1(Pieśó i psalm Asafowy.)
1Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2CXar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3Kontraux Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiligxas kontraux Viaj gardatoj.
4Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4Ili diris:Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5CXar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraux Vi:
6Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6La tendoj de Edom kaj la Isxmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareóczyków,
7Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filisxtoj kun la logxantoj de Tiro;
8Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyóczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8Ankaux Asirio aligxis al ili Kaj farigxis helpo al la idoj de Lot. Sela.
9Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.
9Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin cxe la torento Kisxon,
10Uczyóże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj farigxis sterko por la tero.
11Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun cxiuj iliaj estroj kiel kun Zebahx kaj Calmuna,
12Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12Kiuj diris:Ni ekposedu la logxejon de Dio!
13Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13Ho mia Dio, similigu ilin al turnigxanta polvo, Al pajlrestajxo antaux vento.
14Boże mój! uczyóże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15Jako ogieó, który las pali, i jako płomieó, który zapala góry.
15Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16Plenigu ilian vizagxon per malhonoro, Por ke ili turnigxu al Via nomo, ho Eternulo.
17Napełnij twarze ich pohaóbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por cxiam, Ili malhonorigxu kaj pereu.
18Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohaóbieni niech zaginą.
18Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
19A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.