1A w oneż dni, gdy nader wielki lud był, a nie mieli, co by jedli, zwoławszy Jezus uczniów swoich, rzekł im:
1給四千人吃飽的神蹟（太15:32~39）那些日子，又有一大群人聚集，他們沒有甚麼東西吃。耶穌叫門徒來，對他們說：
2Żal mi tego ludu; bo już trzy dni trwają przy mnie, a nie mają, co by jedli;
2“我憐憫這一群人，因為他們和我在一起已經有三天，沒有甚麼吃的了。
3A jeźli je rozpuszczę głodne do domów ich, pomdleją na drodze; albowiem niektórzy z nich z daleka przyszli.
3如果我叫他們散開，餓著肚子回家去，他們會在路上暈倒，因為有人是從很遠的地方來的。”
4Tedy mu odpowiedzieli uczniowie jego: Skądże te kto będzie mógł nasycić chlebem tu na puszczy?
4門徒回答：“在這曠野地方，從哪裡能找食物叫這些人吃飽呢？”
5I spytał ich: Wieleż macie chlebów? A oni rzekli: Siedm.
5他問他們：“你們有多少餅？”他們說：“七個。”
6I rozkazał ludowi, żeby usiadł na ziemi; a wziąwszy one siedm chlebów, podziękowawszy łamał, i dawał uczniom swoim, aby przed lud kładli; i kładli przed lud.
6耶穌吩咐群眾坐在地上；拿起那七個餅，祝謝了，擘開遞給門徒，叫他們擺開；門徒就擺在眾人面前，
7Mieli też trochę rybek, które pobłogosławiwszy, kazał i one przed lud kłaść.
7他們還有幾條小魚，耶穌祝了福，就吩咐把這些也擺開。
8Jedli tedy i nasyceni są, i zebrali, co zbyło ułomków, siedm koszów.
8眾人都吃了，並吃飽了。他們把剩下的零碎收拾起來，裝滿了七個大籃子。
9A było tych, co jedli, około czterech tysięcy; i rozpuścił je.
9當時人數約有四千。耶穌解散了群眾，
10A wnet wstąpiwszy w łódź z uczniami swoimi, przyszedł w strony Dalmanutskie.
10就立刻和門徒上了船，來到大瑪努他地區。
11I wyszli Faryzeuszowie, a poczęli z nim spór wieść, szukając od niego znamienia z nieba, a kusząc go.
11求耶穌顯神蹟（太16:1~4）法利賽人出來，跟耶穌辯論；他們想試探他，求他顯個從天上來的神蹟。
12Tedy westchnąwszy serdecznie w duchu swym, rzekł: Przeczże ten rodzaj znamienia szuka? Zaprawdę powiadam wam, że nie będzie dane znamię temu rodzajowi.
12耶穌靈裡深深地歎息，說：“這世代為甚麼總是尋求神蹟？我實在告訴你們，決不會有神蹟顯給這個世代的！”
13I opuściwszy ich, wstąpił zasię w łódź, i przeprawił się na drugą stronę.
13於是他離開他們，又上船往對岸去了。
14A zapomnieli byli uczniowie wziąć z sobą chleba, i nie mieli z sobą nic więcej, tylko jeden chleb w łodzi.
14提防法利賽人和希律的酵（太16:5~12）門徒忘了帶餅，船上除了一個餅，身邊沒有別的了。
15Tedy im przykazał, mówiąc: Baczcież, a strzeżcie się kwasu Faryzeuszów i kwasu Herodowego.
15耶穌囑咐他們說：“你們要小心，提防法利賽人的酵和希律的酵！”
16I rozmawiali między sobą i rzekli: O tem snać mówi, że nie mamy chleba.
16門徒彼此議論說：“這是因為我們沒有餅吧？”
17Co poznawszy Jezus, rzekł im: O czemże rozmawiacie, iż nie macie chleba? Jeszczeż nie baczycie i nie zrozumiewacie? Jeszczeż macie serce swoje zdrętwiałe?
17耶穌知道了，就說：“為甚麼議論沒有餅這件事呢？你們還不知道，還不明白嗎？你們的心還是這麼遲鈍嗎？
18Oczy mając nie widzicie, i uszy mając nie słyszycie, i nie pamiętacie?
18你們有眼不能看，有耳不能聽嗎？你們不記得嗎？
19Gdym onych pięć chlebów łamał między pięć tysięcy ludzi, wiele żeście pełnych koszów ułomków zebrali? Rzekli mu: Dwanaście;
19我擘開那五個餅給五千人吃，你們收拾的零碎裝滿了幾個籃子呢？”他們說：“十二個。”
20A gdym onych siedm chlebów łamał między cztery tysiące ludzi, wieleście koszów pełnych ułomków zebrali? A oni rzekli: Siedm.
20“那七個餅分給四千人吃，你們收拾的零碎裝滿了幾個大籃子呢？”他們說：“七個。”
21A on im rzekł: Jakoż tedy nie rozumiecie?
21耶穌說：“你們還不明白嗎？”
22Potem przyszedł do Betsaidy; i przywiedli do niego ślepego, prosząc go, aby się go dotknął.
22治好伯賽大瞎眼的人後來他們到了伯賽大，有人帶了一個瞎眼的人到他跟前，求耶穌摸他。
23A ująwszy onego ślepego za rękę, wywiódł go precz za miasteczko, i plunąwszy na oczy jego, włożył na niego ręce, i pytał go, jeźliby co widział.
23耶穌拉著他的手，領他到村外，吐唾沫在他的眼睛上，又用雙手按在他的身上，問他：“你看見甚麼沒有？”
24A on spojrzawszy w górę, rzekł: Widzę ludzi; bo widzę, że chodzą jako drzewa.
24他往上一看，說：“我看見人了！看見他們好像樹走來走去。”
25Potem zasię włożył ręce na oczy jego, i rozkazał mu w górę spojrzeć; i uzdrowiony jest na wzroku, tak że i z daleka wszystkich jasno widział.
25於是耶穌再按手在他的眼睛上，他定睛一看，就復原了，樣樣都看得清楚了。
26I odesłał go do domu jego, mówiąc: I do tego miasteczka nie wchodź, i nikomu z miasteczka nie powiadaj.
26耶穌叫他回家去，說：“連這村子你也不要進去。”
27Tedy wyszedł Jezus i uczniowie jego do miasteczek należących do Cezaryi Filipowej, a w drodze pytał uczniów swoich, mówiąc im: Kimże mię powiadają być ludzie?
27彼得承認耶穌是基督（太16:13~16、20；路9:18~21）耶穌和門徒出去，要到該撒利亞．腓立比附近的村莊。在路上他問門徒說：“人說我是誰？”
28A oni mu odpowiedzieli: Jedni Janem Chrzcicielem, a drudzy Elijaszem, a drudzy jednym z proroków.
28他們回答：“有人說是施洗的約翰；有人說是以利亞；還有人說是先知裡的一位。”
29Ale on im rzekł: A wy kim mię być powiadacie? A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Tyś jest on Chrystus.
29他又問他們說：“那麼你們呢？你們說我是誰？”彼得回答：“你就是基督。”
30I przygroził im, aby o nim nikomu nie powiadali.
30耶穌鄭重地囑咐他們，不要把他的事告訴人。
31I począł je nauczać, że Syn człowieczy musi wiele ucierpieć, i odrzuconym być od starszych ludu, i od przedniejszych kapłanów i nauczonych w Piśmie, i być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.
31耶穌預言受難及復活（太16:21~28；路9:22~27）於是他教導他們，人子必須受許多苦，被長老、祭司長和經學家棄絕、殺害，三天後復活。
32A to mówił jawnie. Tedy go Piotr wziąwszy na stronę, począł go strofować.
32耶穌坦白地說了這話，彼得就把他拉到一邊，責怪他。
33Ale on obróciwszy się, a wejrzawszy na ucznie swoje, zgromił Piotra, mówiąc: Idź ode mnie, szatanie; albowiem nie pojmujesz tego, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego.
33耶穌轉過身來，望著門徒，斥責彼得說：“撒但，退到我後面去！因為你不思念 神的事，只思念人的事。”
34A zwoławszy ludu z uczniami swoimi, rzekł im: Ktokolwiek chce za mną iść, niech samego siebie zaprze, a weźmie krzyż swój, i naśladuje mię.
34於是把眾人和門徒都叫過來，對他們說：“如果有人願意跟從我，就應當捨己，背起他的十字架來跟從我。
35Albowiem kto by chciał zachować duszę swą, straci ją; a kto by stracił duszę swą dla mnie i dla Ewangielii, ten ją zachowa.
35凡是想救自己生命的，必喪掉生命；但為我和福音犧牲生命的，必救了生命。
36Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby wszystek świat pozyskał, a szkodowałby na duszy swojej?
36人就是賺得全世界，卻賠上自己的生命，有甚麼好處呢？
37Albo co za zamianę da człowiek za duszę swoję?
37人還能用甚麼換回自己的生命呢？
38Albowiem kto by się wstydził za mię i za słowa moje między tym rodzajem cudzołożnym i grzesznym, i Syn człowieczy wstydzić się za niego będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z Anioły świętymi.
38在淫亂罪惡的世代，凡把我和我的道當作可恥的，人子在他父的榮耀裡，和聖天使一起降臨的時候，也必把他當作可恥的。”