¹Słowo, które widział Izajasz, syn Amosowy, nad Judą i nad Jeruzalemem.

¹Viđenje Izaije, sina Amosova, o Judeji i Jeruzalemu:

²I stanie się w ostateczne dni, że będzie przygotowana góra domu Paóskiego na wierzchu gór, i wywyższy się nad pagórkami, a zbieżą się do niej wszystkie narody.

²Dogodit će se na kraju dana: Gora Doma Jahvina bit će postavljena vrh svih gora, uzvišena iznad svih bregova. K njoj će se stjecati svi narodi,

³I pójdzie wiele ludzi, mówiąc: Pójdźcie a wstąpmy na górę Paóską, do domu Boga Jakóbowego, a będzie nas uczył dróg swoich, i będziemy chodzili ścieszkami jego; albowiem z Syonu wyjdzie zakon, a słowo Paóskie z Jeruzalemu.

³nagrnut će mnoga plemena i reći: "Hajde, uziđimo na Goru Jahvinu, pođimo u Dom Boga Jakovljeva! On će nas naučiti svojim putovima, hodit ćemo stazama njegovim. Jer će iz Siona Zakon doći, iz Jeruzalema riječ Jahvina."

⁴I będzie sądził między narodami, a będzie karał wiele ludzi.I przekują miecze swe na lemiesze, a włócznie swe na sierpy; nie podniesie naród przeciw narodowi miecza, ani się będą ćwiczyć do bitwy.

⁴On će biti sudac narodima, mnogim će sudit' plemenima, koji će mačeve prekovati u plugove, a koplja u srpove. Neće više narod dizat' mača protiv naroda nit' se više učit' ratovanju.

⁵Domie Jakóbowy! pójdźcie, a chodźmy w światłości Paóskiej.

⁵Hajde, dome Jakovljev, u Jahvinoj hodimo svjetlosti!

⁶Aleś ty opuścił lud swój, dom Jakóbowy! gdyż są pełni obrzydliwości narodów wschodnich, i są wieszczkami jako Filistynowie, a w synach cudzych się kochali.

⁶Da, ti si svoj odbacio narod, dom Jakovljev, jer je pun vračeva s istoka i gatara kao Filistejci, bratime se s tuđincima.

⁷I napełniona jest ziemia ich srebrem i złotem, a koóca niemasz skarbom ich.

⁷Zemlja mu je puna srebra i zlata i blagu mu kraja nema; zemlja mu je puna konja, kolima mu broja nema.

⁸Napełniona jest ziemia ich koómi, a koóca niemasz wozom ich. Napełniona też jest ziemia ich bałwanami, robocie rąk swoich kłaniają się, które poczyniły palce ich.

⁸Zemlja mu je prepuna kumira i oni se klanjaju pred djelom ruku svojih, pred onim što njihovi načiniše prsti.

⁹I kłania się pospolity człowiek, a uniża się i zacny mąż; przetoż nie odpuszczaj im.

⁹Smrtnik će se poviti, čovjek sniziti; ne praštaj im.

¹⁰Wnijdź w skałę, a skryj się w prochu przed strachem Paóskim, i przed chwałą majestatu jego.

¹⁰Uđi među pećine, skrij se u prašinu, pred užasom Jahvinim, pred sjajem veličanstva njegova, kad ustane da potrese zemlju.

¹¹Oczy wyniosłe człowiecze zniżone będą, a wysokość ludzka nachylona będzie; ale sam Pan wywyższony będzie dnia onego.

¹¹Ohol pogled bit će skršen i bahatost ljudska ponižena. Jahve će se uzvisiti, on jedini - u dan onaj.

¹²Albowiem dzieó Pana zastępów przyjdzie na wszelkiego pysznego i wyniosłego, i na każdego wywyższonego, że będzie poniżony;

¹²Da, bit će to dan Jahve nad Vojskama, protiv svih oholih i bahatih, protiv sviju što se uzvisiše, da ih obori;

¹³I na wszystkie cedry Libaóskie wysokie a podniosłe, i na wszystkie dęby Basaóskie;

¹³protiv svih cedrova libanonskih i svih hrastova bašanskih;

¹⁴I na wszystkie góry wysokie, i na wszystkie pagórki wyniosłe;

¹⁴protiv svih gora uznositih i svih bregova uzdignutih;

¹⁵I na każdą wieżę wysoką, i na każdy mur obronny;

¹⁵protiv svake visoke tvrđe i svih tvrdih zidina;

¹⁶I na wszystkie okręty morskie, i na wszystkie malowania rozkoszne.

¹⁶protiv sveg brodovlja taršiškog i svih brodova raskošnih.

¹⁷I będzie nachylona wyniosłość człowiecza, a wywyższenie ludzkie zniżone będzie; ale sam Pan wywyższony będzie dnia onego.

¹⁷Oholost ljudska skršit će se i bahatost ljudska poniziti. Jahve će se uzvisiti, on jedini - u dan onaj,

¹⁸Lecz bałwany ich do szczętu pokruszone będą.

¹⁸i kumiri će netragom nestati.

¹⁹Tedy wnijdą do jaskió skalnych, i do jam podziemnych przed strachem Paóskim, i przed chwałą majestatu jego, gdy powstanie, aby ziemię potarł.

¹⁹Uđite u rupe među pećinama i u spilje zemaljske pred užasom Jahvinim, pred sjajem veličanstva njegova, kad ustane da potrese zemlju.

²⁰Dnia onego wrzuci człowiek bałwany swe srebrne i bałwany swe złote, które mu naczyniono, aby się im kłaniał, w dziury kretów i nietoperzy.

²⁰U dan onaj: bacit će svaki svoje srebro i zlatne kumire koje sebi načini da im se klanja,

²¹I wnijdzie w rozpadliny skalne, i na wierzchołki opok przed strachem Paóskim, i przed chwałą majestatu jego, gdy powstanie, aby potarł ziemię.

²¹kad uteče u šupljine pećina i u raspukline stijena pred užasom Jahvinim, pred sjajem veličanstva njegova, kad ustane da potrese zemlju.

²²Przestaócież ufać w człowieku, którego dech jest w nozdrzach jego; bo za cóż on ma być poczytany?

²²Čuvajte se, dakle, čovjeka koji ima samo jedan dah u nosnicama: jer što vrijedi?