¹I przybliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchali.

¹Karon ang tanang mga maniningil sa buhis ug mga makasasala nagaduol ngadto kaniya sa pagpatalinghug kaniya.

²I szemrali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie, mówiąc: Ten grzeszniki przyjmuje i je z nimi.

²Ug ang mga Fariseo ug ang mga escriba nanagbagulbol nga nagaingon: Kining tawohana nagadawat sa mga makasasala ug nagakaon uban kanila.

³I powiedział im to podobieóstwo, mówiąc:

³Ug siya misulti kanila niining sambingay, nga nagaingon:

⁴Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciłby jednę z nich, izali nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł?

⁴Kinsang tawohana diha kaninyo nga may usa ka gatus ka carnero, ug nga nawad-an ug usa kanila, dili ba siya mobiya sa kasiyaman ug siyam sa kamingawan, ug mangita niadtong nawala, hangtud kini makaplagan niya?

⁵A znalazłszy kładzie ją na ramiona swoje, radując się.

⁵Ug sa makita niya kini, magapas-an niini sa iyang mga abaga nga malipayon.

⁶A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół, i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną; bom znalazł owcę, która była zginęła.

⁶Ug sa iyang pag-abut sa balay, magatigum siya sa iyang mga abyan ug sa iyang mga silingan, nga magaingon kanila: Managlipay kamo uban kanako, kay akong hingkaplagan ang akong carnero nga nawala.

⁷Powiadam wam, że taka będzie radość w niebie nad jednym grzesznikiem pokutującym, więcej niż nad dziewięćdziesiąt i dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty.

⁷Magaingon ako kaninyo, nga sa maong pagkaagi adunay kalipay sa langit tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol, labaw pa sa kasiyaman ug siyam nga mga matarung nga walay kinahanglan sa paghinulsol.

⁸Albo która niewiasta mając dziesięć groszy, jeźliby straciła grosz jeden, izali nie zapala świecy, i nie umiata domu, a nie szuka z pilnością, ażby znalazła?

⁸Kun, kinsang babayehana nga adunay napulo ka dracma, kong siya kawad-an ug usa, dili magdagkut ug usa ka lamparahan ug magsilhig sa balay, ug sa masingkamoton mangita hangtud iyang makaplagan kini?

⁹A znalazłszy, zwołuje przyjaciółek i sąsiadek, mówiąc: Radujcie się ze mną; albowiem znalazłam grosz, którym była straciła.

⁹Ug sa iyang hingkaplagan kini, magatigum siya sa iyang mga abyan ug mga silingan, nga magaingon: Maglipay kamo uban kanako, kay akong hingkaplagan ang dracma nga nawala.

¹⁰Tak, powiadam wam, będzie radość przed Anioły Bożymi nad jednym grzesznikiem pokutującym.

¹⁰Sa mao nga pagkaagi, nagaingon ako kaninyo nga adunay kalipay sa atubangan sa mga manolonda sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol.

¹¹Nadto rzekł: Człowiek niektóry miał dwóch synów,

¹¹Ug siya miingon: May usa ka tawo nga adunay duha ka anak nga lalake:

¹²I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze! daj mi dział majętności na mię przypadający. I rozdzielił im majętność.

¹²Ug ang danghud kanila miingon sa iyang amahan: Amahan, ihatag kanako ang bahin sa imong bahandi nga mahabahin kanako. Ug iyang gibahinbahin kanila ang iyang kahimtang.

¹³A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.

¹³Ug sa tapus ang pipila ka adlaw, ang manghud nga anak mihipus sa tanan ug milakaw sa iyang panaw ngadto sa usa ka halayo nga yuta, ug didto giusikan niya ang iyang bahandi sa pagkinabuhing dautan.

¹⁴A gdy wszystko potracił, stał się głód wielki w onej krainie, a on począł niedostatek cierpieć.

¹⁴Ug sa nausikan na niya ang tanan, miabut ang usa ka dakung gutom niadtong yutaa, ug misugod siya sa pagbati sa kawad-on.

¹⁵A tak szedłszy, przystał do jednego mieszczanina onej krainy, który go posłał do folwarku swego, aby pasł świnie.

¹⁵Ug miadto siya ug nakig-ipon sa usa ka molopyo niadtong yutaa, ug kini nagsugo kaniya ngadto sa iyang kaumahan sa paglawog sa mga baboy.

¹⁶I żądał napełnić brzuch swój młótem, które jadały świnie; ale mu nikt nie dawał.

¹⁶Ug ginapangandoy niya ang pagbusog sa iyang tiyan sa mga algarroba nga ginakaon sa mga baboy; ug walay tawo nga mihatag kaniya.

¹⁷Potem przyszedłszy do siebie, rzekł: O jako wiele najemników ojca mego mają dosyć chleba, a ja od głodu ginę!

¹⁷Apan sa hing-ulian na siya sa iyang kaugalingon miingon: Kapid-an ka mga mamomoo sa akong amahan nga nahupngan sa tinapay; ug ako ania nga nagakamatay sa kagutom!

¹⁸Wstawszy tedy, pójdę do ojca mego i rzekę mu: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą.

¹⁸Motindog ako ug moadto sa akong amahan, ug moingon ako kaniya: Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan;

¹⁹I nie jestem godzien więcej być nazywany synem twoim, uczyó mię jako jednego z najemników twoich.

¹⁹Ako dili na takus paganganlan nga imong anak; buhata ako ingon nga usa sa imong mga mamomoo.

²⁰Tedy wstawszy, szedł do ojca swego. A gdy on jeszcze był opodal, ujrzał go ojciec jego, i użaliwszy się go, przybieżał, a padłszy na szyję jego, pocałował go.

²⁰Ug mitindog siya, ug miadto sa iyang amahan. Apan sa halayo pa siya, ang iyang amahan nakakita kaniya, ug giabut ug kalooy, ug midalagan, ug migakus sa iyang liog, ug mihalok kaniya.

²¹I rzekł mu syn: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą, i jużem nie jest godzien, abym był nazywany synem twoim.

²¹Ug ang anak miingon kaniya: Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan, ug dili na ako takus pagatawgon nga imong anak.

²²Rzekł tedy ojciec do sług swoich: Przynieście onę przednią szatę, a obleczcie go, i dajcie pierścieó na rękę jego, i obuwie na nogi jego.

²²Apan ang amahan miingon sa iyang mga ulipon: Dad-a ninyo pagdali ang labing maayong kupo ug isul-ob ninyo kaniya, ug butangi ug singsing ang iyang kamot, ug mga sapin ang iyang mga tiil.

²³A przywiódłszy ono tłuste cielę, zabijcie, a jedząc bądźmy weseli.

²³Ug dad-a ninyo dinhi ang nating vaca nga pinatambok, ug ihawon siya, ug mangaon kita, ug managlipay.

²⁴Albowiem ten syn mój umarł był, a zasię ożył; zginął był, i znaleziony jest; i poczęli się weselić.

²⁴Kay kining akong anak namatay na, ug nabuhi pag-usab; siya nawala na, ug hingkaplagan. Ug sila misugod sa paglipay.

²⁵Ale starszy syn jego był na polu; a gdy przychodząc przybliżył się ku domowi, usłyszał muzykę i taóce;

²⁵Karon ang anak nga magulang didto sa uma; ug sa mipauli siya, ug nagakaduol sa balay hingdunggan niya ang honi ug ang sayaw.

²⁶A zawoławszy jednego z sług, pytał, co by to było.

²⁶Ug iyang gitawag ngadto kaniya ang usa sa mga binatonan, ug iyang gipangutana kong unsa kaha kining mga butanga.

²⁷A on mu powiedział: Brat twój przyszedł, i zabił ojciec twój ono tłuste cielę, iż go zdrowego dostał.

²⁷Ug siya miingon kaniya: Ang imong igsoon miabut, ug ang imong amahan nagpaihaw sa nating vaca nga pinatambok, kay siya nagdawat kaniya nga luwas ug maayong panglawas.

²⁸I rozgniewał się, a nie chciał wnijść; ale ojciec jego wyszedłszy prosił go.

²⁸Apan siya nasuko, ug dili unta mosulod. Ug ang iyang amahan migula ug nagpakilooy kaniya.

²⁹A on odpowiadając, rzekł ojcu: Oto przez tak wiele lat służę tobie, a nigdym nie przestąpił przykazania twego; wszakżeś mi nigdy nie dał koźlęcia, abym się z przyjacioły moimi weselił.

²⁹Apan siya mitubag ug miingon sa iyang amahan: Ania karon, sulod mining daghang mga tuig nagaalagad ako kanimo, ug wala gayud ako makalapas bisan usa sa imong mga sugo; ug bisan pa, ikaw wala maghatag kanako usa ka kanding nga nati, aron unta ako maglipay uban sa akong mga abyan.

³⁰Ale gdy ten syn twój, który pożarł majętność twoję z wszetecznicami, przyszedł, zabiłeś mu ono tłuste cielę.

³⁰Apan sa mipauli kining imong anak nga milamoy sa imong kahimtang uban sa mga bigaon giihawan mo siya sa nating vaca nga pinatambok.

³¹A on mu rzekł; Synu! tyś zawsze ze mną, a wszystkie dobra moje twoje są.

³¹Ug siya miingon kaniya: Anak, ikaw sa gihapon ania uban kanako, ug ang tanan nga ako, imo.

³²Lecz trzeba było weselić się i radować, że ten brat twój umarł był, a zasię ożył, i zginął był a znaleziony jest.

³²Apan angay nga kita maglipay ug magsadya, kay kining imong igsoon namatay na, ug nabuhi pag-usab; ug nawala na, ug hingkaplagan.