1Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
1Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!
2Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
2Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.
3Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
3On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.
4Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
4On određuje broj zvijezda, svaku njezinim imenom naziva.
5Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
5Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.
6Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
6Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.
7Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
7Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!
8Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
8Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.
9Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
9On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.
10Nie kocha się w mocy koóskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
10Za konjsku snagu on ne mari nit' mu se mile bedra čovječja.
11Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
11Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.
12Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
12Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!
13Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
13On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.
14On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
14On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.
15On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
15Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.
16On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
16Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.
17Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
17On sipa grÓad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.
18Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
18Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.
19Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
19Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.
20Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
20Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!