¹I nie podobało się to bardzo Jonaszowi, i rozpalił się gniew jego.

¹約拿遵命耶和華的話再次臨到約拿，說：

²Przetoż się modlił Panu, i rzekł: Proszę Panie! azażem tego nie mówił, gdym jeszcze był w ziemi mojej? Dlategom się pospieszył, abym uciekł do Tarsu, gdyżem wiedział, żeś ty Bóg łaskawy i litościwy, długo cierpliwy i wielkiego miłosierdzia, a który żałujesz złego.

²“起來！到尼尼微大城去，向其中的居民宣告我所吩咐你的話。”

³A teraz, o Panie! proszę, odbierz duszę moję odemnie: bo mi lepiej umrzeć, niżeli żyć.

³約拿就動身，照耶和華的話往尼尼微去了，這尼尼微是一座極大的城（“是一座極大的城”或譯：“在　神面前是一座大城”），要三天才能走完。

⁴I rzekł Pan: A dobrzeż to, że się tak gniewasz?

⁴尼尼微人悔改得救約拿進城，走了一天，就宣告說：“再過四十天，尼尼微就要毀滅了。”

⁵Bo wyszedł był Jonasz z miasta, i siedział na wschód słoóca przeciwko miastu; a uczyniwszy tam sobie budę, usiadł pod nią w cieniu, ażby ujrzał, coby się działo z onem miastem.

⁵尼尼微人信了（“信了”或譯：“信服”）　神，就宣告禁食，從大到小，都穿上麻衣。

⁶A Pan Bóg był zgotował banię, która wyrosła nad Jonaszem, aby zasłaniała głowę jego, i zastawiała go od gorąca; tedy się Jonasz bardzo z onej bani radował.

⁶這事傳到尼尼微王那裡，他就起來，離開寶座，脫去王袍，披上麻衣，坐在爐灰中。

⁷Wtem nazajutrz na świtaniu nagotował Bóg robaka, który podgryzł onę banię, tak, że uschła.

⁷他又傳諭全尼尼微，說：“王和大臣有令：‘人、畜、牛、羊，都不准嘗甚麼，不准吃，也不准喝。

⁸I stało się, gdy weszło słoóce, wzbudził Bóg wiatr suchy od wschodu słoóca, i biło słoóce na głowę Jonaszową, tak, iż omdlewał, i życzył sobie śmierci, mówiąc: Lepiej mi umrzeć, niżeli żyć.

⁸不論人畜，都要披上麻衣；各人要懇切呼求　神，悔改，離開惡行，摒棄手中的強暴。

⁹I rzekł Bóg do Jonasza: Dobrzeż to, że się tak gniewasz o tę banię? I rzekł: Dobrze, że się gniewam aż na śmierć.

⁹或者　神回心轉意，不發烈怒，使我們不致滅亡。’”

¹⁰Tedy mu rzekł Pan: Ty żałujesz tej bani, około którejś nie pracował, aniś jej dał wzrost, która jednej nocy urosła, i jednej nocy zginęła;

¹⁰　神看見他們所作的，就是悔改離開惡行，　神就轉意，不把所說的災禍降在他們身上了。

¹¹A Jabym nie miał żałować Niniwy, miasta tak wielkiego? w którem jest więcej niżeli sto i dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie umieją rozeznać między prawicą swoją i lewicą swoją, i bydła wiele.