1Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohaóbienie nasze.
1HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
2Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
2Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
3Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
3Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
4Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
4Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
5Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
5Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
6Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
6Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
7Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
7Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
8Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
8Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
9Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
9Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
10Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
10Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
11Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
11De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
12Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
12Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
13Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
13Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
14Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieócy przestali pieśni swoje.
14De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
15Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
15Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
16Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
16Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
17Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
17Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
18Dla góry Syoóskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
18For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
19Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
19Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
20Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
20Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
21Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
21Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
22Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
22Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?