1(Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.)
1Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva
2Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
2Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
3Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzieó ucisku mego nakłoó ku mnie ucha twego; w dzieó którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
3Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
4Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
4Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
5Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
5Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
6Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
6Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
7Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
7Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.
8Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
8Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.
9Przez cały dzieó urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
9Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
10Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
10Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
11Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
11zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
12Dni moje są jako cieó nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
12Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
13Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
13A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
14Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
14Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!
15Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
15Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
16Aby się bali poganie imienia Paóskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
16Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
17Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
17kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
18Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
18kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
19To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
19Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
20Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
20Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
21Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
21da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
22Aby opowiadali na Syonie imię Paóskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
22da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
23Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
23kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
24Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
24Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
25Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
25Rekoh: "Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
26I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
26U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
27One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
27Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
28Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
28ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja.
29Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
29Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.