¹Oto król będzie królował w sprawiedliwości, a książęta w sądzie panować będą.

¹Se, en Konge skal herske med Retfærd, Fyrster styre med Ret,

²Bo mąż on będzie jako zasłona od wiatru, i jako zakrycie przed powodzią; jako strumienie wód na miejscu suchem, jako cieó skały wielkiej w ziemi upragnionej;

²hver af dem som Læ imod Storm og Ly imod Regnskyl, som Bække i Ørk, som en vældig Klippes Skygge i tørstende Land.

³I nie będą się błąkać oczy widzących, i uszy słuchających pilnie słuchać będą.

³De seendes Øjne skal ej være blinde, de hørendes Ører skal lytte;

⁴Serce głupich zrozumie umiejętność, a język jąkających się prędko i rzetelnie mówić będzie.

⁴letsindiges Hjerte skal nemme Kundskab, stammendes Tunge tale flydende, rent.

⁵I nie będą więcej zwać nieszlachetnego szlachetnym, a skąpy nie będzie słyną szczodrym.

⁵Dåren skal ikke mer kaldes ædel, højsindet ikke Skalken.

⁶Przeto, że nieszlachetny o nieszlachetności mówi, a serce jego zmyśla nieprawość, aby wykonał obłudność, a mówił przeciwko Panu zdrożnie; aby wyniszczył duszę łaknącego, a napój pragnącego odjął.

⁶Thi Dåren taler kun Dårskab, hans Hjerte udtænker Uret for at øve Niddingsværk og prædike Frafald fra HERREN, lade den sultne være tom og den tørstige mangle Vand.

⁷Skąpego też usiłowania złe są: bo chytrze obmyśla, jakoby wniwecz obrócił utrapionych słowy kłamliwemi, i mówił przeciwko nędznemu przed sądem.

⁷Skalkens Midler er onde, han oplægger lumske Råd for at ødelægge arme med Løgn, skønt Fattigmand godtgør sin Ret.

⁸Ale szczodrobliwy o szczodrobliwości myśli, a przy szczodrobliwości stać będzie.

⁸Men den ædle har ædelt for og står fast i, hvad ædelt er.

⁹Niewiasty spokojne! powstaócie, słuchajcie głosu mego; córki bezpieczne! bierzcie w uszy swe powieści moje.

⁹Op, hør min Røst, I sorgløse Kvinder, I trygge Døtre, lyt til min Tale!

¹⁰Przez wiele dni i lat trwożyć się będziecie, wy bezpieczne! albowiem ustanie zbieranie wina, a sprzątania urodzajów nie będzie.

¹⁰Om År og Dag skal I trygge skælve, thi med Vinhøst er det ude, der kommer ej Frugthøst.

¹¹Zatrwożcie się, a ulęknijcie się, bezpieczne! zewleczcie się, i obnażcie się, a przepaszcie biodra wasze.

¹¹Bæv, I sorgløse, skælv, I trygge, klæd jer af og blot jer, bind Sæk om Lænd;

¹²Kwiląc nad piersiami, nad rolami rozkosznemi, i nad winną macicą urodzajną.

¹²slå jer for Brystet og klag over yndige Marker, frugtbare Vinstokke,

¹³Na ziemi ludu mojego ciernie i oset wyrośnie, owszem, na wszystkich domach wesołych miasta radującego się.

¹³mit Folks med Tidseltorn dækkede Jord, ja, hvert Glædens Hus, den jublende By!

¹⁴Albowiem pałac opuszczony będzie, huk miasta ustanie, zamek i baszty jaskiniami zostaną aż na wieki, na radość dzikim osłom i na pastwiska trzodom.

¹⁴Thi Paladset er øde, Bylarmen standset, Ofel med Tårnet en Grushob for evigt, Vildæslers Fryd, en Græsgang for Hjorde -

¹⁵Póki nie będzie wylany na nas duch z wysokości, a nie obróci się pustynia w pole urodzajne, a pole urodzajne za las poczytane nie będzie.

¹⁵til Ånd fra det høje udgydes over os. Da bliver Ørkenen til Frugthave, Frugthaven regnes for Skov.

¹⁶I będzie sąd przemieszkiwał na puszczy, a sprawiedliwość pole urodzajne osiądzie.

¹⁶Ret fæster Bo i Ørkenen, i Frugthaven dvæler Retfærd;

¹⁷I będzie pokój dzieło sprawiedliwości, a skutek sprawiedliwości odpocznienie i bezpieczność aż na wieki.

¹⁷Retfærds Frugt bliver Fred og Rettens Vinding Tryghed for evigt.

¹⁸Bo będzie mieszkał lud mój w przybytku pokoju, i w przybytkach bezpiecznych, i w odpoczywaniu spokojnem.

¹⁸Da bor mit Folk i Fredens Hjem, i trygge Boliger, sorgfri Pauluner.

¹⁹Choćby i grad spadł na las, a miasto bardzo poniżone było.

¹⁹Skoven styrter helt, Byen bøjes dybt.

²⁰Błogosławieni jesteście, którzy siejecie na wszelakich miejscach urodzajnych, wpuszczając tam woły i osły.

²⁰Salige I, som sår ved alle Vande, lader Okse og Æsel frit løbe om!