1Słowo Paóskie, które się stało do Jeremijasza o suszy.
1预言旱灾
2Ziemia Judzka płakać będzie, a bramy jej zemdleją, żałobę nosić będą na ziemi, a narzekanie Jeruzalemskie wstąpi w górę;
2“犹大悲哀,她的城镇(“城镇”原文作“城门”)衰落,人人都坐在地上悲伤痛哭;耶路撒冷的哀声上达于天。
3I zacniejsi z nich rozsyłać będą najpodlejszych swoich po wodę; a przyszedłszy do cystern, i nie znalazłszy wody, nawrócą się z naczyniem swojem próżnem, zapłonąwszy i zawstydziwszy się; przetoż nakryją głowę swoję.
3他们的显贵差派童仆去打水;童仆来到池边,却找不到水,就拿着空的器皿回来;他们失望难过,蒙着自己的头。
4Dla ziemi upragnionej, przeto, że deszczu nie będzie na ziemi, i oracze wstydząc się nakryją głowy swoje.
4土地干裂,因为地上没有雨水;农夫失望,都蒙着自己的头。
5Owszem i łani, co na polu porodziła, opuści; bo na polu trawy nie będzie.
5甚至母鹿在田野生产了小鹿,也得把它丢弃,因为没有青草。
6A osły dzikie, stając na wysokich miejscach, chwytać będą wiatr jako smoki; ustaną oczy ich, bo nie będzie trawy.
6野驴站在光秃的高冈上,像野狗喘着气;它们双目发呆,因为没有青草。”
7O Panie! ponieważ nieprawości nasze świadczą przeciwko nam, zmiłuj się dla imienia twego; boć wielkie są odwrócenia nasze, tobieśmy zgrzeszyli.
7“耶和华啊!即使我们的罪孽指证我们,还求你因你名的缘故施行拯救。我们实在多次背道,得罪了你。
8O nadzejo Izraelowa, wybawicielu jego czasu utrapienia! czemuż masz być jako przychodzieó w tej ziemi, a jako podróżny wstępujący na nocleg?
8以色列的盼望啊!以色列遭难时的拯救者啊!你为什么在本地像一个寄居的人,又像个只住宿一夜的旅客呢?
9Czemuż się pokazujesz jako mąż strudzony, albo jako mocarz, który nie może wybawić? Wszakeś ty jest w pośrodku nas, Panie! a imię twoje wzywane jest nad nami; nie opuszczajże nas.
9你为什么像个受惊的人,又像个不能拯救人的勇士呢?耶和华啊!你是在我们中间,我们是称为你名下的人,求你不要离弃我们。”
10Tak mówi Pan o tym ludu: Iż tak miłują tułanie, a nóg swych nie powściągają, przetoż się Panu nie podobają, i teraz wspomina nieprawości ich, a nawiedza grzechy ich.
10耶和华论到这人民这样说:“他们喜爱这样流荡,不约束自己的脚;因此耶和华不悦纳他们,现在就要记念他们的罪孽,并要惩罚他们的罪恶。”
11Potem rzekł Pan do mnie: Nie módl się za tym ludem.
11耶和华对我说:“不要为这人民祈求好处;
12Gdy pościć będą, Ja nie wysłucham wołania ich; a gdy ofiarować będą całopalenie, i ofiarę śniedną, Ja tego nie przyjmę; ale mieczem, i głodem, i morem wytracę ich.
12即使他们禁食,我也不会听他们的呼求;即使他们献上燔祭和素祭,我也不会悦纳;我却要用刀剑、饥荒和瘟疫去灭尽他们。”
13I rzekłem: Ach, panujący Panie! oto im ci prorocy mówią: Nie oglądacie miecza, a głód nie przyjdzie na was, ale pokój pewny dam wam na tem miejscu.
13假先知的收场我就说:“唉,主耶和华啊!你看,那些先知常对他们说:‘你们必不会看见刀剑,也必不会有饥荒;因为我耶和华要在这地方赐给你们恒久的平安。’”
14I rzekł Pan do mnie: Fałsz prorokują ci prorocy w imieniu mojem; nie posłałem ich, anim im rozkazał, owszem, anim mówił do nich; widzenie kłamliwe, i wieszczbę, i marność, i kłamstwo serca swego oni wam prorokują.
14耶和华对我说:“那些先知借我的名说假预言;我并没有差遣他们,没有吩咐他们,也没有向他们说话。他们对你们所预言的,是虚假的异象、占卜的预兆、虚无的事,和他们自己心里的诡诈。”
15Przetoż tak mówi Pan o prorokach, którzy prorokują w imieniu mojem, chociażem Ja ich nie posłał, i którzy mówią: Miecza ani głodu nie będzie w tej ziemi; ci sami prorocy mieczem i głodem zginą.
15因此,耶和华这样说:“关于那些借我名说预言的先知,我并没有差遣他们,他们竟说:‘这地必不会有刀剑和饥荒。’那些先知必被刀剑和饥荒灭绝。
16A lud ten, któremu oni prorokują, rozrzucony będzie po ulicach Jeruzalemskich od głodu i od miecza, a nie będzie, ktoby ich pogrzebał, onych samych, żony ich, i synów ich, i córki ich; tak wyleję na nich złość ich.
16至于那些听他们说预言的人民,必因刀剑和饥荒被拋弃在耶路撒冷的街上,没有人埋葬他们,也没有人埋葬他们的妻子和儿女。我必要把他们作恶应得的报应倒在他们身上。
17Przetoż rzeczesz do nich to słowo: Oczy moje wylewają łzy w nocy i we dnie bez przestanku; bo skruszeniem wielkiem skruszona będzie panna, córka ludu mojego, i raną bardzo bolesną.
17耶利米为人民哀痛“你要对他们说这话:‘愿我的眼泪直流,日夜不停;因为我的同胞(“同胞”原文作“人民的处女”)遭受极大的毁灭,受到很严重的打击。
18Wyjdęli na pole, oto tam pomordowani mieczem; wyjdęli do miasta, oto i tam zmorzeni głodem; bo jako prorok tak i kapłan obchodząc kupczą ziemią, a ludzie tego nie baczą.
18如果我出到田间,就看见那些被刀剑所杀的人;如果我走进城里,就看见因饥荒而来的各种疾病。连先知和祭司也流亡到他们素不认识的地方。’”
19Izali do koóca odrzucasz Judę? Izali Syon obrzydziła sobie dusza twoja? Przecz nas bijesz, tak abyśmy już nie byli uzdrowieni? Oczekujemyli na pokój, alić oto następuje nic dobrego; a jeźli na czas uleczenia, a oto zatrwożenie.
19你真的弃绝犹大吗?你真的讨厌锡安吗?你为什么击打我们,使我们无法医治呢?我们期待平安,却得不到好处;期待得医治的时候,不料,只有惊慌。
20Uznajemy, Panie! niezbożność swoję, i nieprawość ojców naszych, iżeśmy zgrzeszyli przeciw tobie.
20耶和华啊!我们承认我们的罪恶,和我们列祖的罪孽;我们实在得罪了你。
21Nie odrzucajże nas dla imienia twego, nie podawajże w lekkość stolicy chwały twojej; wspomnijże, nie targaj przymierza twego z nami.
21求你为你名的缘故,不要厌弃我们!不要叫你荣耀的宝座蒙羞!求你记念你和我们所立的约,不要废除!
22Izali są między marnościami pogaóskiemi, coby spuszczali deszcz? albo niebiosa mogąli same przez się dawać deszcze? Izaliś nie ty sam Pan, Bóg nasz? Przetoż oczekujemy na cię; bo to wszystko ty czynisz.
22列国虚无的偶像中,有可以降雨的吗?天能自降甘霖吗?耶和华我们的 神啊!能够这样作的,不是只有你吗?所以我们仰望你,因为这一切都是你所作的。