1Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.
1 神规划万事叫人敬畏他
2Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;
2生有时，死有时；栽种有时，拔出所种的也有时；
3Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;
3杀戮有时，医治有时；拆毁有时，建造有时；
4Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;
4哭有时，笑有时；哀恸有时，踊跃有时；
5Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;
5拋掷石头有时，堆聚石头有时；拥抱有时，避免拥抱有时；
6Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;
6寻找有时，舍弃有时；保存有时，拋弃有时；
7Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;
7撕裂有时，缝补有时；静默有时，讲话有时；
8Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.
8爱有时，恨有时；战争有时，和平有时。
9Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?
9作工的人在自己的劳碌上得到什么益处呢？
10Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.
10我看 神给予世人的担子，是要他们为此烦恼。
11Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani koóca nie dochodzi.
11他使万事各按其时，成为美好；他又把永恒的意识放在人的心里；虽然这样，人还是不能察觉 神自始至终的作为。
12Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.
12我晓得人生最好是寻乐享福，
13Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.
13人人有吃有喝，在自己的一切劳碌中自得其乐；这就是 神的恩赐。
14Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.
14我知道 神所作的一切，都必永存，无可增添，无可减少； 神这样作，为要使人在他面前存敬畏的心。
15To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.
15现在有的，先前就有；将来有的，早已有了；因为 神使已过的事重新出现（“ 神使已过的事重新出现”原文作“ 神寻回已过的事”）。
16Nadtom jeszcze widział pod słoócem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.
16 神的审判都有定时我在日光之下又看见：审判的地方有奸恶，维护公义的地方也有奸恶。
17I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.
17我自己心里说：“ 神必审判义人和恶人，因为各样事务、各样工作都有定时。”
18Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.
18我自己心里说：“至于世人， 神要试验他们，使他们看见自己与牲畜无异。
19Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.
19因为世人所遭遇的与牲畜所遭遇的，都是一样：这个怎样死，那个也怎样死，两者的气息都是一样，所以人并不胜于牲畜。一切都是虚空。
20Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.
20大家都到一个地方去，都出于尘土，也都归回尘土。
21A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?
21有谁知道人的灵是往上升，牲畜的魂（“魂”的原文与“灵”〔3:21〕和“气息”〔3:19〕相同）是下降而入地呢？”
22Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?
22因此我看人最好是在自己所作的事上自得其乐，因为这也是他的分；谁能使他看见他自己死后的事呢？