¹(Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali.)

¹Al la hxorestro. Por Jonatelem-rehxokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filisxtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, cxar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

²Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.

²Miaj malamikoj volas min engluti cxiutage, CXar multaj militas kontraux mi fiere.

³Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzieó; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!

³En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

⁴Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.

⁴Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

⁵Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.

⁵Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; CXiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

⁶Przez cały dzieó słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.

⁶Ili kolektigxas, embuskas, observas miajn pasxojn, Penante kapti mian animon.

⁷Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.

⁷Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

⁸Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.

⁸Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

⁹Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?

⁹Tiam miaj malamikoj returnigxos malantauxen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

¹⁰Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.

¹⁰Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

¹¹Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.

¹¹Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

¹²W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.

¹²Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

¹³Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam.

¹³CXar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpusxigxo, Por ke mi iradu antaux Dio En la lumo de la vivo.

¹⁴Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.