¹(Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.)

¹Zborovođi. Po napjevu "Košuta u zoru". Psalam. Davidov.

²Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

²Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.

³Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

³Bože moj, vičem danju, al'ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.

⁴Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

⁴A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!

⁵W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

⁵U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;

⁶Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohaóbieni.

⁶k tebi su vikali i spasavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.

⁷Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

⁷A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.

⁸Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

⁸Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:

⁹Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

⁹"U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!"

¹⁰Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

¹⁰Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.

¹¹Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

¹¹Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.

¹²Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

¹²Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.

¹³Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

¹³Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.

¹⁴Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

¹⁴Ždrijela svoja razvaljuju na me k'o lav koji plijen kida i riče.

¹⁵Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

¹⁵Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.

¹⁶Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

¹⁶Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.

¹⁷Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

¹⁷Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,

¹⁸Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

¹⁸sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure na me.

¹⁹Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

¹⁹Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.

²⁰Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

²⁰Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!

²¹Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

²¹Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.

²²Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

²²Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!

²³Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

²³A sada, braći ću svojoj naviještat' ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.

²⁴Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

²⁴"Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!

²⁵Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

²⁵Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo."

²⁶O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

²⁶Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit' zavjete.

²⁷Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

²⁷Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek' živi srce vaše dovijeka!

²⁸Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

²⁸Spomenut će se i Jahvi se vratit' svi krajevi zemlje; pred njim će n§icÄe pasti sve obitelji pogana.

²⁹Albowiem Paóskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

²⁹Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.

³⁰Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

³⁰Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,

³¹Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

³¹njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat'

³²Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

³²slijedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: "Ovo učini Jahve!"