستی و این راه، کوتاهترین راه مرگ و نابودی است.

²³จนลูกธนูปักเข้าไปถึงตับ อย่างนกรนเข้าไปหาบ่วง เขาหาทราบไม่ว่านี่มีค่าถึงชีวิต

²⁴ اگر به خانهٔ چنین زنانی بروی در راه دنیای مردگان هستی و این راه، کوتاهترین راه مرگ و نابودی است.

²⁴โอ บุตรทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเราและจงตั้งใจต่อถ้อยคำจากปากของเรา

²⁵อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางของนาง อย่าหลงทางไปในวิถีของนางนั้น

²⁶เพราะนางได้ฟัดเหยื่อลงเสียเป็นอันมาก เออ นางได้ฆ่าชายที่แข็งแรงจำนวนมากเสียแล้ว

²⁷เรือนของนางเป็นทางไปสู่นรก ลงไปถึงห้วงแห่งความตาย