¹Ale Dawid uciekłszy z Najotu, który jest w Ramacie, przyszedł, i mówił przed Jonatanem, cóżem uczynił? co za nieprawość moja? i co za grzech mój przeciw ojcu twemu, że szuka duszy mojej?

¹约拿单暗助大卫

²Który mu odpowiedział: Boże uchowaj! nie umrzesz; oto nie czyni ojciec mój nic wielkiego albo małego, aż mi pierwej oznajmi; azażby taić miał ojciec mój przedemną i tego? Nie uczyni tego.

²约拿单对他说：“绝对没有这事，你必不会死。我父亲作事，无论大小，没有不让我知道的，为什么这事他偏要隐瞒我呢？不会这样的。”

³A nadto przysiągł Dawid, rzekłszy: Wie zaiste ojciec twój, żem znalazł łaskę w oczach twoich, i myśli: Niech o tem niewie Jonatan, by się snać nie frasował; i owszem jako żywy Pan, żywa i dusza twoja, że tylko krok jeden jest między mną, i między śmiercią.

³大卫再起誓说：“你父亲一定知道我在你眼中蒙恩，就心里想：‘不要让约拿单知道这事，免得他伤心。’可是，我指着永活的耶和华，又指着你的性命起誓，我离死只差一步。”

⁴I odpowiedział Jonatan Dawidowi: Co mi kolwiek rzecze dusza twoja, uczynięć.

⁴约拿单对大卫说：“你心里想要什么，我必为你作成。”

⁵Tedy rzekł Dawid do Jonatana: Oto, nów miesiąca jutro, a jam zwykł siadać z królem przy stole; puść mię tedy, że się skryję na polu aż do wieczora trzeciego dnia.

⁵大卫就对约拿单说：“你看，明天是初一，我本该与王一同坐席。但是，求你容我去藏在田里，直到后天晚上。

⁶A jeźliby się pilnie pytał o mnie ojciec twój, rzeczesz: Prosił mię bardzo Dawid, aby szedł do Betlehem, miasta swego; bo tam ofiarę uroczystą ma sprawować wszystka rodzina jego.

⁶如果你父亲不见我在座，你就说：‘大卫恳求我让他赶回他的本城伯利恒去，因为他全家在那里有献年祭的事。’

⁷Jeźli tak rzecze: Dobrze, pokój będzie słudze twemu; ale jeźli się rozgniewa, wiedz, iż się dopełniła złość jego.

⁷如果你父亲这样说：‘好！’那么仆人就平安无事了；如果他大大发怒，你就知道，他决意要害我了。

⁸Przetoż uczyó miłosierdzie nad sługą twoim, gdyżeś w przymierze Paóskie przywiódł z sobą sługę twego; a jeźli we mnie jest nieprawość, ty mię zabij; a do ojca twego przeczbyś mię miał wodzić?

⁸求你以慈爱待仆人，因为你曾与仆人在耶和华面前立盟约。如果我有罪孽，你就亲手把我杀死，为什么要把我交给你父亲呢？”

⁹I rzekł Jonatan: Boże cię tego uchowaj; bo jeźli się pewnie dowiem, że się dopełniła złość ojca mego, aby przyszła przeciw tobie, izalibym ci tego nie oznajmił?

⁹约拿单说：“绝对没有这事，如果我知道我父亲决意要害你，我会不告诉你吗？”

¹⁰I rzekł Dawid do Jonatana: Któż mi oznajmi, jeźliżeć co odpowie ojciec twój przykrego?

¹⁰大卫对约拿单说：“如果你父亲严厉地回答你，谁来告诉我呢？”

¹¹Odpowiedział Jonatan Dawidowi: Pójdź, a wynijdźmy na pole. I wyszli obaj na pole.

¹¹约拿单对大卫说：“你来，我们出到田里去吧！”他们二人就出到田里去了。

¹²Tedy rzekł Jonatan do Dawida; Pan, Bóg Izraelski, (skoro się wywiem o woli ojca mego o tym czasie jutro, albo dnia trzeciego, a będzie co dobrego o Dawidzie, a jeźli zarazem nie poślę do ciebie, i nie oznajmięć,)

¹²约拿单对大卫说：“愿耶和华以色列的　神作证，明天或后天约在这个时候，我探出了我父亲的意思，如果他对你有好感，那时我会不派人来告诉你吗？

¹³To niech uczyni Pan, Bóg Izraelski, mówię, Jonatanowi, i to niech przyczyni. A jeźliże będzie chciał ojciec mój przywieść złe na cię, i toć objawię, i puszczę cię, abyś szedł w pokoju, a niech będzie Pan z tobą, jako był z ojcem moim.

¹³假如我父亲有意要害你，我若是不告诉你，不让你走，不使你平平安安地离去，愿耶和华加倍惩罚我。愿耶和华与你同在，好像从前与我父亲同在一样。

¹⁴Także i ty, będęli żyw, i ty mówię uczynisz ze mną miłosierdzie Paóskie, a choćbym i umarł,

¹⁴我活着的时候，求你以耶和华的慈爱待我，使我不致于死。

¹⁵Przecię nie oddalisz miłosierdzia twego od domu mego aż na wieki, ani gdy wykorzeni Pan nieprzyjacioły Dawidowe wszystkie z ziemi.

¹⁵我死了以后，耶和华从地上一一剪除大卫的仇敌的时候，你也不可向我的家永远断绝你的慈爱。”

¹⁶I uczynił Jonatan przymierze z domem Dawidowym, mówiąc: Niech tego szuka Pan z ręki nieprzyjaciół Dawidowych.

¹⁶于是约拿单与大卫家立盟约，说：“愿耶和华借大卫仇敌的手追讨违背盟约的罪。”

¹⁷Nadto jeszcze Jonatan przysiągł Dawidowi przez miłość, którą go miłował; bo jako miłował duszę swoję, tak go też miłował.

¹⁷约拿单由于爱大卫，就使大卫再起誓；他爱大卫如同爱自己的命。

¹⁸I rzekł do niego Jonatan: Jutro nów miesiąca, a będą się pytać o tobie, ponieważ próżne będzie miejsce twoje.

¹⁸约拿单对大卫说：“明天是初一，因为你的座位空着，人必注意到你不在。

¹⁹Przetoż przez trzy dni będziesz się ukrywał, i zstąpisz prędko, a przyjdziesz na miejsce, gdzieś się był ukrył, gdy była sprawa o tobie, a będziesz siedział u kamienia Ezel.

¹⁹到后天，你要赶快下去，到你以前出事那天藏身的地方，在以色磐石旁边等候。

²⁰A ja wystrzelę trzy strzały po bok jego, zmierzając sobie do celu.

²⁰我要向磐石旁边射三支箭，好像射箭靶一样。

²¹A potem poślę chłopca, mówiąc mu: Idź, najdzij strzały. A jeźli rzekę chłopcu: Owo strzały za tobą sam bliżej, przynieś je, tedy przyjdź; bo masz pokój, i nie stanieć się nic złego, jako żywy Pan.

²¹然后，我要派一个仆人去，说：‘你去把箭找回来。’如果我对那仆人说：‘看哪！箭在你的后面，把箭拿回来。’你就可以回来，因为我指着永活的耶和华起誓，你必平安无事。

²²Ale jeźliż rzekę chłopcu: Oto strzały przed tobą tam dalej; idź, bo cię wypuścił Pan.

²²如果我对仆人说：‘看哪！箭在你的前面。’你就要离去，因为是耶和华打发你去的。

²³A tego, o czemeśmy mówili ja i ty, tego Pan świadkiem będzie między mną a między tobą aż na wieki.

²³至于你我之间所说的这事，有耶和华永远在你我之间作证。”

²⁴A tak skrył się Dawid w polu. A gdy przyszedł nów miesiąca, siadł król do stołu, aby jadł.

²⁴扫罗怒责约拿单于是大卫在田里藏起来。到了初一，王坐席吃饭。

²⁵A gdy usiadł król na stolicy swojej według zwyczaju, na stolicy przy ścianie, powstał Jonatan; i siadł Abner podle Saula, a zostało próżne miejsce Dawidowe.

²⁵王照常坐在他的座位上，就是靠墙的座位，约拿单坐在对面，押尼珥坐在扫罗旁边，大卫的座位却空着。

²⁶Lecz nie rzekł Saul nic onego dnia, bo myślał: Przydało mu się podobno coś, lub jest czystym lub nieczystym.

²⁶那天扫罗没有说什么，因为他心里想：“这是恰巧的事，或许大卫沾染了不洁，还没有得到洁净。”

²⁷A gdy było nazajutrz dnia wtórego po nowiu miesiąca, było zaś próżne miejsce Dawidowe. I rzekł Saul do Jonatana, syna swego: Czemuż nie przyszedł syn Isajego, ani wczoraj, ani dziś do stołu?

²⁷次日，就是初二，大卫的座位仍是空着。于是扫罗问他的儿子约拿单：“为什么耶西的儿子昨天今天都没有来吃饭呢？”

²⁸Odpowiedział Jonatan Saulowi: Usilnie mię prosił Dawid, aby szedł do Betlehem;

²⁸约拿单回答扫罗：“大卫恳切地求我让他回伯利恒去。

²⁹I mówił: Puść mię proszę, bo sprawuje ofiarę rodzina nasza w mieście; tamże mię wezwał brat mój. A tak teraz jeźlim znalazł łaskę w oczach twoich, pójdę proszę, i oglądam bracią moję; dla tegoć nie przyszedł do stołu królewskiego.

²⁹他说：‘求你让我去，因为我们的家在城里有献祭的事，我哥哥吩咐我去。所以，我若是在你眼前蒙恩，求你让我离开，看看我的哥哥们。’因此，大卫没有来赴王的筵席。”

³⁰I zapalił się gniewem Saul na Jonatana, i rzekł mu: Synu złośliwy, a upornej matki, azaż nie wiem, iżeś sobie obrał syna Isajego, ku zelżywości twojej, i ku pohaóbieniu i sromocie matki twojej?

³⁰于是扫罗向约拿单发怒，对他说：“你这邪僻悖逆妇人所生的，我岂不知道你喜悦耶西的儿子，自取羞辱，也羞辱生你的母亲吗？

³¹Bo po wszystkie dni, których syn Isajego będzie żył na ziemi, nie będziesz umocniony, ty i królestwo twoje; a tak teraz poślij, a przywiedź go do mnie, bo jest godzien śmierci.

³¹因为只要耶西的儿子还活在这世上，你和你的国就不能稳固。现在，你要派人去把他抓到我这里来，因为他是该死的。”

³²Tedy odpowiedział Jonatan Saulowi, ojcu swemu, i rzekł do niego: Przecz ma umrzeć? cóż uczynił?

³²约拿单回答他父亲扫罗说：“为什么要把他处死呢？他作了什么事呢？”

³³I cisnął Saul włócznią na niego, aby go przebił. Tedy poznał Jonatan, że koniecznie ojciec jego umyślił zabić Dawida.

³³扫罗向着约拿单把枪掷过去，要刺杀他。约拿单就知道，他父亲已经决意要杀死大卫。

³⁴I wstał Jonatan od stołu z wielkim gniewem, i nie jadł dnia wtórego po nowiu miesiąca chleba; bo się zafrasował o Dawida, a iż go zelżył ojciec jego.

³⁴约拿单怒气冲冲地从席间退去，初二这天，他没有吃饭；因为他父亲羞辱了大卫，他就为大卫担忧。

³⁵A rano wyszedł Jonatan na pole według czasu postanowionego z Dawidem, i chłopiec mały z nim.

³⁵大卫与约拿单泣别到了早晨，约拿单照着与大卫约定的时候，出到田里去，有一个小童与他在一起。

³⁶I rzekł do chłopca swego: Bież, szukaj prędko strzał, które ja wystrzelę. Tedy chłopiec bieżał; a on wystrzelił strzały dalej przedeó.

³⁶他对那童仆说：“你跑去，把我所射的箭找回来。”那童仆跑去的时候，约拿单就把箭射到他前面。

³⁷A gdy przyszedł chłopiec aż na miejsce strzały, którą był wystrzelił Jonatan, zawołał Jonatan za chłopcem, i rzekł: Azaż strzała nie jest za tobą tam dalej?

³⁷那童仆到了约拿单的箭射到的地方，约拿单就在那童仆的背后喊叫：“箭不是在你的前面吗？”

³⁸I wołał Jonatan za chłopcem: Spiesz się co najrychlej, nie stój. Tedy zebrawszy chłopiec Jonatana strzały, przyszedł do pana swego.

³⁸约拿单又在那童仆的背后喊叫：“赶快跑去！不要停留！”那童仆就把箭拾起来，回到他主人那里去。

³⁹(Ale chłopiec nic nie wiedział, tylko Jonatan i Dawid wiedzieli, co się działo.)

³⁹那童仆一点也不知道这是什么意思，只有约拿单和大卫知道。

⁴⁰I dał Jonatan oręż swój chłopcu, który z nim był, i rzekł mu: Idź, odnieś do miasta.

⁴⁰约拿单把自己的武器交给他的童仆，对他说：“你带回城里去吧！”

⁴¹A gdy odszedł chłopiec, Dawid wstał od strony południowej, i upadłszy twarzą swoją na ziemię, ukłonił się po trzy kroć, i pocałowawszy jeden drugiego, płakali pospołu; ale Dawid obficiej.

⁴¹那童仆一离去，大卫就从石堆的南边起来，脸伏于地，叩拜了三次。二人互相亲嘴，相对哭泣，大卫哭得更悲痛。

⁴²I rzekł Jonatan do Dawida: Idź w pokoju; a to, cośmy sobie obaj przysięgli przez imię Paóskie, mówiąc: Pan niech będzie między mną i między tobą, i między nasieniem mojem, i między nasieniem twojem świadkiem aż na wieki, trzymać będziemy.

⁴²约拿单对大卫说：“你平平安安走吧！我们二人曾指着耶和华的名起誓说：‘愿耶和华在你我之间，也在我的后裔和你的后裔之间作证，直到永远。’”大卫就起身离开，约拿单也回城里去了（“大卫就起身离开，约拿单也回城里去了。”在《马索拉抄本》为21:1）。

⁴³A tak wstawszy Dawid odszedł, a Jonatan wszedł do miasta.

⁴⁴Potem, przyszedł Dawid do Noby do Achimelecha kapłana, a zlękłszy się Achimelech wyszedł przeciwko Dawidowi, i rzekł mu: Przeczżeś ty sam, a niemasz nikogo z tobą?

⁴⁵I odpowiedzał Dawid Achimelechowi kapłanowi: Rozkazał mi król nieco, i rzekł do mnie: Niech nikt nie wie tego, po co cię posyłam, i com ci zlecił, przetożem sługi zostawił na pewnem miejscu.

⁴⁶A tak teraz maszli co przy rękach twoich, aby z pięcioro chleba, daj do ręki mojej, albo cokolwiek znajdziesz.

⁴⁷I odpowiedział kapłan Dawidowi, i rzekł: Nie mam chleba pospolitego przy ręce mojej, tylko chleb poświęcony; jeźli się tylko wstrzymali słudzy od niewiast.

⁴⁸Tedy odpowiedział Dawid kapłanowi, i rzekł mu: Zaiste niewiasty oddalone były od nas od wczorajszego i dziś trzeciego dnia, gdym wyszedł; przetoż były naczynia sług święte. Ale jeźli ta droga zmazana jest, wszakże i ta dzisiaj poświęcona będzie w naczyniach.

⁴⁹A tak dał mu kapłan chleby poświęcone; albowiem nie było tam chleba, tylko chleby pokładne, które były odjęte od obliczności Paóskiej, aby położono chleby ciepłe onegoż dnia, którego one odjęte były.

⁵⁰A był tam mąż z sług Saulowych onego dnia, zabawiony przed Panem, którego imię Doeg, Edomczyk, najmożniejszy z pasterzy, które miał Saul.

⁵¹I rzekł Dawid do Achimelecha: A niemaszże tu przy ręce swej włóczni, albo miecza? bom ani miecza mego, ani żadnej broni mojej nie wziął w rękę moję, gdyż słowo królewskie przynaglało.

⁵²Tedy rzekł kapłan: Miecz Golijata Filistyóczyka, któregoś zabił w dolinie Ela, oto jest uwiniony w sukno za efodem; jeźli ten chcesz sobie wziąć, weźmij; bo tu inszego niemasz oprócz tego. I rzekł Dawid: Niemasz podobnego temu, daj mi go.

⁵³A tak wstał Dawid, i uciekł dnia onego przed Saulem, i przyszedł do Achisa, króla Getskiego.

⁵⁴Tedy rzekli słudzy Achisowi do niego: Izali nie ten jest Dawid, król ziemi? Izali nie temu śpiewano w hufcach, mówiąc: Poraził Saul swój tysiąc, a Dawid swoich dziesięć tysięcy?

⁵⁵I złożył Dawid słowa te do serca swego, a bał się bardzo Achisa, króla Getskiego.

⁵⁶Przetoż zmienił obyczaje swoje przed oczyma ich, a czynił się szalonym w rękach ich, i kreślił na drzwiach bramy, i puszczał śliny na brodę swoję.

⁵⁷Tedy rzekł Achis do sług swoich: Otoście widzieli człowieka szalonego, czemużeście go przywiedli do mnie?

⁵⁸Nie dostawa mi szalonych, żeście przywiedli tego, aby szalał przedemną? tenże ma wnijść do domu mego?