¹Gdy leczę Izraela, tedy się odkrywa nieprawość Efraimowa i złości Samaryjskie, bo się bawią kłamstwem; w miastach złodziejstwo, a na dworze łupiestwo przewodzą;

¹劝人民诚心归向　神

²A nie myślą w sercu swojem, że na wszystkie złości ich pamiętam; a teraz ich ogarniają sprawy ich, i są przed obliczem mojem.

²两天以后，他要使我们复原；第三天，他使我们起来，我们就可以活在他的面前。

³Króla uweselają złością swoją a książąt kłamstwy swemi.

³让我们认识，竭力追求认识耶和华。他必定出现，像晨光一样，他必临到我们，如雨水一般，又像滋润大地的春雨。

⁴Wszyscy zgoła cudzołożą, są jako piec rozpalony od piekarza, który przestaje czuć, gdy zaczynił ciasto, ażby ukisiało.

⁴指摘人民虚伪的行为“以法莲啊！我要怎样待你呢？犹大啊，我要怎样待你呢？你们的爱心像早晨的云雾；又像瞬即消逝的朝露。

⁵W dzieó króla naszego w chorobę go wprawiają książęta łagwiami wina, tak że i on rękę swą z naśmiewcami wyciąga.

⁵因此，我借众先知砍碎他们，用我口中的话杀戮他们；我的审判必如光一般发出。

⁶Bo przyłożyli serce swe do zasadzek, jako piec rozpalony; całą noc śpi piekarz ich, a z poranku gore jako płomieó ognia.

⁶我喜爱怜恤，不喜爱祭祀；我喜爱人认识　神的知识，胜过人献的燔祭。

⁷Wszyscy zgoła rozpalili się jako piec, a pożerają sędziów swoich; wszyscy królowie ich upadają, niemasz między nimi, ktoby wołał do mnie.

⁷可是他们却在亚当城背约，在那里向我行诡诈。

⁸Efraim ten się z narodami zmieszał; Efraim będzie jako podpłomyk nieprzewracany.

⁸基列是作孽之人的城，他们的脚踪染满了血渍。

⁹Pożarli obcy siłę jego, a on o tem nie wie; sędziwość też naó występuje, wszakże on tego nie wie.

⁹在往示剑的路上，祭司结党杀害人，就像埋伏路旁的强盗；他们行了邪恶的事。

¹⁰A choć pycha Izraelska świadczy w oczy przeciwko niemu, wszakże się nie nawracają do Pana, Boga swego, ani go w tem wszystkiem szukają.

¹⁰在以色列家！我看见了可怕的事；那里有以法莲的淫行，以色列被玷污了。

¹¹I stał się Efraim jako gołębica głupia, nie mająca serca; Egiptu przyzywają a do Assura się uciekają.

¹¹犹大啊！我使我的子民归回的时候，必有为你定下的一个收割时期。”

¹²Ale gdy odejdą, rozciągnę na nich sieć moję, a jako ptastwo niebieskie potargnę ich; skarzę ich, jako im o tem powiadano w zgromadzeniu ich.

¹³Biada im, że się rozbiegli odemnie! spustoszenie przyjdzie na nich, bo wystąpili przeciwko mnie; choćem Ja ich odkupił, ale oni przeciwko mnie mówili kłamstwa;

¹⁴I nie wołają do mnie z serca swego, gdy wyją na łożach swoich; wprawdźieć dla zboża i moszczu zgromadzają się, ale mię potem odstępują.

¹⁵Choćem utwierdzał ramiona ich pokarawszy ich, ale oni złe myślą przeciwko mnie.

¹⁶Nawracają się, ale nie do Najwyższego; są jako łuk zdradliwy, polegną od miecza, książęta ich od popędliwości języka ich, co im jest ku pośmiewisku w ziemi Egipskiej.