¹Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.

¹Poste Ijob malfermis sian busxon, kaj malbenis sian tagon.

²I zawołał Ijob, mówiąc:

²Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

³Bodaj był zginął dzieó, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!

³Pereu la tago, en kiu mi naskigxis, Kaj la nokto, kiu diris:Embriigxis homo.

⁴Bodaj się był on dzieó obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!

⁴Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu gxin, Neniu lumo ekbrilu super gxi.

⁵Bodaj go była zaćmiła ciemność i cieó śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!

⁵Mallumo kaj tomba ombro ekposedu gxin; Nubo gxin kovru; Eklipsoj de tago faru gxin terura.

⁶Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!

⁶Tiun nokton prenu mallumego; GXi ne alkalkuligxu al la tagoj de la jaro, GXi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

⁷Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!

⁷Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu gxojkrio auxdigxu en gxi.

⁸Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzieó, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

⁸Malbenu gxin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

⁹Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!

⁹Mallumigxu la steloj de gxia krepusko; GXi atendu lumon, kaj cxi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenrugxo gxi ne ekvidu;

¹⁰Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.

¹⁰Pro tio, ke gxi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kasxis per tio la malfelicxon antaux miaj okuloj.

¹¹Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?

¹¹Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senvivigxis post la eliro el la ventro?

¹²Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?

¹²Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi sucxu?

¹³Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,

¹³Mi nun kusxus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

¹⁴Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;

¹⁴Kune kun la regxoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

¹⁵Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,

¹⁵Aux kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per argxento;

¹⁶Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?

¹⁶Aux kiel abortitajxo kasxita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

¹⁷Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.

¹⁷Tie la malpiuloj cxesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumigxis.

¹⁸Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,

¹⁸Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne auxdas la vocxon de premanto.

¹⁹Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.

¹⁹Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

²⁰Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?

²⁰Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolcxan animon,

²¹Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;

²¹Kiuj atendas la morton, kaj gxi ne aperas, Kiuj elfosus gxin pli volonte ol trezorojn,

²²Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.

²²Kiuj ekgxojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

²³Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?

²³Al la homo, kies vojo estas kasxita, Kaj antaux kiu Dio starigis barilon?

²⁴Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;

²⁴Antaux ol mi ekmangxas panon, mi devas gxemi, Kaj mia plorkriado versxigxas kiel akvo;

²⁵Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

²⁵CXar terurajxo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

²⁶Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.

²⁶Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.