¹A gdy się wrócił Dawid i mężowie jego do Sycelegu, był dzieó trzeci, jako Amalekitowie wtargnęli byli na południe, i do Sycelegu, a zburzyli Syceleg, i spalili go ogniem.

¹非利士人集结在亚弗

²I pobrali w niewolę niewiasty, które były w nim; od najmniejszego aż do wielkiego, nie zabili nikogo, ale tylko pojmali, i odeszli drogą swą.

²非利士人的首领各率领百人或千人前进；大卫和跟随他的人也跟在亚吉的后面前进。

³A gdy przyszedł Dawid i mężowie jego do miasta, oto, spalone było ogniem, a żony ich, i syny ich, i córki ich w niewolę zabrano.

³非利士人的领袖说：“这些希伯来人在这里作什么？”亚吉对非利士人的领袖说：“这人不是以色列王扫罗的臣仆大卫吗？他已经在我这里有好些年日了。自从他降服我的一天，直到今日，我未曾发现他有什么过错。”

⁴Tedy podniósł Dawid, i lud, który był z nim, głos swój, i płakali, aż im siły do płaczu nie stało.

⁴众首领疑忌大卫非利士人的领袖向亚吉发怒，对他说：“你叫这人回去，好让他回到你为他安排的地方去。他不可与我们一同下战场，免得他在战场上成为我们的对头。这人可用什么去得他主人的欢心呢？岂不是用我们这些人的头吗？

⁵Obiedwie też żony Dawidowe były wzięte w niewolą: Achinoam Jezreelitka, i Abigail, przedtem żona Nabalowa z Karmelu.

⁵这人不就是大卫吗？从前以色列的妇女向他歌唱跳舞说：‘扫罗杀死千千，大卫杀死万万！’”

⁶I był utrapiony Dawid bardzo; bo się zmawiał lud ukamionować go, gdyż gorzkości pełna była dusza wszystkiego ludu, każdego dla synów swych, i dla córek swych; wszakże Dawid zmocnił się w Panu, Bogu swoim.

⁶亚吉命大卫回去亚吉把大卫叫来，对他说：“我指着永活的耶和华说，你是正直的人，你与我在军中出入，我感到很满意，因为自从你到我这里来的那一天，直到今日，我未曾在你身上找到什么过失；只是各首领不喜欢你。

⁷Tedy rzekł Dawid do Abijatara kapłana, syna Achimelechowego: Weźmij proszę dla mnie efod; i wziął Abijatar efod dla Dawida.

⁷现在，你可以回去，平平安安走吧！不要行非利士人的首领看为恶的事。”

⁸A tak się Dawid radził Pana, mówiąc; Mamli gonić to wojsko, i dogonięli go? A Pan mu rzekł: Goó; bo zapewne ich dogonisz, i zapewne odbijesz plon.

⁸大卫对亚吉说：“我作了什么呢？自从我来到你面前的那一天，直到今日，你在仆人身上找到什么，使我不能与我主我王的仇敌争战呢？”

⁹Szedł tedy Dawid, sam i one sześć set mężów, które miał z sobą, a przyszli aż do potoku Besor; a niektórzy pozostali.

⁹亚吉回答大卫，说：“我知道你在我眼中是个好人，像　神的使者一样；只是非利士人的领袖曾经说过：‘他不可与我们一同上战场。’

¹⁰I gonił je Dawid, sam i cztery sta mężów; bo pozostało było dwieście mężów spracowanych, a nie poszli za potok Besor.

¹⁰所以明天早晨，你和跟你来的人，就是你主人的仆人都要清早起来。你们明天早晨都要早起，天一亮你们就要离开。”

¹¹I znaleźli męża Egipczanina na polu, a przywiedli go do Dawida, i dali mu chleba, i jadł; dali mu też wody, i pił;

¹¹于是大卫和跟随他的人清早起来，一早就离开，回到非利士人的地去。非利士人也上耶斯列去了。

¹²Dali mu także i wiązankę fig i dwie gronie rodzynków. Jadł tedy, i wrócił się duch jego weó; bo nie jadł chleba, ani pił wody przez trzy dni i przez trzy nocy.

¹³I rzekł do niego Dawid: Czyjeś ty? a skądeś? Który odpowiedział: jestem rodem z Egiptu, sługa męża Amalekity, i zostawił mię pan mój, żem się rozniemógł dziś trzeci dzieó.

¹⁴Wtargnęliśmy byli na południe do Cerety i do Juda, i na południe do Kaleb, i spaliliśmy Syceleg ogniem.

¹⁵I rzekł mu Dawid: Mógłżebyś mię dowieść do tego wojska? Który rzekł: Przysięż mi przez Boga, iż mię nie zabijesz, ani mię wydasz w rękę pana mego; tedy cię nawiodę na to wojsko.

¹⁶Nawiódł go tedy; a oto, oni leżeli po wszystkiej onej ziemi, jedząc i pijąc, i weseląc się ze wszystkich korzyści wielkich, które byli zabrali z ziemi Filistyóskiej, i z ziemi Judzkiej.

¹⁷Przetoż bił je Dawid od wieczora aż do wieczora dnia drugiego, tak iż z nich żaden nie uszedł, oprócz czterech set młodzieóców, którzy wsiadłszy na wielbłądy, uciekli.

¹⁸A tak odjął Dawid wszystko, co byli pobrali Amalekitowie, i dwie żony swoje odjął też Dawid;

¹⁹Tak iż im nic nie zginęło od mała aż do wiela, i aż do synów, i córek, i do korzyści, i aż do wszystkiego, cokolwiek im zabrali, wszystko zasię przywiódł Dawid.

²⁰Przytem zabrał Dawid wszystkie trzody i stada, które gnano przed bydłem jego, i mówiono: Toć jest korzyść Dawidowa.

²¹I przyszedł Dawid do onych dwóch set mężów, którzy byli spracowani, że nie mogli iść za Dawidem, którym był kazał zostać u potoku Besor, którzy wyszli przeciw Dawidowi i przeciw ludowi, który z nim był; a przystąpiwszy Dawid do ludu, pozdrowił je spokojnie.

²²A odpowiadając wszyscy mężowie źli i niepobożni, którzy chodzili z Dawidem, rzekli: Ponieważ ci nie chodzili z nami, nie damy im z łupów, któreśmy odjęli, tylko każdemu żonę jego, i syny jego; te wziąwszy, niech odejdą.

²³Tedy rzekł Dawid: Nie uczynicie tak, bracia moi, z tem, co nam dał Pan, który nas strzegł, a podał wojsko, które było wyszło przeciwko nam, w ręce nasze.

²⁴I któż was w tem usłucha? Bo jaki dział tego, który wyszedł na wojnę, taki dział i tego, który został przy tłomokach; równo się podzielą.

²⁵I stało się od onego dnia i napotem, że uchwalono to prawo i ten zwyczaj w Izraelu, aż do dnia tego.

²⁶A tak przyszedł Dawid do Sycelega, i posłał z onego łupu starszym w Juda, przyjaciołom swym, mówiąc: Oto macie błogosławieóstwo z korzyści nieprzyjaciół Paóskich:

²⁷Tym, co byli w Betel, i co w Ramacie na południe, i co byli w Gieter,

²⁸I co byli w Aroer, i co byli w Sefamot, i co byli w Estamo;

²⁹I co byli w Racha, i co byli w miastach Jerameel, i co byli w miastach Ceni,

³⁰I co byli w Horma, i co byli w Chorasan, i co byli w Atach,

³¹I co byli w Hebronie, i co byli na wszystkich miejscach, kędy przemieszkiwał Dawid, sam i mężowie jego.