¹Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

¹Bože osvetniče, Jahve, Bože osvetniče, pokaži se.

²Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

²Ustani ti što sudiš zemlju, po zasluzi plati oholima!

³Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

³Dokle će bezbošci, Jahve, dokle će se bezbošci hvastati?

⁴Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

⁴Dokle će brbljati, drsko govoriti, dokle će se bezakonici hvastati?

⁵Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

⁵Tlače narod tvoj, Jahve, i baštinu tvoju pritišću;

⁶Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

⁶kolju udovicu i pridošlicu, sirotama život oduzimlju

⁷Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

⁷i govore: "Jahve ne vidi! Ne opaža Bog Jakovljev!"

⁸Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

⁸Shvatite, lude u narodu: bezumni, kad ćete se urazumiti?

⁹Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

⁹Onaj što uho zasadi da ne čuje? Koji stvori oko da ne vidi?

¹⁰Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

¹⁰Onaj što odgaja narode da ne kazni - Onaj što ljude uči mudrosti?

¹¹Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

¹¹Jahve poznaje namisli ljudske: one su isprazne.

¹²Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

¹²Blago onom koga ti poučavaš, Jahve, i učiš Zakonu svojemu:

¹³Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

¹³da mu mir udijeliš od nesretnih dana, dok se grob kopa zlikovcu.

¹⁴Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

¹⁴Jer neće Jahve odbaciti naroda svojega i svoje baštine neće napustiti;

¹⁵Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

¹⁵jer će se pravo dosuditi pravednosti i za njom će ići svi čestiti srcem.

¹⁶Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

¹⁶Tko će ustati za me protiv zlotvora? Tko će se zauzeti za me protiv zločinaca?

¹⁷By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

¹⁷Da mi Jahve ne pomaže, brzo bih sišao u mjesto tišine.

¹⁸Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

¹⁸Čim pomislim: "Noga mi posrće", dobrota me tvoja, o Jahve, podupire.

¹⁹W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

¹⁹Kad se skupe tjeskobe u srcu mome, tvoje mi utjehe dušu vesele.

²⁰Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

²⁰Zar je bezbožno sudište u savezu s tobom kad nevolje stvara pod izlikom zakona?

²¹Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

²¹Nek' samo pritišću dušu pravednog, nek' osuđuju krv nedužnu:

²²Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

²²Jahve mi je utvrda, Bog - hrid utočišta moga.

²³Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.

²³Platit će im bezakonje njihovo, njihovom će ih zloćom istrijebiti, istrijebit će ih Jahve, Bog naš.