¹Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

¹Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanajxon?

²Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazaócowi jego, mówiąc:

²Levigxas regxoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiligxas kune, Kontraux la Eternulo kaj kontraux Lia sanktoleito, dirante:

³Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

³Ni dissxiru iliajn ligilojn, Kaj ni dejxetu de ni iliajn sxnurojn!

⁴Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

⁴La logxanta en la cxielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

⁵Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

⁵Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

⁶Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

⁶Mi starigis ja Mian regxon Super Cion, Mia sankta monto.

⁷Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

⁷Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi:Vi estas Mia filo, Hodiaux Mi vin naskis.

⁸Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

⁸Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

⁹Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.

⁹Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

¹⁰Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

¹⁰Kaj nun, ho regxoj, prudentigxu; Instruigxu, jugxistoj de la tero!

¹¹Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

¹¹Servu al la Eternulo kun timo, Kaj gxoju kun tremo.

¹²Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

¹²Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, CXar baldaux ekbrulos Lia kolero. Felicxaj estas cxiuj, kiuj fidas Lin.