¹Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

¹Ja Issand ütles Moosesele: 'Räägi preestritega, Aaroni poegadega, ja ütle neile, et ükski neist ei tohi ennast roojastada surnu pärast oma rahva seas;

²Powiedz Aaronowi i synom jego, aby się wstrzymywali od rzeczy, które są poświęcone od synów Izraelskich, a nie plugawili świętego imienia mojego w tem, co mi oni poświęcają; Jam Pan.

²üksnes sugulase pärast, kes temale on kõige lähem: oma ema ja isa, oma poja ja tütre, oma venna

³A tak rzecz do nich: W narodziech waszych, ktobykolwiek przystąpił ze wszystkiego potomstwa waszego do poświęconych rzeczy, które by poświęcili synowie Izraelscy Panu, gdy nieczystość jego na nim jest, wytracony będzie ten od obliczności mojej; Jam Pan.

³või oma neitsiliku õe pärast, kes on temaga suguluses ega ole saanud mehele, võib ta ennast roojastada;

⁴Ktobykolwiek z nasienia Aaronowego był trędowatym albo płynienie nasienia cierpiącym, rzeczy poświęconych jeść nie będzie, póki by się nie oczyścił; także kto by się dotknął jakiej nieczystości ciała zmarłego, albo tego, z którego by płynęło nasienie złączenia.

⁴ta ei tohi ennast roojastada ega teotada isandana oma rahva seas!

⁵Także kto by się dotknął czego, co się czołga po ziemi, przez coby się nieczystym stał, albo człowieka, przez którego by się splugawił według wszelakiej nieczystości jego;

⁵Nad ei tohi endil pealage paljaks ajada ega habeme äärt ära lõigata ja nad ei tohi oma ihusse lõigata mitte mingisugust märki!

⁶Ten, kto by się czego z tych rzeczy dotknął, nieczystym będzie aż do wieczora, i nie będzie jadł rzeczy poświęconych, ażby umył ciało swoje wodą.

⁶Nad peavad olema pühad oma Jumalale ja nad ei tohi teotada oma Jumala nime, sest nad ohverdavad Issanda tuleohvreid, oma Jumala leiba, ja seepärast olgu nad pühad!

⁷I aż po zachodzie słoóca czystym będzie; a potem będzie jeść z rzeczy poświęconych, bo to jest pokarm jego.

⁷Nad ei tohi võtta hoora ega teotatud naist; nad ei tohi võtta ka mehe poolt äraaetud naist, sest preester on pühitsetud oma Jumalale!

⁸Ścierwu też i rozszarpanego od zwierza jeść nie będzie, aby się tem nie splugawił; Jam Pan.

⁸Sa pead teda pidama pühaks, sest ta ohverdab sinu Jumala leiba; ta olgu sulle püha, sest mina, Issand, kes teid pühitseb, olen püha!

⁹A tak przestrzegać będą rozkazania mego, aby nie podlegli grzechowi, i nie pomarli w nim, gdyby się splugawili; Jam Pan, który je poświęcam.

⁹Kui preestri tütar ennast teotab hoorusega, siis ta teotab oma isa; ta põletatagu ära tulega!

¹⁰Żaden obcy nie będzie jadł z rzeczy poświęconych; komornik kapłaóski, ani najemnik nie będzie jadł rzeczy poświęconych.

¹⁰Ülempreester oma vendade hulgas, kellele on valatud pähe võideõli ja kelle kätt on täidetud, et ta võib kanda ametiriideid, ei tohi oma juukseid lahtiseks jätta ega oma riideid lõhki käristada,

¹¹A jeźliby kapłan człowieka kupił za pieniądze swoje, ten jeść będzie z rzeczy tych; także zrodzony w domu jego, ci będą jadać z pokarmów jego.

¹¹ja ta ei tohi minna mitte ühegi surnu juurde; ka oma isa ja ema pärast ei tohi ta ennast roojastada!

¹²Lecz córka kapłaóska, która by szła za męża obcego, ta z ofiar podnoszenia rzeczy świętych jeść nie będzie.

¹²Ta ei tohi väljuda pühamust, et ta ei teotaks oma Jumala pühamut, sest tema peal on ta Jumala pühitsuse võideõli! Mina olen Issand!

¹³Gdyby zaś córka kapłaóska wdową została, albo odrzuconą była od męża, i dziatek nie miała, a wróciłaby się w dom ojca swego, tak jako w dziecióstwie swem, chleb ojca swego jeść będzie; ale żaden obcy jeść z niego nie będzie.

¹³Ta võtku naine selle neitsipõlves:

¹⁴A jeźliby kto jadł z niewiadomości rzeczy poświęcone, nadda piątą część do tego, i odda kapłanowi rzecz poświęconą.

¹⁴ta ei tohi võtta leske ega hüljatut ega teotatut ega hoora, vaid ta võtku naiseks üks neitsi oma rahva seast,

¹⁵Aby nie plugawili rzeczy poświęconych, które synowie Izraelscy ofiarują Panu,

¹⁵et ta ei teotaks oma seemet oma rahva seas, sest mina olen Issand, kes teda on pühitsenud!'

¹⁶I nie przywodzili na się karania za występek, gdyby jedli poświęcone rzeczy ich; bom Ja Pan, który je poświęcam.

¹⁶Ja Issand rääkis Moosesega, öeldes:

¹⁷Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

¹⁷'Räägi Aaroniga ja ütle: Ükski su järglasist nende tulevastes põlvedes, kellel on mingi viga, ei tohi tulla ohverdama oma Jumala leiba,

¹⁸Powiedz Aaronowi i synom jego, i wszystkim synom Izraelskim, a mów do nich: Ktobykolwiek z domu Izraelskiego, albo z przychodniów w Izraelu ofiarował ofiarę swoję według wszystkich ślubów swoich, i według wszystkich darów dobrowolnych swoich, które by ofiarowali Panu na ofiarę całopalenia;

¹⁸sest ükski, kellel on mingi viga, ärgu astugu esile, olgu mees pime või lombak või lõhkise ninaga või mõne moonutatud liikmega,

¹⁹Z dobrej woli swej ofiarować będzie zupełnego samca z bydła rogatego, z owiec, i z kóz.

¹⁹või keegi, kellel on murtud jalg või murtud käsi,

²⁰Coby miało na sobie wadę, ofiarować nie będzie; bo nie będzie przyjemne od was.

²⁰või on küürakas, kuivetanud, kaega silmal, sügeliste või sammaspoolega, või on kohitsetu!

²¹Jeźliby kto ofiarował ofiarę spokojną Panu, pełniąc ślub, albo dobrowolny dar oddając z rogatego bydła, albo z drobnego bydła, bez wady będzie, aby przyjemne było; żadnej wady nie będzie na nim.

²¹Ükski preester Aaroni järglasist, kellel on mingi viga, ärgu tulgu ohverdama Issanda tuleohvreid: tal on viga küljes, ta ei tohi tulla ohverdama oma Jumala leiba!

²²Ślepego, albo ułomnego, albo na czem ochromionego, albo guzowatego, albo krostawego, albo parszywego, nie ofiarujcie Panu, ani na ofiarę ognistą dawajcie ich na ołtarz Panu.

²²Oma Jumala leiba, kõige pühamat ja püha, ta võib küll süüa,

²³Wołu też albo owcę zbytnich albo niezupełnych członków za dobrowolny dar ofiarować je możesz: ale ślub z nich przyjemny nie będzie.

²³ometi ta ei tohi tulla eesriide juurde ega ligineda altarile, sest ta on vigane; ta ei tohi teotada minu pühi paiku, sest mina olen Issand, kes need on pühitsenud!'

²⁴Zgniecionego i stłuczonego i przerwanego, i rzezanego nie będziecie ofiarować Panu; w ziemi waszej nie uczynicie tego.

²⁴Ja Mooses rääkis seda Aaronile ja ta poegadele ja kõigile Iisraeli lastele.

²⁵Ani z ręki cudzoziemca nie będziecie ofiarować chleba Bogu waszemu z tych wszystkich rzeczy, bo ułomek jest w nich; wadę mają, nie będą przyjemne od was.

²⁶Nad to rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

²⁷Wół, albo owca, albo koza, gdy się urodzi, niech będzie siedem dni przy matce swojej, a dnia ósmego, i potem będzie przyjemne ku palonej ofierze Panu.

²⁸Krowy też, ani owcy z płodem ich, nie zabijecie dnia jednego.

²⁹A gdybyście ofiarowali ofiarę dziękczynienia Panu, z dobrej woli swej ofiarować będziecie.

³⁰Onegoż dnia jedzona będzie; nie zostawicie z niej nic aż do jutra; Jam Pan.

³¹Przetoż strzeżcie przykazaó moich, a czyócie je; Jam Pan.

³²I nie plugawcie imienia mego świętego, abym był poświęcony w pośrodku synów Izraelskich. Ja Pan, który was poświęcam;

³³Którym was wywiódł z ziemi Egipskiej, abym wam był za Boga; Ja Pan.