¹A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:

¹Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

²Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.

²Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.

³Słyszałem mnie haóbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.

³Hontindan riprocxon mi auxdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.

⁴Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?

⁴CXu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,

⁵Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

⁵Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la gxojo de hipokritulo estas nur momenta?

⁶By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:

⁶Se lia grandeco ecx atingus gxis la cxielo, Kaj lia kapo tusxus la nubon,

⁷A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

⁷Li tamen pereos por cxiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros:Kie li estas?

⁸Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

⁸Kiel songxo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.

⁹Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

⁹Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.

¹⁰Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

¹⁰Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havajxon.

¹¹Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

¹¹Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kusxigxos kune kun li en la polvo.

¹²A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

¹²Se la malbono estas dolcxa en lia busxo, Li kasxas gxin sub sia lango,

¹³Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

¹³Li flegas gxin kaj ne forlasas gxin, Kaj retenas gxin sur sia palato:

¹⁴Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

¹⁴Tiam lia mangxajxo renversigxos en liaj internajxoj, Farigxos galo de aspidoj interne de li.

¹⁵Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

¹⁵Li englutis havajxon, sed li gxin elvomos; El lia ventro Dio gxin elpelos.

¹⁶Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

¹⁶Venenon de aspidoj li sucxos; Lango de vipuro lin mortigos.

¹⁷Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

¹⁷Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.

¹⁸Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

¹⁸Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havajxo, li gxin fordonos kaj ne gxuos gxin.

¹⁹Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

¹⁹CXar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.

²⁰Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

²⁰CXar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.

²¹Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

²¹Nenion restigis lia mangxemeco; Tial lia bonstato ne estos longedauxra.

²²Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się naó.

²²Malgraux lia abundeco, li estos premata; CXiaspecaj suferoj trafos lin.

²³Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież naó Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści naó, i na pokarmy jego.

²³Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.

²⁴Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.

²⁴Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.

²⁵Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.

²⁵Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.

²⁶Wszystkie nieszczęścia zasadziły się naó w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogieó nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.

²⁶Nenia mallumo povos kasxi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.

²⁷Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

²⁷La cxielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero levigxos kontraux lin.

²⁸Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzieó gniewu jego.

²⁸Malaperos la greno el lia domo, Dissxutita gxi estos en la tago de Lia kolero.

²⁹Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.

²⁹Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredajxo destinita por li de Dio.